Το καφενείο επί σκηνής

3' 25" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Η διήμερη του υπουργικού στη Λέσβο (που κόλλησε τόσο βολικά με το τετραήμερο της Πρωτομαγιάς…) ονομάζεται επισήμως «14ο Περιφερειακό Συνέδριο για την Παραγωγική Ανασυγκρότηση». Ο σκοπός του συνεδρίου, όπως μας ενημερώνει το κρατικό πρακτορείο ειδήσεων, «είναι η σε βάθος διερεύνηση των παραγωγικών δυνατοτήτων, ώστε να τεθούν ποιοτικοί και ποσοτικοί στόχοι για την αναπτυξιακή προοπτική του Βορείου Αιγαίου». Τυπικά, δηλαδή, πρόκειται για μια διαβούλευση μεταξύ ειδικών και αρμοδίων, μια σοβαρή συζήτηση που γίνεται με κανόνες και κοινό σκοπό, εν προκειμένω τον καθορισμό αναπτυξιακών στόχων. Για όσους βρίσκουν διασκεδαστική τη σημειολογία της πολιτικής, το κρατικό πρακτορείο, πάντα στο αρμόζον λυρικο-θριαμβικό ύφος, δεν παραλείπει να τονίσει ότι το συνέδριο «σηματοδοτεί τη μετάβαση της περιοχής από την εποχή της κρίσης στην εποχή της Δίκαιης Ανάπτυξης». Τι ωραία!

Αυτά στα λόγια. Γιατί αν κοιτάξει κανείς την οργάνωση και το πρόγραμμα του διημέρου, διαπιστώνει ότι περισσότερη σχέση έχει με το θέατρο, παρά με συζήτηση, διαβούλευση, διάλογο ή ό,τι άλλο σχετικό με συνέδριο. Συγκεκριμένα, την πρώτη ημέρα, χθες, είχαν έξι συνεδρίες και σήμερα έχουν τέσσερις. Σε κάθε μία από αυτές, μιλούν από τέσσερα έως έξι κυβερνητικά στελέχη και αυτό είναι όλο. Τι συζήτηση θα γίνει λοιπόν και με ποιους; Μια τελετουργική ανάγνωση βαρετών ομιλιών μεταξύ τους είναι· και μάλιστα μεταξύ στελεχών από τη δεύτερη σειρά και πίσω, υφυπουργοί και γενικοί γραμματείς ως επί το πλείστον.

Αναρωτιέμαι όμως γιατί χρειαζόταν ο περιοδεύων θίασος. Γιατί να γίνει δημοσίως, γιατί χρειάζονται ακροατήριο όλοι αυτοί για να ερμηνεύσουν τους μονολόγους τους, αφού ούτως ή άλλως μεταξύ τους θα πάρουν τις αποφάσεις. Ξεχνώ, όμως, φοβάμαι, τη μετάβαση «στην εποχή της Δίκαιης Ανάπτυξης», που πρέπει να σηματοδοτηθεί κάπως, γιατί αλλιώς θα περάσει απαρατήρητη. Μετάβαση είναι, άλλωστε, τέτοια είναι η φύση της…

Serranus scriba

Πολύ με συγκινεί μια λεπτομέρεια από τον διορισμό της Πέτης Πέρκα σε θέση συντονίστριας της υπουργικής επιτροπής για το Ελληνικό. Θα έλεγα, όσο συγκινούν και τον Καβάφη τα φω μπιζού στη στέψη του Ιωάννη Καντακουζηνού και της Ειρήνης Ανδρονίκου Ασάν, αλλά με διαφορετικό τρόπο. Δεν αναφέρομαι, βέβαια, στην αποκάλυψη ότι το κανονικό της όνομα είναι Θεοπίστη – μολονότι η λεπτομέρεια αυτή ίσως εξηγεί αρκετά για την πορεία της στη ζωή. Αυτό ήταν κάτι που το περίμενα – πάντα κάτι τρομερό κρύβεται πίσω από υποκοριστικά του τύπου Πέτη, Μπέτυ κ.λπ.

Η λεπτομέρεια που μου διέφευγε είναι ότι η Πέτη Πέρκα κατάγεται από τη Φλώρινα, όπου μάλιστα ήταν υποψηφία με τον ΣΥΡΙΖΑ το 2015 και δεν εξελέγη. Η Φλώρινα δεν έχει μόνο τις Πρέσπες, Μικρή και Μεγάλη. Εχει ακόμη τέσσερις λίμνες, συνολικά δηλαδή έξι, στις οποίες ζει η ευρωπαϊκή πέρκα (γιατί υπάρχει και ασιατική και αμερικανική) ή περκί ή πιρκί ή, ακόμη απλούστερα, π’ρκι. Είναι ένας δεσμός αυτός της Πέτης με τον τόπο της βαθύτερος και ξεχωριστός. Βέβαια, το ίδιο θα έλεγα αν αντί για κ. Πέρκα λεγόταν κ. Κυπρίνου, διότι και κυπρίνοι ζουν και ευημερούν στις λίμνες αυτές.

Αν εκλεγεί την επομένη φορά –πράγμα που της εύχομαι ολοψύχως–, θα συμβούλευα να εγγραφεί στην Κοινοβουλευτική Ομάδα Φιλίας Ελλάδος – Φινλανδίας. (Για τους αγνοούντες τον βαρύγδουπο όρο, πρόκειται ουσιαστικά για γραφεία ταξιδίων ειδικευόμενα στον προορισμό που αναφέρεται στον τίτλο της ομάδας…) Το λέω, επειδή στη Φινλανδία δεν έχουν μόνον έξι, αλλά 57.000 λίμνες και η ευρωπαϊκή πέρκα είναι εθνικό τους σύμβολο. Είναι, ούτως ειπείν, το εθνικό τους ψάρι.

Αψογη ανταπόδοση

Μετά το Μαλί, όπου πέρασε το Πάσχα επισκεπτόμενος την ελληνική κοινότητα των 150 ατόμων, ο υφυπουργός Εξωτερικών Τέρενς Σπένσερ Νικόλαος Κουίκ πέρασε την Πρωτομαγιά και τα προεόρτιά της στην Αστάνα, την πρωτεύουσα του εξωτικού Καζαχστάν, όπου μετείχε σε κάποια «Συνάντηση των Λαών του Καζαχστάν» – προφανώς, ως παρατηρητής και μόνο. Πράγματι, πολύ ωραία χειρονομία εκ μέρους της χώρας μας προς τον φίλτατο λαό του Καζαχστάν· και το εννοώ. Διότι το Καζαχστάν, από τη συνάντησή του με τον Βρετανό κωμικό Σάσα Μπάρον Κοέν, έδωσε στον κόσμο ολόκληρο τον Μπόρατ. Εμείς ανταποδώσαμε στο ανάλογο επίπεδο με τον Κουίκ, για ένα quickie. Δεν μπορούσαμε κάτι καλύτερο – δεν ήταν εύκαιρος, π.χ., ο Φλαμπουράρης. Ανταποδώσαμε, όμως, όσο καλύτερα το επέτρεψαν οι περιστάσεις και αυτό είναι που έχει σημασία.

Ισως περιττεύει η διευκρίνιση, αλλά ούτε ειρωνεύομαι ούτε κοροϊδεύω με τα παραπάνω. Η κωμωδία είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για να αστειεύομαι μαζί της.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή