Καμία δέσμευση
Σας έχω ενημερώσει για το περίφημο «ολιστικό σχέδιο» (μεταρρυθμίσεων;) της κυβέρνησης, το οποίο διάφοροι στις Βρυξέλλες και όχι μόνο δεν αντιμετωπίζουν πλέον και ιδιαίτερα σοβαρά. Οχι μόνο επειδή για κάποιους αποτελεί τη γραπτή απόδειξη της φιλοσοφίας του ΣΥΡΙΖΑ περί ανάπτυξης –που δεν αποτελεί και την επιτομή της εξωστρέφειας– αλλά και γιατί, όπως πληροφορούμαι, στη διορθωμένη κατά τα λοιπά βερσιόν που απέστειλε η κυβέρνηση, δεν υπάρχει πουθενά δέσμευση περί μη αντιστροφής των μεταρρυθμίσεων. Δεν ξέρω αν είναι αυτός ο λόγος που οι συριζαίοι διαδίδουν ήδη ότι θα επαναφέρουν τις συλλογικές διαπραγματεύσεις. Απλώς θυμίζω ότι δεν φημίζονται για την τήρηση των υποσχέσεων.
Μυστήρια καβαλέτα
Μυστήρια κινητικότητα σημειώνεται τις τελευταίες ώρες στο Προεδρικό Μέγαρο ενόψει της αυριανής, μεσημεριανής –ή, μάλλον, μεσημεριάτικης– άφιξης του πρίγκιπα Καρόλου και της δούκισσας Καμίλα. Λογικό. Μόνο που κατάσκοπός μου δεν είδε ανθρώπους να κουβαλούν, για παράδειγμα, καρέκλες, καθώς πληροφορούμαι ότι η λίστα των προσκεκλημένων στο αυριανό δείπνο –θα παρίσταντο αυστηρά θεσμικοί παράγοντες– έχει διασταλεί και ήδη χθες είχε ξεπεράσει τα 100 άτομα. Αυτό που είδε ήταν ανθρώπους να μεταφέρουν καβαλέτα ζωγραφικής. Δεν νομίζω να ζωγραφίσουν, εξ ου και εικάζω ότι κάποια φιλότεχνη έκπληξη ετοιμάζουν στον Κάρολο…
Κάν’ το όπως ο Μακρόν
Εκπληξη, από την άλλη, φαντάζομαι ότι θα αποτελέσει για τους ανυποψίαστους περαστικούς το γεγονός ότι Κάρολος και Καμίλα ετοιμάζουν μια αυθόρμητη και εκτός προγράμματος εξόρμηση, που σε πολλούς θα θυμίσει τη βόλτα που είχε κάνει το ζεύγος Μακρόν στην Ερμού, προκαλώντας πανικό. Το λέω επειδή μαθαίνω ότι την Πέμπτη το ζεύγος σκοπεύει να προσκυνήσει και κατόπιν να περπατήσει στην Αγία Ειρήνη και στην Καπνικαρέα. Για selfies, πάντως, κρατώ μικρό καλάθι…
Το μεσημέρι της ίδιας μέρας και με αφορμή την παρουσία του στον Πειραιά, ο Κάρολος θα πάει και στο Μικρολίμανο: στον Ναυτικό Ομιλο Πειραιά, όπου έχει σύναξη με εφοπλιστές. Να μην ξεχάσω ότι την ίδια μέρα η Καμίλα θα πάει στο Μοναστήρι της Καισαριανής, όπου θα συνοδεύεται από την υπουργό Πολιτισμού Λυδία Κονιόρδου.
Το κοντράστ με το συζυγικό πρόγραμμα με παραπέμπει, πάντως, σε αδικία έναντι της δούκισσας της Κορνουάλης…
Βενιζελικά αρχιτεκτονήματα
Κάποιοι υποψιάζονται ότι η μεγάλη κινητικότητα που επιδεικνύει εσχάτως ο Β. Βενιζέλος αποτελεί πρόπλασμα, ή, μάλλον, κάτι σαν τη βοή των πλησιαζόντων γεγονότων. Αν το αρχιτεκτόνημα θα είναι για κόμμα, πολιτικό φορέα ή κάτι άλλο, μένει να φανεί. Για την ώρα, πηγή μου από το βενιζελικό μέτωπο επιμένει ότι οι τελευταίες παρεμβάσεις τού πρώην προέδρου του ΠΑΣΟΚ –τελευταία η χθεσινοβραδινή εκδήλωση του Κύκλου Ιδεών στη Θεσσαλονίκη με τη συμμετοχή, μεταξύ άλλων, του Αν. Μανιτάκη– είναι μόνο το πρόπλασμα για δεύτερο συνέδριο «Η Ελλάδα μετά» που διοργανώνει ο Βενιζέλος στις 11 και 12 Ιουνίου στην Αθήνα. Αυτό θα είναι ακόμα πιο ενδιαφέρον.
Χωρίς αυτούς
Δεν ξέρω αν ήταν δίκαιο, αλλά έγινε πράξη. Αναφέρομαι στο ψήφισμα που εξέδωσε με πλειοψηφία το Περιφερειακό Συμβούλιο Στ. Ελλάδας για τον «Κλεισθένη», καθώς η περιφέρεια του Κ. Μπακογιάννη είναι η πρώτη που καταλήγει σε παρόμοιο ψήφισμα με τη συμμετοχή και της παράταξης του ΣΥΡΙΖΑ. Σε αυτό καλείται η κυβέρνηση να εξαντλήσει όλα τα περιθώρια διαλόγου με τους εμπλεκόμενους φορείς, ώστε να βελτιωθεί το σχέδιο νόμου. Το μήνυμα είναι ότι δεν μπορούν να λαμβάνονται αποφάσεις για τους αυτοδιοικητικούς χωρίς αυτούς. Φοβάμαι ότι ο Σκουρλέτης έχει άλλη άποψη.
Πότε Βούδας, πότε Κούδας
Eχω την εντύπωση ότι όταν ο Μπιλ Σάνκλι έλεγε ότι το ποδόσφαιρο δεν είναι απλώς θέμα ζωής και θανάτου –είναι ακόμα σημαντικότερο– δεν είχε ιδέα πόσο πολύ θα ίσχυε αυτό για τους οπαδούς του ΠΑΟΚ. Το θυμήθηκα με αφορμή το ραντεβού που είχε στη Θεσσαλονίκη ο Κυρ. Μητσοτάκης με πρόσωπα-σύμβολα του ΠΑΟΚ. Παρόντες, πλην του Θ. Ζαγοράκη, ήταν οι παλαίμαχοι του «Δικεφάλου» Γ. Κούδας, Δ. Σαλπιγγίδης, Χρ. Τερζανίδης και Κ. Ορφανός. Οι τόνοι ήταν προσωπικοί και «ζέσταναν» το κλίμα. Μένω σε ποδοσφαιρικό κλίμα, καθώς η αποστροφή του λόγου του Μητσοτάκη στην εκδήλωση για τον Σπ. Ταλιαδούρο που ανακοίνωσε ότι αποχωρεί από την πολιτική, ότι κανείς πρέπει να φεύγει με το κεφάλι ψηλά και όταν όλοι θα ρωτούν «γιατί φεύγεις;», αντί του «πότε θα φύγεις;», μου θύμισε αντίστοιχη ατάκα του Πελέ για τους παίκτες που αποχωρούν από τα γήπεδα πριν οι φίλαθλοι αρχίσουν να αναρωτιούνται τι δουλειά έχουν ακόμα εκεί…