Η χάραξη συνόρων στη θάλασσα είναι δύσκολη υπόθεση και, επομένως, αντίστοιχα δύσκολη υπόθεση είναι και η φύλαξή τους. Αντιληπτή και η όποια σχετική συζήτηση αφορά συνήθως χωρικά ύδατα, κυριαρχικά δικαιώματα, υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ, έννοιες που ούτε αυτές βοηθούν στην αντιμετώπιση κυμάτων προσφύγων, μεταναστών και άλλων κατηγοριών λαθραίων που καταφθάνουν στην Ελλάδα. Ιδιαίτερα όταν η άλλη πλευρά δεν δείχνει διάθεση (όποτε το επιλέγει) να περιορίσει τις πληθυσμιακές μετακινήσεις.
Δεν ισχύουν, όμως, τα ίδια όταν υπάρχουν χερσαία σύνορα, χαραγμένα και υποτίθεται φυλασσόμενα. Είναι πραγματικά ένα ερώτημα γιατί και πώς ανεβαίνουν θεαματικά τελευταία οι αριθμοί προσφύγων, μεταναστών και άλλων που μπαίνουν στην Ελλάδα από τον Εβρο. Οπως επίσης προκαλεί απορία, πώς είναι δυνατόν να εισέρχονται εκατοντάδες καθημερινά από την Αλβανία και να ρημάζουν τα πολύτιμα βότανα στα δάση του Γράμμου και άλλων όμορων περιοχών για να τα μεταφέρουν στη χώρα τους.
Τελικά, μήπως πρέπει να αποδεχθούμε ότι η ένδοξη Ελλάδα μας είναι μια ανοχύρωτη χώρα, παρά τα παχιά λόγια και τους κομπασμούς των υπουργών που έχουν την πολιτική αρμοδιότητα να φροντίζουν για την ασφάλειά της και των άλλων που είναι διοικητικά επιφορτισμένοι –και γι’ αυτό πληρώνονται– να τη φρουρούν; Εκείνων δηλαδή που διοικούν και ανήκουν επαγγελματικά στο στράτευμα, στα σώματα ασφαλείας, στη δασοφυλακή και σε όλες τις άλλες υπηρεσίες που δημιουργήθηκαν, ώστε τα στελέχη τους με την κατάλληλη εκπαίδευση και πειθαρχία να υπερασπίζονται το έδαφος της χώρας και την ασφάλεια των πολιτών της.
Δυστυχώς, το ερώτημα δεν είναι ρητορικό. Προκύπτει από όσα με δέος παρακολουθούμε να συμβαίνουν καθημερινά στη ζωή μας. Από τα επεισόδια με τους γείτονες, όπου πάντα η δική μας πλευρά υφίσταται τη ζημιά (εμβολισμοί και πλάγιες μικροσυγκρούσεις πολεμικών πλοίων, αιχμαλωσίες στρατιωτικών κ.λπ.), την πανεύκολη παραβίαση των συνόρων από όποιον φουκαρά ή κακοποιό «γουστάρει», την ασύδοτη δράση «μπαχαλάκηδων» μέσα και έξω από τα πανεπιστήμια, την έξαρση του μικρού και βίαιου εγκλήματος, την κατάληψη δημόσιων χώρων, μέχρι την περίεργη αδράνεια στις απελάσεις ξένων εγκληματιών, ιδιαίτερα μετά την έκτιση της ποινής τους, αλλά και μεταναστών που δεν δικαιούνται άσυλο.
Τελικά, ίσως έχουν δίκιο οι κυνικοί που υποστηρίζουν ότι η Ελλάδα δεν είναι κράτος, είναι ιδέα…