Τα όσα ειδεχθή εξήμεσε ο κ. Κατσίκης για την ομοφυλοφιλία μπορεί να εξόργισαν πολλούς, όμως είναι βέβαιο ότι κολάκευσαν άλλους τόσους. Στερεότυπες απόψεις που ταξιδεύουν στον χρόνο σαν νεκρά κύτταρα και προβάλλουν σε ένα παρόν στο οποίο δεν ανήκουν, λύματα του χαμηλού μορφωτικού επιπέδου μιας ολόκληρης κοινωνίας που φοβάται τον κόσμο στον οποίον ζει γιατί δεν έχει τις διανοητικές ικανότητες να τον καταλάβει. Ο αυριανισμός δεν γεννήθηκε με τη φυλλάδα που τον στήριξε, ούτε και πέθανε μαζί της. Η έλλειψη παιδείας και η βαριά πολιτισμική αμέλεια που μας διακρίνουν, ας μη γελιόμαστε, είναι ρεύμα πλειοψηφικό. Ανήθικη, κακεντρεχής, συμπλεγματική, η σκοτεινή Ελλάδα, την οποίαν εκφράζει με τον πιο πρωτόγονο τρόπο η νοοτροπία Κατσίκη, δυναστεύει τον τόπο. Αυτή στηρίζει τη μετριοκρατία, την αναξιοκρατία και εχθρεύεται ό, τι δημιουργικό. Για όσους δε απορούν πώς είναι δυνατόν οι ριζοσπάστες αριστεροί να συνεργάζονται με τους Κατσίκηδες ας αναλογιστούν ότι οι ιδέες του κυρίου περί ομοφυλοφιλίας είναι κυρίαρχες στην επικράτεια του Ισλάμ, την οποίαν ο κ. Κυρίτσης, συγκρίνοντάς τη με τον δυτικό πολιτισμό, τη βρήκε ανώτερη.
Το πρόβλημα της Ελλάδας είναι απλό, πλην όμως δυσεπίλυτο. Για τον απλούστατο λόγο ότι θέματα τόσο σοβαρά όπως η αναδοχή παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια τα συζητούμε με όρους Κατσίκη. Αυτός είναι και ο λόγος που η κουτοπόνηρη Αριστερά τα φέρνει στην επιφάνεια. Για να δώσει την επίφαση της ευρωπαϊκής κανονικότητας σε μια κοινωνία που δεν έχει ακόμη λύσει στοιχειώδη ζητήματα διαβίωσης. Τις προάλλες, ένας παραπληγικός συμπολίτης μας δεν μπόρεσε να ταξιδέψει με το τρένο γιατί δεν υπήρχε τρόπος να ανεβάσουν στον συρμό το αναπηρικό του αμαξίδιο. Κατά τα άλλα, επειδή η γλώσσα μας διαθέτει γένος ουδέτερον, βλέπουμε στα θεωρεία της Βουλής και εκείνο το Τζέισον Αντιγόνη. Το Γάλλο ή το Ιταλό θα είχε πρόβλημα ταυτότητας. Σιγά μη χάσουμε ευκαιρία για γελοιοποίηση.
Αν ήμουν βουλευτής, θα ψήφιζα κατά της αναδοχής παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια. Πιστεύω ότι όσοι συζούν με σύμφωνο συμβίωσης πρέπει να έχουν τα ίδια αστικά δικαιώματα με τα ετερόφυλα ζευγάρια. Η αναδοχή παιδιών όμως έχει να κάνει με τη γενική τάση της μετανεωτερικότητας, η οποία τείνει να καταργήσει τα όρια ανάμεσα στο αρσενικό και το θηλυκό. Το παιδί, ασχέτως αν θα γίνει ετεροφυλόφιλο ή ομοφυλόφιλο –αυτό δεν ενδιαφέρει–, πρέπει να μεγαλώνει αναγνωρίζοντας τις διαφορές των φύλων. Στις μονογονεϊκές οικογένειες, το άλλο φύλο προϋποτίθεται ως απουσία. Στα ομόφυλα ζευγάρια υποκαθίσταται. Πρώτοι οι ομοφυλόφιλοι θα έπρεπε να ανατριχιάζουν μπροστά στην προοπτική μιας άφυλης κοινωνίας.
Είναι εύκολο να χτυπάς τον Κατσίκη ή τον Αμβρόσιο. Το δύσκολο είναι να τους ξεπεράσεις. Αυτό χρειάζεται σκέψη.