Το τελευταίο οχυρό

3' 55" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Πρώτα ήταν η ιστορική απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, επί προεδρίας Π. Πικραμμένου, με την οποία κατέπεσαν τα περί αντισυνταγματικότητας του μνημονίου. Ακολούθησε η δίκη για την υπόθεση των CDS, με την οποία κατέπεσαν οι ανοησίες περί μεθοδευμένης χρεοκοπίας ώστε να πλουτίσουν οι Παπανδρέου. Το τελευταίο οχυρό που απέμεινε στη συνωμοσιολογία γύρω από την ελληνική χρεοκοπία και το οποίο ακόμη αντιστέκεται λυσσαλέα είναι η προσπάθεια να καταδικασθεί πάση θυσία ο Ανδρέας Γεωργίου της ΕΛΣΤΑΤ, επειδή ακολούθησε τους ευρωπαϊκούς κανονισμούς στην καταγραφή του χρέους.

Προχθές, για δεύτερη φορά, ο Αρειος Πάγος άσκησε αναίρεση στο απαλλακτικό βούλευμα για την κατηγορία της ψευδούς βεβαίωσης εις βάρος του Γεωργίου. Οπως με πληροφορούν μάλιστα, ο νόμος επιτρέπει και τρίτη, γιατί όχι και τέταρτη αναίρεση! Ζωή να έχουμε, λοιπόν, να τον κυνηγάμε μέχρι να τον χώσουμε στη φυλακή, ώστε να νιώσουμε επιτέλους τη δικαίωση ότι, όχι, δεν φταίμε εμείς για τη χρεοκοπία. Δεν φταίμε που δανειζόμασταν λες και δεν υπήρχε αύριο για να τα ρίχνουμε στην κατανάλωση· ο Γεωργίου έφταιξε που ακολούθησε τους ευρωπαϊκούς κανονισμούς. (Για πότε ξεχάσαμε τελείως –λες και ποτέ δεν συνέβη– τον διασυρμό της χώρας επί μήνες ολόκληρους για τα «greek statistics» είναι να απορείς…)

Κάποιοι, δυστυχώς πολύ περισσότεροι, θεωρούν τον αδυσώπητο κατατρεγμό αυτού του ανθρώπου πατριωτισμό. Είναι απλώς ηλιθιότητα και κακία – που πάντα διατηρούν άριστες σχέσεις και κάνουν στενή παρέα…

Mam as in ham

Οχι, δεν είναι δα τόσο σημαντικό όσο μας το παρουσιάζουν οι εντυπωσιοθήρες της δημοσιογραφίας και, βεβαίως, κανείς δεν μπορεί να ισχυρισθεί ότι ο Ερντογάν μας πήρε τα πρωτεία – εκείνα, θυμίζω, που κερδίσαμε με την αξία μας στο CNN, χαμογελαστοί και μουγγοί για μισή ώρα μπροστά στον Κλίντον. Οχι! Το κατόρθωμα του Τσίπρα παραμένει ανεπανάληπτο και κορυφαίο στην κατηγορία του.

Καλός ήταν και ο Ερντογάν με τη βασίλισσα Ελισάβετ – το αναγνωρίζω, δεν είμαι μικρόψυχος. Η βασίλισσα οπωσδήποτε δεν ξαφνιάστηκε από την αμηχανία και την αφωνία του ηγέτη της Τουρκίας. Στη μακρά καριέρα της, έχει συναντήσει Αφρικανούς ή Μεσανατολίτες ηγέτες ων ουκ έστι αριθμός και είναι άψογη επαγγελματίας ώστε να της κάνουν εντύπωση κάτι τέτοια. Του είπε δύο φορές καλημέρα για να ανταποκριθεί. Την πρώτη, ο Ερντογάν δεν είπε τίποτε· τη δεύτερη, του βγήκε με το ζόρι ένα «γκουντ μόρνινγκ». «Ξαναβρισκόμαστε, λοιπόν», του λέει η βασίλισσα. Εκείνος απαντά με ένα πνιχτό χαζογελάκι, «χο-χο». «Χαίρομαι πολύ που σας βλέπω», του ξαναλέει η βασίλισσα (και ήταν τόσο ζεστός ο τρόπος που το είπε, ώστε σχεδόν την πίστευες ότι το εννοούσε…) Εκεί, ο Ερντογάν απάντησε με έναν ήχο που μόνο με φωνητικά σύμβολα θα μπορούσα να αποδώσω, αλλά με ενημερώνουν ότι δεν υπάρχει δυνατότητα να τυπωθούν· ήταν, πάντως, κάτι ανάμεσα σε «eu» (όπως το προφέρουν οι Γάλλοι), «α» και «ου». Αξιοσημείωτο ότι, σε αυτά τα τριάντα δευτερόλεπτα που κράτησε η προσπάθεια διαλόγου, ο Ερντογάν είχε από πίσω του τον μεταφραστή που μετέφραζε ακόμη και το «good morning».

Είναι απορίας άξιον πώς συνέβη αυτό, διότι η προετοιμασία κάθε επίσκεψης αυτού του επιπέδου έχει και τον σκοπό να προλαμβάνει τέτοια απρόοπτα. Προφανώς, η βασίλισσα θα γνώριζε ότι ο Ερντογάν δεν μιλάει ούτε καταλαβαίνει αγγλικά. Επειδή, όμως, σε τέτοιες επίσημες συναντήσεις και ιδίως στα «photo opportunities» δεν είναι καθόλου ωραίο ο ένας να μην αρθρώνει κουβέντα, θεωρώ βέβαιο ότι κάποιες απλές φράσεις τις είχαν προετοιμάσει. Φαίνεται όμως ότι, όταν ήλθε η ώρα του πάλκου, ο Ερντογάν κόμπλαρε. Πώς να την προσφωνήσει: «Mam, as in ham»; Κι αν του βγει τίποτε παρεξηγήσιμο ή όλως ακατάληπτο και γελάει όλος ο κόσμος μαζί του; Μουγκαφόν ο πρόεδρος, λοιπόν…

Επίτευγμα του προέδρου και εύγε του. Οχι όμως ανώτερο του Τσίπρα! Η βασίλισσα της Βρετανίας εκπροσωπεί ασφαλώς τον αρχαιότερο πολιτικό θεσμό της Ευρώπης και της Δύσης, με ιστορία άνω των δέκα αιώνων. Είναι σαφώς ανώτερη στην κλίμακα της σπουδαιότητας από έναν πρώην πρόεδρο των ΗΠΑ. Δεν συγκρίνονται όμως τα τριάντα δευτερόλεπτα της αφωνίας του Ερντογάν με τη μισή ώρα του Τσίπρα. Τα τριάντα δευτερόλεπτα ήσαν ταπεινωτικά για τον Ερντογάν, όχι για τη βασίλισσα. Ομως η προσπάθεια επί μισή ώρα να κάνεις μια συνέντευξη με κάποιον που μόνο χαμογελά ηλίθια και επαναλαμβάνει «δατς ε γκουντ κουέστιον» ήταν μια εμπειρία εξίσου εξευτελιστική για τον Τσίπρα όσο και για τον Κλίντον. Γι’ αυτό, το κατόρθωμα του Τσίπρα δεν θα ξεπεραστεί ποτέ.

Πρώτης τάξεως

Ο ετεροθαλής αδελφός της τη βρίζει δημοσίως (και γραπτώς) ως «ρηχή και αδίστακτη γυναίκα», που ευθύνεται για τη χρεοκοπία του πατέρα τους. Τον τελευταίο, όμως, τον τσακώνουν να προσπαθεί να βγάλει λεφτά από τον γάμο της κόρης του, πουλώντας αποκλειστικές φωτογραφίες του. Τέλος, εμφανίζεται και η ετεροθαλής αδελφή της νύφης, που αποκαλύπτει ότι εκείνη παρέσυρε τον πατέρα τους στη συναλλαγή και ότι ο ίδιος δεν είχε ευθύνη. Εν ολίγοις, το μόνο που μπορώ να πω για τον γάμο του πρίγκιπα Χάρι με την Αμερικανίδα ηθοποιό είναι ότι ο πρίγκιψ μπαίνει σε πρώτης τάξεως οικογένεια!

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή