Τηρώντας τις υποσχέσεις του Ντόναλντ Τραμπ, πραγματοποιώντας τις απειλές του προέδρου, η κυβέρνηση των ΗΠΑ ανακοίνωσε χθες ότι από σήμερα επιβάλλει δασμούς 25% επιπλέον στην εισαγωγή χάλυβα και 10% στην εισαγωγή αλουμινίου από την Ευρωπαϊκή Ενωση, τον Καναδά και το Μεξικό. Με τα αντίμετρα που θα επιβληθούν από την άλλη πλευρά, περιμένουμε να δούμε πόσο η επιμονή του Αμερικανού προέδρου να απομονώσει τη χώρα του απ’ όλους τους συμμάχους της θα επηρεάσει όχι μόνο τις σχέσεις ΗΠΑ – Ε.Ε. και τις εξελίξεις εντός Ευρώπης, αλλά και τη ζωή του καθενός μας.
Για την Ελλάδα, οι εξαγωγές σιδήρου, χαλκού και αλουμινίου ανήλθαν σε περίπου 69 εκατ. ευρώ στο σύνολο εξαγωγών αξίας 888,7 εκατ. ευρώ προς τις ΗΠΑ πέρυσι, σύμφωνα με στοιχεία του υπουργείου Εξωτερικών. Το ποσό δεν είναι τόσο σημαντικό, ώστε η κίνηση Τραμπ να έχει από μόνη της σοβαρές συνέπειες για την Ελλάδα. όμως αφενός θα επηρεάσει άμεσα τις ελληνικές εξαγωγές προς τις ΗΠΑ και αφετέρου, με άλλες χώρες να αναζητούν αγορές εκτός ΗΠΑ, ελληνικές εταιρείες θα αντιμετωπίσουν μεγαλύτερο ανταγωνισμό όπου δραστηριοποιούνται. Επίσης, είναι απρόβλεπτες οι συνέπειες της διαμάχης, που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε εμπορικό πόλεμο. Το σίγουρο είναι ότι ούτε οι προοπτικές της ευρωπαϊκής, της ελληνικής και της αμερικανικής οικονομίας θα βελτιωθούν, ούτε οι τιμές προϊόντων θα πέσουν, ούτε θέσεις εργασίας θα προκύψουν.
Η αστάθεια στο διεθνές εμπόριο και στις σχέσεις Ευρώπης – ΗΠΑ προστίθεται στις αυθαίρετες κινήσεις του Τραμπ στη Μέση Ανατολή, την ώρα που η Ε.Ε. έχει να αντιμετωπίσει το Brexit, την άνοδο εθνικιστικών-λαϊκιστών σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, την αλλοπρόσαλλη Τουρκία, ενώ η Ιταλία κλονίζει ολόκληρο το ευρωπαϊκό εγχείρημα.
Η εσωτερική αμφισβήτηση των αρχών και θεσμών της αποδυναμώνει την Ε.Ε., αυξάνοντας τους κινδύνους για την Ενωση και για τις σχέσεις μεταξύ χωρών-μελών.
Η Ευρώπη, όμως, αντιμετωπίζει έκτακτες καταστάσεις από τότε που ξέσπασε η ελληνική κρίση· παρότι τα προβλήματα συσσωρεύονται, έχει αναπτύξει κάποιους μηχανισμούς διαχείρισης κρίσεων, ίσως και κάποια αντισώματα. Στις ΗΠΑ, αντιθέτως, ο Αμερικανός πρόεδρος έπεσε πάνω στη χώρα του σαν θύελλα χωρίς τέλος, που όσο αναμενόμενες και αν ήταν, οι ζημιές που προκαλεί είναι ανυπολόγιστες. Ισως το μόνο που μπορούμε να ελπίζουμε είναι ότι η απειλή που παρουσιάζει η πολιτική Τραμπ είναι τόσο φανερή, ώστε όχι μόνο οι Ευρωπαίοι αλλά και ολοένα περισσότεροι πολίτες των ΗΠΑ να κατανοήσουν ότι πρέπει να αμυνθούν: οι μεν Ευρωπαίοι να συσπειρωθούν για να αντέξουν στις εσωτερικές διενέξεις και στις απειλές από το εξωτερικό, οι δε Αμερικανοί να σταματήσουν, με την ψήφο τους και με τη λειτουργία των θεσμών, την ξέφρενη πορεία Τραμπ.