Επτά πολέμους, τέσσερις εμφυλίους και επτά πτωχεύσεις καταμέτρησε ο ιστορικός κ. Γιώργος Δερτιλής σε ένα βιβλίο που έγινε best-seller (εκδ. Πόλις). Μπορεί να το διάβασαν πολλοί, αλλά σίγουρα δεν το άνοιξαν οι πολιτικοί, με τη μόνιμη δικαιολογία «πού να προλάβουμε τώρα να διαβάζουμε;». Ετσι η χώρα μπλέκεται σαν τον Σίσυφο, από την ανόρθωση στη χρεοκοπία και τανάπαλιν. Κατάφερε μεν πολλά χάρη στις φωτισμένες και δυτικοσπουδαγμένες ηγεσίες που κατά καιρούς εμφανίζονται, αλλά μετά έρχονται τα εγχώρια τρωκτικά για να ροκανίσουν και να αποσαθρώσουν το έδαφος πάνω στο οποίο στέκεται ο βράχος που με τόσο κόπο ανεβάσαμε στον λόφο. Και άντε πάλι από την αρχή…
Το πρόβλημα όμως δεν είναι μόνο πως τα βιβλία είναι απλώς κόσμημα στα ράφια, μπροστά από τα οποία φωτογραφίζονται. Είναι πως δεν μαθαίνουν από την προηγούμενη εμπειρία. Ο κ. Αντώνης Σαμαράς, για παράδειγμα, δεν κατάλαβε τη ζημιά που έκανε την εποχή που ήταν στα κάγκελα μαζί με τον κ. Τσίπρα πολεμώντας το «καταστροφικό μνημόνιο». Δεν κατανόησε ότι η σύμπλευση με τους ακραίους δεν βοηθάει ούτε τον ίδιο, ούτε το κόμμα του, ούτε και τη χώρα, αλλά ενισχύει μόνο τους ακραίους. Η σύμπλευσή του με την παλαβή Αριστερά την περίοδο 2010-2011 έφερε στη Ν.Δ. το χαμηλότερο ποσοστό στην ιστορία της, μια ανάσα πάνω από τον ΣΥΡΙΖΑ· Ν.Δ.: 18,8%, ΣΥΡΙΖΑ: 16,8%, ΠΑΣΟΚ: 13,2%, ΑΝΕΛ: 10,6%. Οι δυσαρεστημένοι, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του κ. Σαμαρά, προτίμησαν τα αμιγώς λαϊκιστικά κόμματα και η επανάληψη των εκλογών τον έκανε πρωθυπουργό μιας χρήσης. Μπορεί ο ίδιος να άλλαξε ρότα όταν ανέλαβε την εξουσία, αλλά θέρισε τον λαϊκισμό του αντιμνημονίου που έσπειρε. Νομιμοποίησε τις παλαβομάρες του ΣΥΡΙΖΑ και τον έφερε στην εξουσία. Σήμερα ο κ. Σαμαράς επαναλαμβάνει το ίδιο λάθος. Δίνει, ως πρώην πρωθυπουργός και πρώην αρχηγός, αστική νομιμοποίηση στους ακραίους της Δεξιάς, κάτι που η Ν.Δ. θα το βρει μπροστά της.
Κι αν ο κ. Σαμαράς έχει μια καταστροφική πορεία στο Μακεδονικό να υπερασπιστεί, η κ. Φώφη Γεννηματά δεν έχει καμιά δικαιολογία. Ο πολιτικός χώρος που εκπροσωπεί χλευάστηκε πολλάκις για τις μεγάλες επιλογές που έκανε χωρίς να υπολογίζει μικροπολιτικούς σχεδιασμούς και κόστος. Θυμάται κανείς πόσα είχαν ακουστεί και γραφτεί για τη συμφωνία του Ελσίνκι όπου δήθεν δίναμε την ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε. τοις μετρητοίς, ενώ η ένταξη της Κύπρου ήταν τάχαμου υπό αίρεση;
«Μη ολοκληρωμένη λύση» χαρακτήρισε η κ. Γεννηματά τη συμφωνία για το Μακεδονικό. Δίκιο έχει, αλλά σάμπως ήταν ολοκληρωμένη λύση το ΕΣΥ που υλοποίησε στα πρώτα βήματα ο πατέρας της; Δυστυχώς η κ. Γεννηματά εκθέτει την ιστορία του χώρου που εκπροσωπεί…