Η φιέστα της γραβάτας

2' 13" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

​​Μερικοί ερμηνεύουν το «σόου» με τη γραβάτα στη φιέστα του Ζαππείου ως ένδειξη ότι ο πρωθυπουργός γνωρίζει στην πραγματικότητα ότι η απόφαση του Γιούρογκρουπ σπρώχνει τη χώρα στα πολύ δύσκολα, σχεδόν ακατόρθωτα, γι’ αυτό την έβαλε και μετά την έβγαλε. Κατά άλλους όμως, πιο κυνικούς ασφαλώς, η μεν εμφάνιση με γραβάτα ήταν σήμα ότι «τα κατάφερα» προς στελέχη και οπαδούς, παρ’ όλο που πολλές φορές στο παρελθόν καταδίκαζε απερίφραστα τέτοια ρύθμιση του χρέους, η δε «απελευθέρωση» από τη γραβάτα ήταν σήμα ότι παραμένει ριζοσπάστης και αντισυστημικός, παρά το γεγονός ότι έχει μπει στο σύστημα μέχρι «τα μπούνια». Εξ ου και οι ξένοι τον «λατρεύουν», χωρίς να τον εμπιστεύονται…

Οσο αναμενόμενη ήταν η φιέστα του Ζαππείου, για να αυτοδοξαστεί ο Αλ. Τσίπρας, εξίσου αναμενόμενη ήταν και η κακογουστιά που τη χαρακτήρισε. Αλλωστε, το Ζάππειο ως χώρος έχει δημιουργήσει παράδοση στις φιέστες που σχετίζονται με την κρίση, καθώς έχουν ακουστεί πράματα και θάματα για την αντιμετώπισή της, πάντα μπροστά σε ακροατήρια έτοιμα να χειροκροτήσουν και να ζητωκραυγάσουν. Γι’ αυτό και ελάχιστες είναι οι επισημάνσεις που αξίζουν τον κόπο να αναφερθούν. Η πρώτη είναι οι αμοιβαίες εκδηλώσεις «λατρείας» του Αλέξη και του Πάνου, η δεύτερη ότι απομένει η επίτευξη του δεύτερου στόχου του συνεταιρισμού τους, που είναι η απόδοση… δικαιοσύνης και απαιτεί μάχες «απέναντι στα παραθεσμικά δίκτυα της εξουσίας, στον ηθικό εκφυλισμό της μίζας και του χρηματισμού».

Οι δύο επισημάνσεις είναι εμφανώς αλληλένδετες και δείχνουν ότι η κυβέρνηση Συρανέλ είναι αποφασισμένη να «περιποιηθεί» τους πολιτικούς αντιπάλους της χρησιμοποιώντας τον ανεμιστήρα, σκανδαλολογώντας, επιστρατεύοντας όπου και όποτε μπορεί τη Δικαιοσύνη και γενικά κλιμακώνοντας την πόλωση έως τα άκρα. Το έχει αποδείξει περίτρανα ότι είναι ικανή σε αυτό το είδος του πολιτικού παιχνιδιού και έτσι θα πορευτεί μέχρι τις εκλογές, όποτε αυτές διεξαχθούν. Χαρακτηριστικό είναι ότι στελέχη πήραν αμέσως τη σκυτάλη που τους έδωσε ο Αλ. Τσίπρας από το Ζάππειο, λέγοντας ότι «όταν εμείς δίναμε τη μάχη ώστε με τις δυνάμεις μας να βγούμε από τα μνημόνια, κάποιοι ζητούσαν πιστοληπτικές γραμμές και άρα, επί της ουσίας, νέα μνημόνια μασκαρεμένα» και άρχισαν πάλι τις επιθέσεις κατά του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας, Γιάννη Στουρνάρα.

Κατά τα άλλα, ο πρωθυπουργός απέφυγε όπως «ο διάβολος το λιβάνι» να αναφερθεί στο Ζάππειο σε «καθαρή έξοδο», αλλά δεν κατάφερε να δείξει την ίδια αυτοσυγκράτηση χαρακτηρίζοντας το χρέος «βιώσιμο», ενώ μόνο προσωρινά και έως το 2032 θεωρείται ως τέτοιο, οπότε και θα επανακριθεί. Αλλά τι σημασία έχει αυτό, αφού «η Ελλάδα επιστρέφει αποκλειστικά στους Ελληνες» –έστω και υπό μνημονιακή επιτήρηση, έστω και υπό το αυστηρό βλέμμα των αγορών–, αφού κάποτε «η Ελλάδα ανήκε στους Ελληνες». Για να το ξαναθυμηθούν τουλάχιστον οι παλαιοπασόκοι, που ακόμη στηρίζουν τον Σύριζα και βλέπουν στον Αλέξη τον κληρονόμο του Ανδρέα. Λέμε τώρα…

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή