Κάθομαι στην καρέκλα του οδοντογιατρού και προτείνω στον Γιώργο Κ., τον γιατρό μου, με τον οποίο συζητάμε πολύ, να μη χάσει το εξαιρετικό κυριακάτικο ρεπορτάζ του Γιάννη Παπαδόπουλου στην «Κ» της περασμένης Κυριακής, «Στο παράλληλο σύμπαν των οπαδών του Αρτέμη Σώρρα». «Πολλοί έχουν εκπλαγεί», του είπα, «επειδή μετά απ’ όλα όσα έχουν γίνει, πηγαίνει ακόμα πλήθος κόσμου στα δικαστήρια και τον αποθεώνει».
Ο οδοντογιατρός μου δεν ήταν ένας από αυτούς, τους έκπληκτους. Θυμήθηκε που μια μέρα ξεκίνησε από το Σύνταγμα για να πάρει λεωφορείο με προορισμό το αεροδρόμιο. «Ερχεται ένας ταξιτζής, ατημέλητος, γύρω στα εξήντα, με ένα παλιό ταξί και μου λέει: “Με δέκα ευρώ σε πάω αεροδρόμιο”. Μπαίνω μέσα, κάθομαι μπροστά, μετά μου λέει: “Να περιμένουμε μήπως ψαρέψουμε κανέναν ακόμα”. Δέκα λεπτά μετά, με άλλους δύο επιβάτες στο πίσω κάθισμα, ξεκινήσαμε.
»Στη διαδρομή, και ενώ οδηγούσε, εμφανίζει μία φραντζόλα, κανονική “παντόφλα”. Την ανοίγει στα δύο και μετά βγάζει τυρί και μορταδέλα. Μου προσέφερε μάλιστα, επέμεινε να πάρω, ειδικά μουρταδέλα, αρνήθηκα ευγενικά.
»Συνέχισε να τρώει με μεγάλες, γενναίες μπουκιές, λέγοντας διάφορα για τους αρχαίους Ελληνες και τα λοιπά. Κάποια στιγμή, κάποιος από τους συνεπιβάτες, στο πίσω κάθισμα, κάτι είπε για τη συγκέντρωση οπαδών του Αρτέμη Σώρρα στην Τρίπολη, για τον ύμνο που έψαλλαν, τον όρκο που πήραν, τα γνωστά.
»Μόλις άκουσε το όνομα του Σώρρα ο οδηγός ήταν σαν να τον χτύπησε ηλεκτρισμός. Αρχισε να μιλάει παθιασμένα για το όραμα του Σώρρα, για το πώς θα σώσει τους Ελληνες, για τα χρήματα που θα φέρει. Είπε ακόμα ότι παλαιότερα ψήφιζε Νέα Δημοκρατία αλλά απογοητεύτηκε. Μετά στράφηκε στον Καμμένο και τους ΑΝΕΛ.
Απογοητεύτηκε και από αυτούς. Οπότε, τώρα στηρίζει Σώρρα.
»Δεν μιλούσα, άφηνα τους επιβάτες στην πίσω θέση να κάνουν τη “βρωμοδουλειά” – όχι ότι διαφωνούσαν και πάρα πολύ με όσα έλεγε ο ταξιτζής, αν και ήταν τόσο πληθωρικός που στην ουσία δεν σε άφηνε να μιλήσεις. Κάποια στιγμή πρέπει να πρόσεξε ένα πονηρό γέλιο που μου ξέφυγε, όταν άκουγα όλες αυτές τις απίθανες θεωρίες και θύμωσε: “Γιατί γελάς εσύ; Για πες μας κι εσύ τη γνώμη σου”. Η αλήθεια είναι ότι δεν προσπάθησα πολύ. Βρισκόμουν κάπου ανάμεσα στο να σκάσω από τα γέλια και στο να του πω “άσε με στην ησυχία μου, άνθρωπέ μου”, οπότε είπα απλώς ότι τίποτε από αυτά δεν με πείθει. Αντέδρασε ακόμα πιο έντονα: ο Σώρρας έχει χρήματα, θα δεις, θα το δείτε όλοι σας. Ολα αυτά μασουλώντας την “παντόφλα”. Οπως καταλαβαίνεις, δεν με εκπλήσσει που ακόμα τον ακολουθεί τόσος κόσμος».
Για όποιον πάντως ενδιαφέρεται για φαινόμενα… «ψεκασμένων», να διαβάσει το εκπληκτικό βιβλίο «Γιατί οι άνθρωποι πιστεύουν σε παράξενα πράγματα; Ψευδοεπιστήμη, προλήψεις και άλλες πλάνες του καιρού μας» (μτφρ. Μ. Παναγιωτάκης, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης) του Michael Shermer. Μετά ίσως να μην πέφτει και τόσο από τα σύννεφα με τους λογής λογής Σώρρες και τους οπαδούς του.