Κάποια στιγμή πρέπει να εκδοθεί μία τρίτομη ανθολογία με ρήσεις και πεπραγμένα Συριζαίων που θα συμπληρώνεται από έναν τέταρτο τόμο με αντίστοιχο περιεχόμενο ανελιτών. Ο πρώτος τόμος θα περιλαμβάνει δηλώσεις του Αλ. Τσίπρα και άλλων επιφανών στελεχών και βουλευτών του κόμματος στον δρόμο προς την εξουσία. Στον δεύτερο θα καταγραφούν οι δηλώσεις από την ημέρα που πήραν την εξουσία μέχρι το τέλος της θητείας τους. Ο τρίτος θα κάνει σύγκριση πεπραγμένων με δηλώσεις, τόσο κατά την περίοδο της αντιπολίτευσης, όσο και κατά την περίοδο της διακυβέρνησης. Το περιεχόμενο του τέταρτου τόμου θα είναι ανάλογο των άλλων τριών, πιο συμπυκνωμένο αφού θα αναφέρεται στην ιστορία του μικρού συνεταίρου, δηλαδή των ΑΝΕΛ και θα περιλαμβάνει τα παντοειδή «μαργαριτάρια» του Π. Καμμένου.
Δεν πρέπει να υπάρχει αμφιβολία ότι θα βρεθεί ο άνθρωπος ή οι άνθρωποι που θα αναλάβουν να φέρουν εις πέρας το κολοσσιαίο αυτό έργο. Δεν θα είναι καθόλου εύκολο. Κατ’ αρχάς θα περιλαμβάνει την καταγραφή δηλώσεων και ενεργειών, τότε που, μεταξύ άλλων, Κατρούγκαλοι και άλλοι σύντροφοι αποκαλούσαν «γερμανοτσολιάδες» και «Τσολάκογλου» τους πολιτικούς αντιπάλους τους, κρυμμένοι πίσω από το «go back κ. Μέρκελ», προπηλάκιζαν και απειλούσαν τους Πασόκους πολιτευτές για να τους εξαφανίσουν από την προεκλογική «πιάτσα», ή υπόσχονταν τον ουρανό με τ’ άστρα. Την περίοδο αυτή θα τη συμπληρώνει με τη βαρουφάκεια περίοδο και στη συνέχεια θα τη συγκρίνει με όσα ειπώθηκαν και έγιναν στην περίοδο της «κωλοτούμπας» που ακόμη δεν έχει ολοκληρωθεί.
Ολα αυτά απαιτούν πάρα πολλή δουλειά και μεγάλη αφοσίωση γιατί η συριζανελική περίοδος του νεότερου ελληνικού πολιτισμού είναι όντως ιδιαίτερα πυκνή σε δηλώσεις και γεγονότα. Γι’ αυτό άλλωστε θα μείνει και ανεξίτηλη στην ιστορία του έθνους ως ένα πολύ ειδικό κεφάλαιο πολιτικής γνώσης, ειλικρίνειας, συνέπειας συμπεριφοράς και εκτελεστικής δεινότητας, απαλλαγμένης μάλιστα από ραδιουργίες, συκοφαντίες, χειραγωγήσεις, στρεβλώσεις. Θα πρόκειται για έργο ζωής για τον τολμηρό και αποφασισμένο που θα το αναλάβει, ή τους τολμηρούς και αποφασισμένους που θα δουλέψουν σαν ομάδα, αλλά η εκδοτική επιτυχία είναι σίγουρα εξασφαλισμένη.
Την ιδέα για ένα τέτοιο πελώριο εκδοτικό εγχείρημα την έδωσε ο ίδιος ο πρωθυπουργός με τις πρόσφατες συνεντεύξεις του σε ξένα μίντια. Στο « Blooberg», στους «Financial Times», στο «Le Point». Οχι ότι και πριν δώσει αυτές τις συνεντεύξεις δεν άξιζε η ανάληψη μίας τέτοιας ερευνητικής και εκδοτικής προσπάθειας, αφού το πολύ πλούσιο υλικό υπήρχε, αλλά με τις συγκεκριμένες συνεντεύξεις βάζει μία ακόμη σφραγίδα επιτηδειότητας για το πώς τα ύστερα σβήνουν τα πρώτα και το μαύρο γίνεται άσπρο. Και έπεται συνέχεια έως τις εκλογές. Στο ερώτημα πάντως αν ο Αλ. Τσίπρας πείθει περισσότερο ως εξημερωμένος ευρωπαϊστής ή ως άγριος αντιευρωπαϊστής, η απάντηση δεν έχει σημασία. Ο άνθρωπος είναι πια ένας … μύθος της πολιτικής, ένας πραγματικός statesman, που πρώτος λάνσαρε στο πολιτικό στερέωμα την αριστεροδεξιά ιδεολογία και τη ρητορική της αέναης αερολογίας και της συνεχούς αντίφασης.