Η επανεκλογή του Τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν εν μέσω αναφορών για απόπειρες νοθείας και εκφοβισμό των αντιπάλων του έγινε δεκτή με προβληματισμό στις περισσότερες δυτικές πρωτεύουσες, καθώς εδραιώνει τη θέση του ως απολυταρχικού ηγέτη. Παρά τις ανησυχίες για την πορεία της τουρκικής δημοκρατίας, ωστόσο, δεν έλειψαν συγχαρητήρια τηλεφωνήματα και προσπάθειες επαναπροσέγγισης από τους ξένους ηγέτες. Δεν ξαφνιάζει ίσως ότι από τους πρώτους που έσπευσαν να τον συγχαρούν ήταν ο Ούγγρος πρωθυπουργός Βίκτορ Ορμπαν, ο οποίος δεν κρύβει την αποστροφή του για τη φιλελεύθερη δημοκρατία. Ο Αλέξης Τσίπρας επίσης βιάστηκε να συγχαρεί τον Τούρκο πρόεδρο, ελπίζοντας ότι μια επαναπροσέγγιση σε προσωπικό επίπεδο θα βοηθήσει στην απελευθέρωση των δύο Ελλήνων στρατιωτικών που συνεχίζουν να κρατούνται στις τουρκικές φυλακές και στην εκτόνωση της έντασης στο Αιγαίο.
Ο Αμερικανός πρόεδρος Τραμπ συνεχάρη τον Τούρκο ομόλογό του, αλλά όπως και το τηλεφώνημα του κ. Τσίπρα, αυτό είχε να κάνει λιγότερο με τον (γνωστό) θαυμασμό του για τους ισχυρούς ηγέτες και περισσότερο με την ανάγκη βελτίωσης των διμερών σχέσεων. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Λευκός Οίκος δεν έβγαλε ανακοίνωση για το τηλεφώνημα, σε αντίθεση με την τουρκική προεδρία, ενώ η εκπρόσωπος Σάρα Σάντερς δήλωσε ότι o κ. Τραμπ «θα ενθάρρυνε την Τουρκία να ενισχύσει τη δημοκρατία της και να συνεχίσει την πρόοδο για την επίλυση των ζητημάτων στις διμερείς σχέσεις».
Η Τουρκία παραμένει σημαντική για τις ΗΠΑ ως το νοτιότερο οχυρό του ΝΑΤΟ που η συμμαχία δεν έχει την πολυτέλεια να χάσει. Γι’ αυτό, η αμερικανική διπλωματία εστιάζει στην αμυντική συνεργασία και στα θέματα ασφαλείας. Συγκεκριμένα, οι ΗΠΑ έχουν αναπτύξει εντατικές διπλωματικές προσπάθειες για μια προσέγγιση στη Συρία, που θα επιτρέψει τον ομαλό τερματισμό των τουρκικών επιχειρήσεων ώστε να εξυπηρετήσουν τον στρατηγικό στόχο καταπολέμησης του ISIS. Βέβαια, την ίδια στιγμή οι ΗΠΑ πιέζουν για την απελευθέρωση του Αμερικανού πάστορα που παραμένει επί σχεδόν δύο χρόνια στις τουρκικές φυλακές, ενώ η προμήθεια των αντιπυραυλικών συστημάτων S-400 από τη Ρωσία παραμένει ένα αγκάθι που απειλεί να εκτροχιάσει την προμήθεια των αμερικανικών πολεμικών αεροσκαφών F-35 από την Τουρκία.
Οπως το έθεσε, όμως, ο υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Γουές Μίτσελ, «οι κατηγορίες δεν συνιστούν στρατηγική, η διπλωματία απαιτεί εμπλοκή». Ο ίδιος δήλωσε ότι η Τουρκία είναι το προπύργιο των προσπαθειών για την αντιμετώπιση του ISIS και τον έλεγχο της παράτυπης μετανάστευσης κάτι που αντιλαμβάνονται βέβαια και οι Ευρωπαίοι.
Χαρακτηριστική είναι η ελπίδα που εξέφρασε το German Marshall Fund ότι οι εκλογές θα μπορούσαν να είναι ευκαιρία για την ανοικοδόμηση των προβληματικών σχέσεων της χώρας με την Ευρώπη και τις ΗΠΑ, κάτι που όμως εκτιμά ότι θα χρειαστεί αλλαγή προσέγγισης και υποχώρηση των εθνικιστικών εξάρσεων. Στο ίδιο μήκος κύματος, ο συνεργάτης του Washington Institute, πρέσβης Τζέιμς Τζέφρι, εκτιμά ότι «καθώς η Τουρκία βγαίνει από έναν συγκρουσιακό εκλογικό κύκλο, βελτιώνονται οι προοπτικές για το μέλλον των αμερικανοτουρκικών σχέσεων». Μία σταθερή τουρκική κυβέρνηση, σημειώνει, είναι καλύτερος εταίρος για τις ΗΠΑ, τουλάχιστον σε σχέση με την εναλλακτική της περαιτέρω πολιτικής αστάθειας, η οποία εκτιμά ότι θα ενίσχυε την πολιτική ένταση με τις ΗΠΑ. Στις σχέσεις της με την Τουρκία, η Δύση προσπαθεί να αποφύγει τα χειρότερα.