Και οι ευθύνες ημών των πολιτών πολλές
Κύριε διευθυντά
Ολοι οι Ελληνες που κρατούν μια πένα κατακεραυνώνουν μόνο τους πολιτικούς για την κακοδαιμονία της χώρας. Κάθε Ελληνας γίνεται και εισαγγελέας κατά των πολιτικών συλλήβδην. Καμία εξαίρεση. Στο απυρόβλητο πάντα ο πολίτης και εκτός ευθύνης για όσα συμβαίνουν στη χώρα. Αυτός δεν φταίει για την ποιότητα των πολιτικών, τις ικανότητές τους, το ήθος τους, αφού αυτός τους εκλέγει;
Υπήρξα από τους ελάχιστους –δημοκρατικός μια ζωή– που υποστήριξα και υποστηρίζω ότι στη δημοκρατία η ευθύνη του πολίτη είναι μεγάλη για την εκλογή μιας κυβέρνησης. Γιατί; Γιατί ο πολίτης στη δημοκρατία έχει το υπερόπλο, έχει την ψήφο της οποίας αν κάνει ορθή κι ανιδιοτελή χρήση θα αναδείξει ικανούς, έντιμους πολιτικούς και όχι φαύλους και ανίκανους. Η ψήφος, αυτό το υπερόπλο του πολίτη, πρέπει να γίνει το τιμημένο στεφάνι για τον ικανό και έντιμο πολιτικό και δολοφονικό εγχειρίδιο για τον φαύλο κι ανίκανο. Η δημοκρατία, ως το καλύτερο πολίτευμα, έχει ασφαλώς ελαττώματα αλλά έχει και μια μεγάλη ευαισθησία και αδυναμία, θέλει τον ολοκληρωμένο, τον φτασμένο και πλήρη πολίτη για να λειτουργήσει αποτελεσματικά και παραγωγικά.
Ο πολίτης αυτός είναι μόνο ο ανιδιοτελής, ο οποίος δίνει την ψήφο του με γνώμονα όχι το προσωπικό του συμφέρον αλλά το εθνικό και εκείνος που διαμορφώνει την πολιτική επιλογή με αξιοκρατικά κριτήρια. Ελειπε ανέκαθεν στη χώρα μας. Εξαιρέσεις υπάρχουν. Η επιτομή της φαυλότητας της ιδιοτελούς ψήφου αποτελεί το τηλεγράφημα το οποίο εστάλη παλαιότερα σε υπουργό από ψηφοφόρο: «εγεννήθη τέκνον, κρατήσατε θέσιν»! Η ψήφος, εμπορική αξία και αντικείμενο συναλλαγής, δίνω, παίρνω. Οσοι θέτουν τον λαό ως εκλογικό σώμα –εξαιρέσεις υπάρχουν– εκτός πολιτικής ευθύνης είναι αδίστακτοι, λαοκόλακες και δημαγωγοί. Η δημοκρατία πάσχει και στο εκλογικό σώμα το οποίο στη μεγάλη πλειοψηφία είναι δεκτικό και ευεπίφορο στη συναλλαγή.
Γιώργος Κ. Σταραντζής, Δικηγόρος στον Αρειο Πάγο και στο ΣτΕ
Η σημειολογία των γεγονότων
Κύριε διευθυντά
Ημέρες δόξας, κατά την εκτίμηση του υπουργού μας επί των Εξωτερικών. Στις 12 Ιουλίου συναντήθηκαν στις Βρυξέλλες, με την ευκαιρία της συνόδου κορυφής του ΝΑΤΟ, ο πρωθυπουργός μας και ο πρόεδρος της Τουρκικής Δημοκρατίας. Η συνάντηση εξεκίνησε με την εθιμοτυπική ευκαιρία φωτογραφήσεων. Σχόλιο μιας εντεταμένης παρατηρητικότητας: στο πρόσωπο του Ερντογάν, ανέκφραστο συνήθως, μια προσεκτική εξέταση θα ξεχώριζε ένα σαρδόνιο υπομειδίαμα. Το διέβλεπε· ο άλλος, δίπλα του, είχε πέσει στην παγίδα. Ο Ερντογάν τα είχε φροντίσει όλα. Προηγήθηκε έκφραση δυσαρέσκειας για τη μη αποδοχή της προσκλήσεως στην τελετή της ορκωμοσίας του· με προφανή σκοπό να προκαλέσει στον Τσίπρα αισθήματα αβεβαιότητας και ενοχής· ενόψει της σχεδιαζόμενης συναντήσεως. Ακόμα και η γραβάτα προμελετημένη· αχνή γαλανή απόχρωση.
Αποτέλεσμα της διάρκειας μιας ώρας και σαράντα λεπτών συνομιλίας, όπως την εξετίμησε ο Ερντογάν στις κουβέντες του με τους δημοσιογράφους κατά την πτήση της επιστροφής στην Αγκυρα: ικανοποίηση· η συνάντηση έγινε σε καλή ατμόσφαιρα. «Ο Τσίπρας ενεργεί με καλή πίστη και υπάρχει η διάθεση να βελτιώσουμε τις σχέσεις μας», είπε ο Ερντογάν. Από την άλλη μεριά, κατά τον πρωθυπουργό μας, «δεν ήταν από τις πιο εύκολες συναντήσεις».
Πιο βορειοδυτικά. Ο Μακεδόνας πολίτης Ζόραν Ζάεφ, πρωθυπουργός της «Βόρειας Μακεδονίας» (σύμφωνα με τη συμφωνία), τη 14η Ιουλίου, κατά τους εορτασμούς (με την ενθάρρυνση της μισής κυβερνήσεώς μας – εδώ δεν το εόρτασε) για την έναρξη της διαδικασίας εντάξεως της χώρας στο ΝΑΤΟ, εδήλωσε επίσημα και πανηγυρικά: «H Μακεδονία [έτσι σκέτη] έχει λόγο να γιορτάζει. Είχαμε μεγάλα γεγονότα. Πετύχαμε τους κοινούς στρατηγικούς στόχους μας, τα κοινά μας όνειρα και τις ελπίδες μας». Φαίνεται πως το «Βόρεια» περιττεύει· πλεονασμός. Επερίμενα την κατάργηση του «Βόρεια» με την παρέλευση του χρόνου· σε μερικά χρόνια. Ε! Πάει πολύ! Οχι και προτού ακόμα κυρωθεί η συμφωνία! Τρίτη μεγάλη επιτυχία της εξωτερικής μας πολιτικής. Η αναδιάρθρωση των ελληνοαλβανικών συνόρων από τον Ευρωπαίο επίτροπο Γιοχάνες Χαν· 11 Ιουλίου. Η κατόπιν εορτής προσπάθεια επανορθώσεως έχει μικρή βαρύτητα. Τέταρτη και τελευταία (ευτυχώς!). «O πάγος μεταξύ Αθήνας και Μόσχας» (τίτλος σοβαρών εφημερίδων). Υπήρχε, υπάρχει λόγος για τη δημοσιότητα και τους κομπασμούς; Και να σκέφτεσαι πως η Ρωσία στο μυαλό Τσίπρα, Λαφαζάνη, Κωνσταντοπούλου και άλλων πολλών ήταν η εναλλακτική λύση στη σχεδιασμένη (αλλά αποτυχούσα) σύγκρουση με την Ευρώπη! Κατάληξη με πολλά θαυμαστικά!!! Και μη χειρότερα!
Νικ. Λ. Γ. Λιναρδατος
Μείζον προέχον η ασφάλεια ασθενών
Κύριε διευθυντά
Πρόσφατα καταδικάστηκε ειδικευόμενος στην αγγειοχειρουργική για τον θάνατο 36χρονης, μητέρας τριών παιδιών, σε Νοσοκομείο της Βορείου Ελλάδος. H ασθενής οδηγήθηκε σε απομονωμένο χώρο του νοσοκομείου που δεν διέθετε ιατρικό εξοπλισμό. Ο θάνατος προκλήθηκε από δύο αναισθητικά φάρμακα, που προφανώς δεν χρειάζονταν για σκληροθεραπεία κιρσών. Είναι αξιοσημείωτο ότι χορηγήθηκαν από ειδικευόμενο, η εκπαίδευση του οποίου δεν συμπεριλαμβάνει τη χρήση αναισθητικών φαρμάκων. Χωρίς να θέλω να μπω σε λεπτομέρειες, με την πράξη του αυτή ο γιατρός κλόνισε την εμπιστοσύνη του κοινού για τους γιατρούς και δυσφήμησε το ιατρικό επάγγελμα. Στην περίπτωση αυτή φαίνεται ότι οι μηχανισμοί προστασίας των πολιτών, ακόμα και αν υπάρχουν, ήταν τελείως αναποτελεσματικοί.
Και βέβαια θα υπάρχουν μαθήματα για όλους μας από το θλιβερό αυτό περιστατικό. Μήπως θα έπρεπε σε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος που είναι η χώρα μας, ο Πανελλήνιος Ιατρικός Σύλλογος σε συνεργασία με το υπουργείο Υγείας να διορίσουν μια ανεξάρτητη επιτροπή που να ερευνήσει πώς ήταν δυνατό ένας ειδικευόμενος να ξεφεύγει από κάθε έλεγχο; Τα συμπεράσματα της επιτροπής θα ήταν πολύ χρήσιμα όπως και η ενημέρωση των γιατρών για τον μηχανισμό που υπάρχει και τις ενέργειες στις οποίες πρέπει να προβούν για την πρόληψη παρομοίων συμβάντων, ούτως ώστε να προφυλάξουν τους ασθενείς τους.
Στο Ηνωμένο Βασίλειο, όπου πολλοί Ελληνες γιατροί βρήκαν εργασία όλα αυτά τα χρόνια της οικονομικής κρίσης, το περιστατικό αυτό θα προκαλούσε άμεσα έναν εντονότατο δημόσιο διάλογο. Το Γενικό Ιατρικό Συμβούλιο (General Medical Council), που είναι ο θεματοφύλακας του συμφέροντος των ασθενών, θα διόριζε αυτεπάγγελτα ερευνητική επιτροπή για μια τόσο σημαντική παρεκτροπή. Μια σειρά βελτιώσεων στην ποιότητα παροχής υπηρεσιών στο ΕΣΥ του Ηνωμένου Βασιλείου τα τελευταία 30 χρόνια στηρίζεται στα συμπεράσματα επιτροπών που ερεύνησαν σε βάθος περιστατικά, όπου η ασφάλεια των ασθενών βρέθηκε σε ένα επίπεδο κατά πολύ χαμηλότερο του αποδεκτού μέσου όρου. H πιο πρόσφατη περίπτωση, όπου εγκληματική δραστηριότητα γιατρού ήταν αφορμή για ριζικές αλλαγές στο ΕΣΥ της Αγγλίας, ήταν ο γιατρός Χάρολντ Σίπμαν, που προκάλεσε τον θάνατο με χορήγηση φαρμάκων σε πολυάριθμους, κυρίως ηλικιωμένους, ασθενείς. Η ερευνητική επιτροπή συνέταξε αναφορά 1.300 σελίδων με πάνω από 100 συστάσεις. Μεταξύ των συστάσεων συμπεριλαμβανόταν η απλοποίηση του τρόπου με τον οποίο το ιατρικό προσωπικό μπορεί να εκφράσει την ανησυχία του για παραβατική συμπεριφορά.
Μήπως είναι καιρός και στη χώρα μας η έκφραση της κοινωνικής ευαισθησίας να μην είναι μόνο ένα προνόμιο των διαφόρων συλλογικοτήτων, αλλά να προωθείται άμεσα από τους αρμοδίους φορείς όταν οι συνθήκες το απαιτούν;
Γεώργιος Γερουλάκος, Καθηγητής Αγγειοχειρουργικής Πανεπιστημίου Αθηνών και Imperial College, London, διατελέσας πρόεδρος της Βασιλικής Αγγειολογικής Εταιρείας της Αγγλίας
«Πιο ψηλά, βρε, τις πινακίδες»
Κύριε διευθυντά
Ρώτησα έναν «πολυταξιδεμένο»: – Παρατηρείται και σε άλλες χώρες το λυπηρό φαινόμενο με τις «μουτζουρωμένες» πινακίδες;
«Οχι», απάντησε με βεβαιότητα, «διότι απλούστατα τις βάζουν πιο ψηλά»…
Είναι δύσκολο να το καταλάβουν οι αρμόδιοι;
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΦΡΑΓΚΟΣ, Βριλήσσια