Ιστορίες με όρνιθες

2' 14" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Τ​​ον Ηλία Ψινάκη δυσκολεύομαι να τον πάρω στα σοβαρά. Υποθέτω δε πως και ο ίδιος δυσκολεύεται να πάρει στα σοβαρά τον εαυτό του. «Με 8 μποφόρ σε πευκόφυτη περιοχή δεν υπάρχει σχέδιο εκκένωσης», δήλωσε ευθαρσώς. Δεν είπε ότι με την ταχύτητα με την οποία ο άνεμος έσπρωχνε τις φλόγες το σχέδιο εκκένωσης ήταν δύσκολο να εφαρμοστεί. Είπε ότι δεν υπάρχει. Και έχει δίκιο. Το σχέδιο εκκένωσης περιοχής η οποία κινδυνεύει από πυρκαγιά, ή όποια άλλη φυσική καταστροφή, εκπονείται βάσει προδιαγραφών συγκεκριμένων, οι οποίες στηρίζονται σε επιστημονικά δεδομένα, ενίοτε δε και με τη συνδρομή της αστρολογίας. Ας πούμε υπολογίζεις έναν κανονικό άνεμο, της τάξεως των πέντε ή έξι μποφόρ το πολύ, τον Ερμή σε ορθή πορεία σε περιοχή με χαμηλή βλάστηση, η οποία διακόπτεται από κελαρύζοντα ρυάκια που εμποδίζουν τις φλόγες να προχωρήσουν με το θράσος που τις διακρίνει και σου δίνουν τον χρόνο να συγκαλέσεις το συντονιστικό, και μετά ανταλλαγή γόνιμων απόψεων να αποφασίσεις εν ηρεμία για να μην κάνεις λάθη. Αυτά είναι τα φυσιολογικά πράγματα. Τα υπόλοιπα είναι αφύσικα, για να μην πω απαράδεκτα εκ μέρους μιας φύσης η οποία δεν υπολογίζει τα σχέδια της ελληνικής πολιτείας. Συμφωνώ με τον κ. Ψινάκη. Δεν το βρίσκω καθόλου σωστό.

Προ ημερών ο κ. Κοτζιάς μας διαβεβαίωσε ότι δεν είναι κότα. Οταν λες ότι «εγώ δεν είμαι κότα σαν τους άλλους» μάλλον υπονοείς ότι είσαι κόκορας. Εάν ήθελε να βγει από το σημασιολογικό περιβάλλον του ορνιθώνος θα έλεγε «εγώ είμαι λιόντας ή σταυραϊτός». Ως κύριο χαρακτηριστικό της κότας στη λαϊκή μας παράδοση προβάλλεται η δειλία της. Παραγνωρίζονται όμως ορισμένα στοιχεία τα οποία τη χαρακτηρίζουν και τα οποία τα μοιράζεται με την αρσενική της εκδοχή. Κότα και κόκορας είναι πτηνά που δεν μπορούν να πετάξουν όταν πας να τα πιάσεις για την κατσαρόλα – κάτι σαν τα σχέδια εκκένωσης του κ. Ψινάκη που δεν υπάρχουν τότε ακριβώς που είναι απαραίτητα. Θα έλεγα πως τα χαρακτηρίζει επίσης η αδυναμία τους να αφομοιώσουν εμπειρίες. Η κότα όσα σπυριά κι αν βρει πάντα λέει «να ένα σπυρί» και το τρώει. Το ίδιο υποθέτω συμβαίνει και με τον κόκορα όταν εκτελεί τα καθήκοντά του. Υποψιάζομαι ότι δεν διακρίνει ανάμεσα στην πρώτη ή την τρίτη κότα. Να τη και πάλι μπροστά μας η άτεγκτη λογική Ψινάκη. Αντί να ομολογήσει την αδυναμία του σχεδίου εκκένωσης του πληθυσμού, ή την ανυπαρξία σχεδίου, δηλώνει με όλο του το θράσος πως σε τέτοιες περιπτώσεις δεν υπάρχει σχέδιο.

Δεν θα είχε όντως σημασία τι σκέφτεται ένας Ψινάκης αν δεν εξέφραζε, με το θράσος και την άνεση της κοσμικής περσόνας, μια νοοτροπία κυρίαρχη που αποδεικνύεται δολοφονική. Αχρείαστη να είναι η εμπειρία. Θέλει κόπο, και την ελάχιστη ντροπή που σε υποχρεώνει να αναγνωρίσεις τα λάθη σου, ενδεχομένως δε, να ζητήσεις και συγγνώμη.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή