Τα βίαια επεισόδια στη Σαξονία, ένα γερμανικό κρατίδιο με μάλλον μικρό ποσοστό προσφύγων (4,4%, υποδιπλάσιο του εθνικού μέσου όρου), που ξέσπασαν με αφορμή μια επίθεση με θύμα Γερμανό και θύτες μετανάστες, σκιαγραφούν μια ιστορία που θα μπορούσε να συμβεί σε ολόκληρη την Ευρώπη. Μια συμπλοκή, που θα μπορούσε να εγγραφεί στο ημερήσιο δελτίο εγκληματικότητας και να περάσει απαρατήρητο, γιγαντώνεται, γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης από ξενοφοβικές οργανώσεις, ακροδεξιά κόμματα και ταμπλόιντ Τύπο και οδηγεί σε ρατσιστικά ξεσπάσματα, σαν αυτά που παρακολουθούμε τις τελευταίες ημέρες στη Γερμανία. Ελέω σόσιαλ μίντια, διακινούνται ψευδείς ειδήσεις που αφιονίζουν τους αγανακτισμένους πολίτες. Με τη βοήθεια της αστυνομίας, συστηματικής αρωγού της Ακροδεξιάς (όχι μόνο στη Γερμανία), διαρρέουν δικογραφίες και εντάλματα και καταλύεται κάθε δικαίωμα των υπόπτων για μια δίκαιη δίκη. Τι κι αν η ενέργεια είναι ποινικά κολάσιμη και ενοχοποιεί ευθέως την αστυνομία, αφού επιβεβαιώνει τον δίαυλο επικοινωνίας με ακραία στοιχεία; Δεν έχει σημασία, γιατί οι φερόμενοι ως δράστες είναι ξένοι, που στον πολιτισμό τους έχουν το μαχαίρωμα στο τσεπάκι, που κλέβουν και βιάζουν για πλάκα. Αυτή είναι η πάγια αποστροφή στο αίτημα για ίση μεταχείριση μεταξύ Δυτικών πολιτών και μεταναστών. Πέντε έως οκτώ χιλιάδες άνθρωποι, ανάμεσά τους πολλοί χούλιγκαν, συνέρρευσαν στο Κέμνιτς για τις ακροδεξιές κινητοποιήσεις. Ηρθαν κυρίως από άλλα κρατίδια κατόπιν εκκλήσεων από το WhatsApp, καταδίωξαν ξένους, έκαναν ναζιστικούς χαιρετισμούς. Παρά τις προειδοποιήσεις της Υπηρεσίας Προστασίας του Συντάγματος οι αστυνομικοί αδράνησαν, παρακολουθούσαν με σταυρωμένα χέρια τις συγκρούσεις. Στον πυρήνα όλων αυτών βρίσκεται ένας υπουργός Εσωτερικών, ο Χορστ Ζεεχόφερ, ο οποίος πέρασε όλους τους περασμένους μήνες να διαπραγματεύεται με την καγκελάριο Αγκελα Μέρκελ την ταχεία απέλαση όσων δεν πάρουν άσυλο, τη μη επανένωση προσφυγικών οικογενειών, το πλαφόν στην υποδοχή, τη δημιουργία χοτ σποτ στα σύνορα της χώρας.
Γιατί τα γράφω όλα αυτά; Γιατί μπορεί να συμβούν και εδώ. Γιατί τη μέρα που δημοσιοποιείται ρεπορτάζ-κόλαφος του BBC για τη Μόρια, καίριο πόστο στη νέα κυβέρνηση και στην Προστασία του Πολίτη αναλαμβάνει μια γυναίκα που αποκαλούσε τους μετανάστες «κατσαρίδες».