Ανασχηματισμός. Νέο ξεκίνημα. «Ανοιγμα» στην κοινωνία, στη νέα γενιά, σε άλλους πολιτικούς χώρους. Η γνωστή επιχειρηματολογία. Δεν θα σταθώ στο κατά πόσον μερικά πρόσωπα από το παρελθόν μπορούν να σηματοδοτούν το καινούργιο, ούτε στο τι έλεγαν κάποιοι για κάποιους άλλους. Θα εστιάσω στις ικανότητες.
Η πλειονότητα των… 53 μελών της νέας κυβέρνησης είναι κατώτεροι των περιστάσεων και των προκλήσεων που έχει να αντιμετωπίσει η χώρα στη «μεταμνημονιακή» περίοδο.
Ηταν τόσο αποτελεσματικά κάποια πρόσωπα τα οποία ο πρωθυπουργός διατήρησε στην κυβέρνηση, στα ίδια ή σε διαφορετικά χαρτοφυλάκια, και είναι τόσο ικανά κάποια άλλα που επέλεξε να χρησιμοποιήσει πρώτη φορά; Η κριτική δεν έχει ιδεολογικό πρόσημο. Είναι εύλογο ο πρωθυπουργός να πλαισιώνεται από ανθρώπους που έχουν τις ίδιες απόψεις με αυτόν, αν και αυτό τίθεται υπό αμφισβήτηση από κάποιες συγκεκριμένες επιλογές, αλλά αυτή είναι μια άλλη συζήτηση.
Αυτό που έχει σημασία ή θα έπρεπε να έχει, είναι η ικανότητα των υπουργών, όχι η ιδεολογία τους. Η τελευταία, και τελικά το πολιτικό αποτέλεσμα που θα παραγάγουν, θα κριθεί στην κάλπη. Ετσι γίνεται στις δημοκρατίες. Αλλά, τουλάχιστον, να επιλέγονται οι καταξιωμένοι και πραγματικά ικανοί κάθε παράταξης.
Για παράδειγμα, κάποιοι υπουργοί –αναφέρω χαρακτηριστικά το οικονομικό επιτελείο και τους κ. Τσακαλώτο και Χουλιαράκη που εκ των πραγμάτων χειρίζονται το πιο σημαντικό χαρτοφυλάκιο– έχουν την επάρκεια και τη σοβαρότητα που απαιτείται, ακόμη και αν πολλοί αντιτίθενται στην πολιτική που ακολουθούν. Η αντιπολίτευση τους ασκεί κριτική, πολλές φορές δριμεία, για το μείγμα της πολιτικής που εφαρμόζουν, αλλά δεν υποστηρίζει ότι είναι άσχετοι ή ανίκανοι. Δυστυχώς, δεν μπορεί να πει κανείς το ίδιο και για πολλά άλλα πρόσωπα που στελεχώνουν την κυβέρνηση.
Φυσικά, το φαινόμενο δεν αποτελεί «αποκλειστικότητα» του ΣΥΡΙΖΑ. Το ίδιο ίσχυε και σε προηγούμενες κυβερνήσεις, άλλων κομμάτων.
Τέλος, μια προσωπική έκφραση απογοήτευσης για τη μη συμμετοχή στην κυβέρνηση προσωπικοτήτων από τον απόδημο Ελληνισμό. Είναι αξιοπερίεργο ότι όλοι εξαίρουν τις ικανότητες των Ελλήνων του εξωτερικού, όλοι επισημαίνουν το κόστος που προκαλεί στη χώρα το brain drain, όλοι μιλούν με άπλετο σεβασμό για τους Ελληνες που διαπρέπουν είτε ως επιστήμονες είτε ως επιχειρηματίες σε άλλες χώρες, αλλά όταν σχηματίζουν κυβερνήσεις δεν επιλέγουν να τους αξιοποιήσουν.
Η Ελλάδα δεν έχει την πολυτέλεια της μετριότητας. Η χώρα χρειάζεται σήμερα περισσότερο από ποτέ να αξιοποιήσει ό,τι καλύτερο διαθέτει, εντός και εκτός συνόρων. Και, δυστυχώς, το νέο κυβερνητικό σχήμα, όπως και το προηγούμενο, δεν ανταποκρίνεται σε αυτή την εθνική ανάγκη.