Εχει επισημανθεί επανειλημμένως ότι ο Αλ. Τσίπρας υπονομεύει συνειδητά το πεδίο για την επόμενη κυβέρνηση. Γνωρίζει πολύ καλά ότι οι προβλέψεις είναι συντριπτικά υπέρ του Κυρ. Μητσοτάκη και τώρα δίνει μάχη ώστε να δημιουργήσει συνθήκες «παρένθεσης», για να μη μακροημερεύσει η νέα κυβέρνηση υπό το βάρος ανυπέρβλητων προβλημάτων και δύσκολων αποφάσεων που θα κληρονομήσει. Ο ανασχηματισμός περιελάμβανε και τέτοια πρόβλεψη με την προώθηση σαραντάρηδων αφοσιωμένων στον ίδιο σε θέσεις υπουργών και υφυπουργών, προκειμένου να αποκτήσουν αναγνωρισιμότητα ενόψει εκλογών. Με λίγα λόγια, ετοιμάζει ένα δικό του προσωπικό κόμμα, που ελπίζει ότι θα παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο και θα διεκδικήσει ξανά και σύντομα την εξουσία.
Στον ανασχηματισμό ο πρωθυπουργός φρόντισε, επίσης, να ενισχύσει τη συμμετοχή των Ανεξάρτητων Ελλήνων στο νέο κυβερνητικό σχήμα. Αφενός για να τους διατηρήσει ευχαριστημένους προκειμένου να αποφύγει νέες αποσκιρτήσεις από τις τάξεις τους, που θα έθεταν σε κίνδυνο την κυβερνητική πλειοψηφία των Συρανέλ, αφετέρου για να στείλει μήνυμα ότι οι προσωπικοί δεσμοί του με τον Π. Καμμένο είναι άρρηκτοι. Γεγονός που σημαίνει ότι μαζί θα βαδίσουν μέχρι να αποφασίσουν να πέσουν. Και αν η απόφαση αυτή ληφθεί πριν από το τέλος της θητείας της κυβέρνησης, η αφορμή θα είναι το Μακεδονικό, όπως όλοι γνωρίζουν.
Από την άλλη πλευρά, δεν θα είναι έκπληξη αν οι Αλ. Τσίπρας και Π. Καμμένος χρησιμοποιήσουν και το Μακεδονικό για να ναρκοθετήσουν το πεδίο της επόμενης κυβέρνησης. Να μην το φέρει, δηλαδή, ο πρωθυπουργός στη Βουλή και να μην αποστασιοποιηθεί ο Π. Καμμένος, ή να το φέρουν μεθοδεύοντας ώστε η αντίθεση των ΑΝΕΛ στη συμφωνία Τσίπρα – Ζάεφ να μην καλυφθεί από βουλευτές άλλων κομμάτων. Ολα είναι πιθανά…
Το εμπόδιο στην υλοποίηση ενός τέτοιου σχεδίου μπορεί να είναι οι ΗΠΑ. Η Ουάσιγκτον πρωτοστάτησε στην υπογραφή της συμφωνίας. Οπως τόνισε πρόσφατα ο Αμερικανός υφυπουργός Εξωτερικών Γ. Μίτσελ, «η αμερικανική διπλωματία διαδραμάτισε κεντρικό ρόλο στην επίλυση της διαφοράς Ελλάδας – Μακεδονίας στο ονοματολογικό». Ο λόγος είναι η διευθέτηση των εκκρεμοτήτων στα Δυτικά Βαλκάνια για να αντιμετωπιστεί η λεγόμενη ρωσική διείσδυση. Επομένως, οι ΗΠΑ έχουν σχέδιο για την περιοχή και μάλλον δεν θα ανεχθούν καθυστερήσεις. Θα τολμήσει άραγε ο Αλ. Τσίπρας να παίξει δικό του παιχνίδι;