O Aνδρέας Μαυρογιαλούρος είναι παρεξηγημένος χαρακτήρας της κωμωδιογραφίας. Το όνομά του έγινε συνώνυμο του πελατειακού και διεφθαρμένου πολιτικού, αλλά εκείνος, όπως φαίνεται από το έργο των Αλέκου Σακελλάριου-Χρήστου Γιαννακόπουλου, ήταν απλώς ο ανίδεος υπουργός που νόμιζε ότι από το κέντρο της Αθήνας ήλεγχε όσα γίνονταν στην Πλατανιά.
«Φάγανε, φάγανε, φάγανε…», του λέει κάποια στιγμή ο Σωτηράκης (Χρήστος Δοξαράς), κάτοικος του χωριού, που ήξερε από πρώτο χέρι πού πήγαν τα λεφτά και δεν βασιζόταν στην πληροφόρηση του Θόδωρου Γκρούεζα (Διονύσης Παπαγιανόπουλος). «Οχι, ρε παιδιά, δεν φάγανε», ανταπαντά ο Μαυρογιαλούρος (Λάμπρος Κωνσταντάρας). «Αυτά τα πράγματα γίνονται από το υπουργείο, με πιστώσεις που εγκρίνει ο υπουργός· με προϋπολογισμούς, με κονδύλια με αποδείξεις…». Η ομήγυρις ξεσπά στα γέλια και ο Σωτηράκης, που ξέρει πώς γίνονται οι δουλειές, ανταπαντά: «Εσύ είσαι μακριά νυχτωμένος. Δεν ξέρεις τι γίνεται μέσα στα υπουργεία… Εμένα 30 μου δίνανε μεροκάματο, 70 με έβαζαν και υπέγραφα ότι πήρα…».
Αυτή είναι η πλάνη όσων υπουργών είναι καλοπροαίρετοι. Ο κ. Πάνος Χαρίτσης δηλώνει ότι «με χιλιάδες νέες προσλήψεις μόνιμου προσωπικού για τη στελέχωση των υπηρεσιών των ΟΤΑ και την παροχή τεχνικής υποστήριξης στους δήμους για την υλοποίηση των απαραίτητων έργων» θα λύσει τα προβλήματα των τοπικών κοινωνιών. Σε άρθρο που δημοσίευσε στην «Αυγή» (23.9.2018), πιπιλάει την καραμέλα περί «νεοφιλελευθερισμού»· παλιά τους τέχνη κόσκινο. Επαναλαμβάνει αυτολεξεί τη νομική ακροβασία του κ. Γιάννη Ραγκούση ότι «σύμφωνα με τον Σύνταγμα, η επιβολή και η είσπραξη των φόρων γίνονται αποκλειστικά από την κεντρική διοίκηση, ανήκουν στον σκληρό πυρήνα του κράτους και δεν μεταβιβάζονται». Λέει συγκεκαλυμμένα ψέματα ότι «η αντικατάσταση των Κεντρικών Αυτοτελών Πόρων (ΚΑΠ) με τον ΕΝΦΙΑ θα οδηγήσει σε σημαντική μείωση των πόρων που κατευθύνονται στους δήμους, αφού οι πρώτοι (μαζί με τα προνοιακά επιδόματα) υπερβαίνουν κατά πολύ – με τρέχουσες τιμές περίπου 1 δισ. ευρώ». Εδώ πρέπει να σημειώσουμε ότι, σύμφωνα με τον προϋπολογισμό του 2018, ο Ενιαίος Φόρος Ακίνητων (ΕΝΦΙΑ) είναι 3,19 δισ., ενώ οι πιστώσεις στην Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι 3,18 δισ.
Το σημαντικότερο είναι ότι παραβλέπει τον παράγοντα Γκρούεζα. Ως νεόπλουτος της εξουσίας, νομίζει πως όλα τα σφάζει και όλα τα μαχαιρώνει. Iσως να μη γνωρίζει ότι όσο πιο δαιδαλώδες γίνεται το σύστημα, όσο αυξάνουν τα χέρια από τα οποία περνούν τα λεφτά, τόσο περισσότερες οι πιθανότητες να λοξοδρομήσουν· «εγώ είμαι του κόμματος, κύριε υπουργέ». Κι όπως έλεγε ο παρεξηγημένος Μαυρογιαλούρος, «δεν μπορούμε να κυβερνάμε αυτόν τον τόπο από τις πολυθρονάρες των υπουργείων και τα μπαρ της “Μεγάλης Βρεταννίας”…».