Μακεδονοκλάστης είναι ο μακεδονοθραύστης. Δεν είναι αυτό που οσφράνθηκαν οι χειροκροτητές στην Εθνική Συνδιάσκεψη των ΑΝΕΛ, παρερμηνεύοντας το ανάθεμα του Καμμένου κατά του Τέρενς Κουίκ.
Ο πολύπλαγκτος υφυπουργός Εξωτερικών, που διακονεί την ομογένεια πετώντας ακατάπαυστα στις πέντε ηπείρους, κινδυνεύει πλέον σε μία από τις προσγειώσεις του στο «Ελευθέριος Βενιζέλος» να ανακαλύψει ότι «έθεσε εαυτόν εκτός κυβέρνησης». Αλλά αυτό δεν θα είναι είδηση. Θα είναι άλλο ένα προβλέψιμο επεισόδιο στην κυβερνητική κρίση διαρκείας. που κλιμακώνεται, αργά αλλά ηχηρά, εδώ και σχεδόν ένα χρόνο: Από τη στιγμή που ο Καμμένος κατέστησε την εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης επισήμως κεκλασμένη – τσακισμένη σε δύο ασύμπτωτες κατευθύνσεις.
Οσα εκτυλίσσονται έκτοτε είναι διαδοχικές εκρήξεις του αρχικού πολιτικού παραδόξου: Να λες ότι θα ρίξεις μια κυβέρνηση στην οποία δίνεις χρόνο να ολοκληρώσει το εγχείρημα για το οποίο λες ότι θα τη ρίξεις. Ο Καμμένος τα έπαιξε όλα στο σενάριο ότι η συμφωνία των Πρεσπών δεν θα έφτανε ποτέ σε στάδιο κύρωσης.
Δεν είχε δει ότι, ακόμη κι αν η ζαριά του έβγαινε, ο ίδιος ήταν καταδικασμένος να πνιγεί στην αντίφαση – χάνοντας στελέχη και ψηφοφόρους. Κινήθηκε με την αυτοκαταστροφική πλάνη του τζογαδόρου, που, όσα κι αν χάνει, μένει στο τραπέζι ελπίζοντας ότι στο τέλος θα ρεφάρει.
Οπως ο Καμμένος τα είχε ποντάρει όλα στην υποτιθέμενη αδυναμία Ζάεφ, έτσι και ο Τσίπρας τα έχει ποντάρει όλα στη δήθεν αδυναμία του Καμμένου. Εχει ποντάρει στην κραυγαλέα ανάγκη του εταίρου του να διατηρηθούν οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ όσο περισσότερο γίνεται στην εξουσία. Πτώση της κυβέρνησης σημαίνει συνάντηση του Καμμένου με το άφευκτο εκλογικό του πεπρωμένο. Αυτός ο κίνδυνος υποτίθεται ότι θα τον τιθάσευσε. Στην πραγματικότητα, συμβαίνει το αντίθετο: Οσο περισσότερο πλησιάζει στην πολιτική του εξαφάνιση, τόσο δυσκολεύεται να ελέγξει τις παρορμήσεις του· τόσο απομυζά το πολιτικό κεφάλαιο της κυβέρνησης.
Κάπως έτσι, Τσίπρας και Καμμένος έχουν βρεθεί αρπαγμένοι σε ένα ταγκό αμοιβαίας φθοράς. Ηδη ο κυβερνητικός εκπρόσωπος προεξοφλεί ότι μπορεί να βρεθεί κυβερνητική πλειοψηφία χωρίς τους ΑΝΕΛ. Προαναγγέλλει δηλαδή τη διάλυσή τους.
Δεν είναι δύσκολο να προβλέψει κανείς τι θα κάνει ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ όταν πλέον δεν θα μπορεί να εθελοτυφλεί μπροστά στην πραγματικότητα ότι δεν έχει επιζήσει του Μακεδονικού ούτε το κόμμα του ούτε ο ίδιος: Τότε –σε χρόνο πολύ κοντά στις εκλογές– το λιγότερο που θα μπορεί να πάθει ο Τσίπρας από τον Καμμένο είναι να χάσει τη δεδηλωμένη.
Ο Καμμένος θα ξεκολλήσει, όπως το θέλουν οι αριστεροί, από τον ΣΥΡΙΖΑ. Μόνο που θα ξεκολλήσει σαν τον χιτώνα του Νέσσου.