«Σπάνια είχα δει σε κάποιον τόση έπαρση και ματαιοδοξία, καθώς και τη διάθεση να αναλάβει τεράστιο ρίσκο εις βάρος της χώρας του», σημειώνει ο Γερούν Ντάισελμπλουμ στο βιβλίο του «Η κρίση του ευρώ», που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Economia». Πολλοί θα βρουν την ευκαιρία να αντιπαραβάλουν την εκδοχή «Γερούν» για την περίφημη «σιδηρά χειραψία», με την εκδοχή «Γιάνη» (στο μπεστ σέλερ του «Adults in the Room»). Λέει ο δεύτερος: «Οταν τελείωσε η μετάφραση, θυμωμένος (ο Γερούν…) έβγαλε το ακουστικό και έσκυψε για να ψιθυρίσει στο αυτί μου “Μόλις σκότωσες την τρόικα”. “Ουάου” απάντησα, “δεν περίμενα τέτοιο φιλοφρόνημα”».
Ο τέως πρόεδρος του –πάντοτε άτυπου κατά τον δικό μας Πρόεδρο– παντοδύναμου Eurogroup γράφει σχετικά: «Ο ήχος (στο ακουστικό…) ήταν απαίσιος και η μετάφραση έφτανε στα αυτιά μου με μεγάλη καθυστέρηση. Οταν ο Βαρουφάκης τελείωσε και έγειρε ικανοποιημένος πίσω στην καρέκλα του, περίμενα περίπου ένα λεπτό για τη μετάφραση. Ηταν ξεκάθαρο ότι η απάντηση στη χείρα φιλίας (που προσέφερε με το ταξίδι του στην Αθήνα…) ήταν το παροιμιώδες δάχτυλο. (…) Μόλις σηκωθήκαμε, ακολούθησε μια αμήχανη χειραψία. Του είπα: “Μόλις σκότωσες την τρόικα. Και χωρίς την τρόικα είστε μόνοι σας”. Ο Βαρουφάκης αντέδρασε δήθεν έκπληκτος και ανήξερος. Αργότερα οι συνεργάτες του θα δηλώσουν ότι απάντησε χαλαρά: “Ουάου!”».
Τώρα γνωρίζετε. Μπορείτε να διαλέξετε όποια διήγηση προτιμάτε. Εξάλλου, το περιστατικό δεν έχει και τόση σημασία, αφού οι πραγματικές διαφορές ήσαν αλλού και λύθηκαν εκεί με πολύ σκληρότερο τρόπο. Ο κ. Ντάισελμπλουμ κατάλαβε, βεβαίως, τι εννοούσε ο κ. Σόιμπλε, που είχε ακούσει ότι θα πήγαινε στην Αθήνα. Διηγείται ο Ολλανδός: «Προσπάθησε να με αποτρέψει: “Μην το κάνεις. Ασ’ τους να έρθουν αυτοί. Δίνεις λάθος μήνυμα”. Το θεώρησα παρατραβηγμένο, εγώ ήθελα απλώς να τείνω χείρα φιλίας».
Είμαι πεπεισμένος ότι ο επί πενταετία πρόεδρος του Eurogroup, στην κρισιμότερη για εμάς περίοδο της μακράς περιπέτειας, ήρθε πράγματι στην Αθήνα για να εγγράψει στην καριέρα του έναν σπουδαίο ιστορικό συμβιβασμό.
Ηθελε το παράσημο του ικανού Κεντροαριστερού μεσολαβητή. Κατέληξε να αναζητεί τον Τσίπρα στο κινητό τηλέφωνο του Νίκου Παππά. Ο τελευταίος είχε ήδη καταλάβει τη συμφορά που βρήκε τη νέα κυβέρνηση, αφού ο συνάδελφός του επί των Οικονομικών είχε «το μεγάλο ταλέντο να προκαλεί την εχθρότητα των άλλων».
Με αποτέλεσμα να μην προσφερθεί στον Τσίπρα διέξοδος, παρά μόνον μετά τον γκρεμό του δημοψηφίσματος. Ηταν πολύ αργά. Η Ιστορία γράφεται με αίμα. Των άλλων!