Πρόσωπα της εβδομάδας

3' 50" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Τζορτζ Σόρος: Ο τελευταίος ψεκασμός

Πρόσωπα της εβδομάδας-1

Το μήνυμα εκείνο θύμισε προχθές ο υιός Σόρος, με αφορμή την αποστολή εκρηκτικού μηχανισμού κατά του πατέρα του. Το όνομα του 88χρονου δισεκατομμυριούχου είναι «καμπανάκι» αντισημιτισμού – είτε αναφέρεται στο τουίτερ του Αμερικανού προέδρου είτε εκφέρεται σε ένα ταξί της Αθήνας, από εκείνα που λειτουργούν σαν κινούμενα εκκολαπτήρια αναλύσεων για τη «νέα τάξη πραγμάτων».

Οποιος θέλει να γνωρίσει τον «Ελληνα» Σόρος, όποιος ενδιαφέρεται για τη θρυλούμενη ανάμειξή του στο Μακεδονικό, δεν έχει παρά να διαβάσει το κείμενο που συνυπέγραψε με τον γιο του στους New York Times τον περασμένο Ιούνιο, στο οποίο υποστηρίζει ανοιχτά τη λύση με επιχειρήματα όμοια με της ελληνικής κυβέρνησης. Οποιος θέλει τάχα να ανακαλύψει πόσα λεφτά έχει ρίξει το ίδρυμα του Σόρος στην ΠΓΔΜ μπορεί να συμβουλευτεί ενδεικτικά τα στοιχεία από το site του ιδρύματος: Από το 1992 μέχρι το τέλος του 2016 είχε διοχετεύσει σε διάφορες δράσεις, από τη γεωργία μέχρι τη Δικαιοσύνη, 98,7 εκατ. δολάρια.

Οι άλλες θεωρίες, που περιγράφουν τον Σόρος σαν μαριονετίστα της παγκόσμιας ιστορίας, είναι όπως το λέει η επίσημη εφημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ: «Ψεκασμένες». Το ερώτημα είναι ποιος ψεκασμένος μεταψέκασε με αυτές τις θεωρίες την ελληνική δημόσια ζωή; Αν πιστέψει κανείς τον Κοτζιά, ο Καμμένος. Αν πιστέψει κανείς τον Καμμένο, ο Κοτζιάς, που φαντάστηκε ότι άκουσε τον Καμμένο να κατηγορεί την κυβέρνηση την οποία στηρίζει ότι χρηματοδοτείται κρυφά από τον Σόρος.

Πρόκειται για την ίδια κυβέρνηση που κατηγορεί για ορμπανισμό τους πολιτικούς της αντιπάλους, την ώρα που τα στελέχη της αντηχούν όχι μόνο τη συνωμοσιολογία, αλλά και τις πρακτικές του Ορμπαν. Αρκεί κανείς να μεταφράσει τον Πολάκη στα αγγλικά –«lock them up!»– για να δει με ποιες καθεστωτικές ροπές συγγενεύει το φαινόμενο ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, ποια είναι η Διεθνής στην οποία οφείλει να ταξινομηθεί. Αρκεί να παρατηρήσει κάποιος πώς συμπίπτει η γλώσσα του Καμμένου και του Κοτζιά όταν αναφέρονται στα media – «τα (μ)πιστόλια της διαπλοκής». Καμία από αυτές τις μετανεωτερικές πολιτικές τεχνολογίες δεν είναι νέα. Το νέο είναι ότι οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ψεκάζουν τώρα ο ένας τον άλλον.

Κυριάκος Μητσοτάκης: Μια εποχή στην κόλαση

Πρόσωπα της εβδομάδας-2

Το ερώτημα, ωστόσο, εμπλουτισμένο, διατηρεί το νόημά του: Συμφέρει τη Ν.Δ. η φρενήρης τροπή που έχει πάρει το –αντικειμενικά– προεκλογικό σκηνικό. Η εύκολη απάντηση είναι καταφατική. Η Ν.Δ. δεν χρειάζεται πια να κάνει πολλά. Αρκεί να ρίχνει τον προβολέα στον αλληλοσπαραγμό μεταξύ των κυβερνητικών εταίρων. Ο Μητσοτάκης έχει δείξει ότι αυτός ο αντιπολιτευτικός προβολέας δεν τον εμποδίζει να προβάλλει ταυτόχρονα και το θετικό του μήνυμα – όπως έκανε, την Τρίτη, παρουσιάζοντας τις θέσεις του για την ανώτατη εκπαίδευση.

Υπάρχουν, ωστόσο, τρία πεδία που η Ν.Δ. δεν μπορεί –όπως το λέει το παλαιό δόγμα– να τρέψει σε φυγή τα γεγονότα. Το πρώτο πεδίο είναι παροχές. Εκεί θα αναγκαστεί να ακολουθήσει τον ρυθμό της κυβερνητικής παροχολογίας – όπως έκανε ήδη με τις συντάξεις. Ο πρόεδρος της Ν.Δ. στρίμωξε το θέμα μέχρι και στην εθιμοτυπική του συνάντηση με τον –εντελώς αναρμόδιο– πρόεδρο της Γερμανίας. Το ίδιο δημαγωγικό πρέσινγκ προβλέπεται και όταν η πλειοψηφία θα αρχίσει να φέρνει στη Βουλή τις τσιπρικές εξαγγελίες της ΔΕΘ.

Το δεύτερο πεδίο είναι ο ανορθόδοξος πόλεμος. Τον περασμένο Φεβρουάριο, μετά τα συλλαλητήρια, η κυβέρνηση είχε εμφανίσει τη Νοβάρτις. Τώρα θέτει πάλι σε κίνηση τη σκανδαλοθηρία κατά του παλαιού συστήματος. Οπως κι αν αμυνθεί κανείς σε αυτή την καμπάνια, καταλήγει να ενισχύει το ρεύμα της αντιπολιτικής. Καταλήγει να ενισχύει την αποχή και την αντισυστημική επικράτεια των άκρων, κυρίως στα δεξιά της Δεξιάς.

Το τρίτο πεδίο είναι ο χρόνος των εκλογών. Ακόμη κι αν η Ν.Δ., μετά τη 17η Δεκεμβρίου, χρησιμοποιήσει το όπλο της πρότασης δυσπιστίας, δεν θα το κάνει επειδή περιμένει έτσι να ρίξει την κυβέρνηση. Τυχόν μομφή της Ν.Δ. θα έχει στόχο να εκθέσει πιο φανερά τις ήδη έκδηλες αντιφάσεις του κυβερνητικού συνεταιρισμού.

Οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ακολουθούν τον σατανά του Μίλτον, ελαφρώς παραφρασμένο: Καλύτερα να κυβερνάς στην κόλαση, παρά να είσαι αντιπολίτευση στον παράδεισο. Γι’ αυτό θα κάνουν τα πάντα για να επιμηκύνουν τον βίο τους μέχρι τον Μάιο. Αλλά αυτό, εδώ που φτάσαμε, είναι υπέρ της Ν.Δ. Περισσότερος χρόνος για την κυβέρνηση σημαίνει περισσότερη αποσύνθεση.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή