Από PΙIGS, παράδειγμα προς μίμηση;

Από PΙIGS, παράδειγμα προς μίμηση;

3' 9" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Σ​​ε πρόσφατο άρθρο του, ο Τόνι Μπάρμπερ, διευθυντής ευρωπαϊκών θεμάτων των Financial Times, προτείνει στους Βρετανούς να μάθουν από τους Ελληνες πώς να επιβιώσουν μέσα από τις δυσκολίες που προκύπτουν από το Brexit. «Η Ελλάδα δείχνει στη Βρετανία πώς ένα ανυπότακτο κράτος μπορεί να επανέλθει από το χάος», είναι ο τίτλος του άρθρου. «Ο δύσκολος αγώνας της Αθήνας με την Ε.Ε. προσφέρει μαθήματα για το μπέρδεμα του Brexit», προσθέτει ο υπότιτλος. Πάνε οι καιροί που οι FT και άλλες βρετανικές εφημερίδες αναφέρονταν στις Ελλάδα, Πορτογαλία, Ιταλία, Ιρλανδία και Ισπανία με το άκρως προσβλητικό ακρώνυμο PIΙGS, δηλαδή «γουρούνια», για να χλευάσουν τα προβλήματα του ευρωπαϊκού Νότου. Στη δεκαετία του 2000, όταν η φράση αυτή ήταν της μόδας, ουδείς μπορούσε να φανταστεί ότι οι Βρετανοί θα επέλεγαν να σκάψουν μόνοι τον λάκκο τους με το δημοψήφισμα του 2016. Αξιοσημείωτο, πάντως, είναι το γεγονός ότι ο Μπάρμπερ δεν αναφέρεται στις Πορτογαλία, Ιρλανδία και Ισπανία ως παραδείγματα προς μίμηση, ίσως επειδή δεν θεωρεί ότι η δική του χώρα θα επανέλθει στην κανονικότητα τόσο γρήγορα όσο αυτές. (Δεν αναφερόμαστε στην Ιταλία επειδή η δική της περιπέτεια τώρα αρχίζει.)

Μετά τόσων χρόνων χλεύη σε ξένες –κυρίως βρετανικές– εφημερίδες, είναι ενθαρρυντικό να βλέπει κανείς την Ελλάδα να παρουσιάζεται σε θετικό φως. Κυρίως όταν συντάκτης του άρθρου είναι άνθρωπος που γνωρίζει καλά τη χώρα μας και την ευρύτερη περιοχή. Κι όμως, η άποψή του φαίνεται βιαστική, σαν να προεξοφλεί και το πόσο καλά πάει η Ελλάδα και πόσο άσχημα θα εξελιχθεί το Brexit. Ασφαλώς, εάν δεν υπάρξει μαγική λύση στη σημερινή πορεία (κάτι σαν την Κίρκη να λύνει τα μάγια και τα γουρούνια-ναύτες να επανέρχονται σε ανθρώπινη μορφή), το Brexit θα είναι εφιάλτης. Οσον αφορά την Ελλάδα, ίσως ο Μπάρμπερ να παραβλέπει τους κινδύνους που η χώρα μας αντιμετωπίζει ακόμη.

Παραθέτει τις οικονομικές, πολιτικές και κοινωνικές δυσκολίες των τελευταίων χρόνων και σημειώνει ότι η χώρα άντεξε. Προσθέτει ότι το κύμα μαζικής μετανάστευσης το 2015-16 δεν ενίσχυσε τη Χρυσή Αυγή και ότι ο ΣΥΡΙΖΑ εγκατέλειψε τον ριζοσπαστισμό του και έγινε το «φυσικό υποκατάστατο του ΠΑΣΟΚ». Ο Αλέξης Τσίπρας, λέει, μεταλλάχθηκε από «κάτι σαν Λένιν του Αιγαίου» σε «αγαπητός του κατεστημένου της Ε.Ε.», όχι μόνο επειδή ακολούθησε τις επιταγές των δανειστών και κράτησε την Ελλάδα στην Ευρωζώνη, αλλά και επειδή καταπιάστηκε με το ζήτημα του ονόματος της ΠΓΔΜ και τόλμησε να συγκρουστεί με τη Ρωσία όταν διπλωμάτες της αναμείχθηκαν στην υπόθεση αυτή. «Εν ολίγοις», γράφει ο Μπάρμπερ, «η Ελλάδα επανέρχεται στην εσωτερική σταθερότητα και σε ασφαλή θέση στην ευρωπαϊκή τάξη. Το πλοίο της Βρετανίας, αντιθέτως, απομακρύνεται από την Ε.Ε. και ούτε το εριστικό πλήρωμα ούτε οι σαστισμένοι επιβάτες γνωρίζουν πού πηγαίνουν».

Εδώ ο Μπάρμπερ δείχνει να μην αξιολογεί πόσο εριστικό παραμένει το πλήρωμα του ελληνικού πλοίου, ούτε πόσο εξαντλημένοι είναι οι επιβάτες. Σημειώνει τα προβλήματα που παραμένουν στον χώρο της οικονομίας, στη δημόσια διοίκηση και στο κράτος δικαίου, προσθέτοντας όμως ότι «το έθνος μπήκε στη μετα-μνημονιακή εποχή σε καλύτερη κατάσταση απ’ ό,τι περίμεναν οι σκεπτικιστές». Πράγματι, δεν υπήρξε κατάρρευση, και αυτό οφείλεται και στον πολιτικό πολιτισμό της χώρας και στην απίστευτη στωικότητα των πολιτών. Οι θεσμοί, παρά την υπονόμευση δεκαετιών, κράτησαν. Το σύστημα, όμως, δοκιμάζεται κάθε μέρα. Το δημόσιο και ιδιωτικό χρέος είναι μεγαλύτερο από πριν, επενδύσεις δεν υπάρχουν, οι νέοι φεύγουν ή φυτοζωούν σε δουλειές που δεν προσφέρουν προοπτικές ούτε ασφάλεια. Οι πολίτες έχουν ανάγκη από ελπίδα. Κι όμως, η προεκλογική περίοδος, με κύρια ευθύνη της κυβέρνησης, ήδη δείχνει σημάδια ακραίας πόλωσης. Ο «διάλογος» στη Βουλή, στα μέσα ενημέρωσης και στα κοινωνικά δίκτυα είναι γεμάτος έχθρα, έπαρση και δηλητήριο. Αντέξαμε, είναι αλήθεια. Πρέπει, όμως, να αναρωτηθούμε εάν αυτό οφείλεται στις ικανότητές μας ή στο ότι αφεθήκαμε στην καθοδήγηση άλλων, με ό,τι αυτό μας κοστίζει. Το σίγουρο είναι πως όσο το διεθνές περιβάλλον επιδεινώνεται, τόσο αναγκαία είναι η συνεννόηση μεταξύ μας. Εάν το πετυχαίναμε αυτό, τότε πράγματι θα μπορούσαν να μας ζηλεύουν άλλοι.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή