Επάνω αριστερά στην κόλλα Α4, θαυμάζουμε τυπωμένο το λογότυπο της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης. Από κάτω διαβάζουμε το πρώτο θέμα του διαγωνισμού στο αντικείμενο «Δημόσια Πολιτική, Υγεία, Νομοθετική Πρωτοβουλία, Δημόσια Διαβούλευση». Αποτελείται από τρεις ερωτήσεις, ας περιοριστούμε όμως στην πρώτη: «Η απόφαση υπέρ της τεχνικής οριακού ελέγχου του αίματος (ΙΝΑΤ) έναντι της μέχρι τότε διαθέσιμης τεχνικής (ELISA) προβλήθηκε από τον αρμόδιο υπουργό ως “το μεγαλύτερο έργο στην ιστορία του υπουργείου Υγείας”. Ποια τα κοινωνικά υποκείμενα που συνέβαλαν στη διαμόρφωση της απόφασης αυτής;».
Η σωστή απάντηση είναι το όνομα του Παύλου Πολάκη, στον οποίο ανήκει και ο εντός εισαγωγικών κομπασμός. Επειδή, όμως, η ερώτηση είναι στον πληθυντικό, φαντάζομαι ότι ο διαγωνιζόμενος, αν θέλει να πάρει καλό βαθμό, θα πρέπει να αναφέρει και τον ΣΥΡΙΖΑ, τα κινήματα, τις συλλογικότητες, τις πλατείες και ό,τι άλλο έφερε τον ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία (ενδεχομένως και τον Πάνο Καμμένο…), ώστε να γίνει υπουργός ο Πολάκης και να πραγματοποιήσει «το μεγαλύτερο έργο στην ιστορία του υπουργείου Υγείας». Υποθέτω ότι οι υπόλοιπες δύο ερωτήσεις, που συμπληρώνουν το πρώτο θέμα του διαγωνισμού, δεν έχουν καμία σημασία. Ο διαγωνιζόμενος μπορεί να τις παραλείψει, χωρίς καμία επίπτωση στον βαθμό του, εφόσον γνωρίζει σε ποιον οφείλει το υπουργείο Υγείας το μεγαλύτερο έργο στην ιστορία του…
Θέμα συντήρησης
Ξαφνικά, από την πρώτη του μηνός το μετρό σταμάτησε την ενιαία γραμμή από και προς το αεροδρόμιο. Με απλά λόγια, δεν μπορείς πια να πάρεις το μετρό από το Σύνταγμα και να κατεβείς κατευθείαν στο αεροδρόμιο ή αντιστρόφως. Οι επιβάτες πρέπει να αλλάζουν συρμό και πλατφόρμα, στη μέση της διαδρομής, σέρνοντας πίσω τους τις αποσκευές και ανεβοκατεβαίνοντας σκάλες (κυλιόμενες τουλάχιστον). Οι ΣΤΑΣΥ, σε άψογο γραφειοκρατικό ύφος, υποστηρίζουν ότι «η αναδιάρθρωση έγινε για την αντιμετώπιση των καθυστερήσεων και με στόχο τον εξορθολογισμό των δρομολογίων». Σίγουρα; Αυτό που εγώ γνωρίζω –και για να το γνωρίζω εγώ δεν πρόκειται για μυστικό– είναι ότι δεν υπάρχουν πόροι για τη συντήρηση των ειδικού τύπου βαγονιών που κάνουν τη διαδρομή. Πάνω από τα μισά εισιτήρια είναι πια κάρτες ανέργων, δηλαδή μηδενικά. Ομως και πέραν αυτού, αφότου η κυβέρνηση ενέταξε το μετρό μαζί με άλλους συγκοινωνιακούς φορείς, τα ούτως ή άλλως μειωμένα έσοδά του πηγαίνουν στο γενικό ταμείο και, σύμφωνα με τον σοσιαλιστικό τρόπο, η μιζέρια μοιράζεται σε όλους. Την πληρώνουν ως συνήθως εκείνοι που δεν μπορούν να ξοδέψουν για ταξί…
Tacones lejanos
Το φαινόμενο, ειδικά από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ, έχει εκλάβει πλέον διαστάσεις εκστρατείας εκφοβισμού. Μη διανοηθείς να κριτικάρεις ή να σχολιάσεις την εμφάνιση κάποιας γυναίκας στην πολιτική και αμέσως θεωρείσαι ένοχος σεξισμού. Με τους άνδρες έχεις το ελεύθερο να κάνεις ό,τι θέλεις. Μπορείς να τους κοροϊδέψεις για τα ρούχα τους ή για το σουλούπι τους –δείτε, λ.χ., τι τραβάνε ο Τσαλακώτος και ο Φίλης. Μην τολμήσεις όμως να αναφέρεις κάτι τόσο απλό, τόσο φυσιολογικό και πραγματικό, όσο το ότι η Εφη Αχτσιόγλου πέρασε από το αμπέχονο στα ψηλοτάκουνα και τα ταγέρ, πέφτουν να σε φάνε ζωντανό. Αυτό το παραπάνω είπε ο Ιάσων Φωτήλας της Ν.Δ. για την Αχτσιόγλου και ο ΣΥΡΙΖΑ έφθασε μέχρι του σημείου να καλεί τον Μητσοτάκη να τον επαναφέρει στην τάξη.
Εχει παραγίνει πια το κακό. Η απαγόρευση του σχολιασμού της εμφάνισης των γυναικών που είναι δημόσια πρόσωπα θεωρείται έκφραση της ισότητας των δύο φύλων, ενώ δεν είναι παρά η επιβολή μιας νέας διάκρισης υπέρ των γυναικών και εις βάρος όλων των άλλων. Δεν γίνεται να απαιτείς τα προνόμια του δήθεν ισχυρού φύλου, ενώ συγχρόνως διατηρείς και εκείνα του υποτιθέμενου ασθενέστερου. Γιατί, μην αμφιβάλλετε, αν η αναφορά του Φωτήλα στην υπουργό ήταν επαινετική ή κολακευτική, δεν θα ετίθετο ποτέ τέτοιο θέμα.
Η λεπτομέρεια
Δεν ξέρω γιατί θεωρήθηκε είδηση ότι Λιάνα Κανέλλη και Αλέκα Παπαρήγα πήγαν μαζί, το περασμένο Σάββατο, στα μπουζούκια. Πάντως, έτσι το εξέλαβαν κάποιοι. «Βραδινή έξοδος για Παπαρήγα και Κανέλλη – Ακουσαν βαριά λαϊκά», ήταν ο τίτλος της είδησης. Το μόνο αξιοσημείωτο, κατά την άποψή μου, προκύπτει από μια λεπτομέρεια στις σχετικές φωτογραφίες: ότι το μόνο ποτό που είχαν στο τραπέζι τους ήταν Coca-Cola. Δεν είναι τυχαίο ότι ο κομμουνισμός απέτυχε, αν αυτοί οι αγωνιστές πλακώνονται στις κοκα-κόλες, οι οποίες παχαίνουν πολύ…
Πλούσια οικογένεια
Σε μία από τις συνεντεύξεις που δίνει κάθε τόσο, ώσπου κι αυτός να γίνει μαϊντανός και να χαθεί μέσα στη σαλάτα της επικαιρότητας, ο Νίκος Κοτζιάς απέρριψε την κατηγορία ότι μπορεί να έχει χρηματισθεί, διότι είναι, όπως είπε, από «πολύ πλούσια οικογένεια». Ωραία απάντηση! Μοιάζει με αυτό που έλεγα εγώ (που δεν είμαι από πλούσια οικογένεια), σε όλους εκείνους που παλαιότερα σε σταματούσαν στον δρόμο, για να σε ρωτήσουν αν θέλεις να αγοράσεις σε φοβερή τιμή ένα ολοκαίνουργιο Rolex του κουτιού: «Οχι ευχαριστώ, έχω αληθινό…».