Πολύ καλά έκανε ο πρωθυπουργός και παραίνεσε την ιταλική κυβέρνηση να δεχθεί τον δημοσιονομικό συμβιβασμό που προτείνει η Κομισιόν. Σε ακόμη μία κρίση ειλικρινείας (του συμβαίνει όταν βρίσκεται στο εξωτερικό…), σημείωσε ότι στηρίζεται στην εμπειρία που απεκόμισε από την περιπέτεια της Ελλάδας το 2015, όταν έριχνε ασυλλόγιστα γροθιές στο μαχαίρι. Πιο περιπαιχτικά, ο κ. Τσίπρας είπε ότι αν νομίζει η μεικτή ηγεσία λαϊκιστών που κλήθηκε να κυβερνήσει την Ιταλία πως διαθέτει κάποιο σχέδιο άλλο από την υποταγή στους κανόνες του ευρώ, τότε… good luck!
Εξίσου καλά έπραξε τις προάλλες, όταν εξήγησε τον συμβιβασμό του 2015: «Η επιλογή της εξόδου από το ευρώ και η επιστροφή στο εθνικό νόμισμα, που σε κάποιους ακουγόταν εξόχως επαναστατική και αριστερή επιλογή, ήταν στην πραγματικότητα η επιλογή της ολικής καταστροφής των λαϊκών στρωμάτων και της μεσαίας τάξης, προς όφελος της ελίτ». Ο κ. Τσίπρας βρίσκεται σε θετική αποδρομή. Αντιλαμβάνεται τώρα πόσο δίκαιο είχαμε όσοι ζητούσαμε από την πολιτική συμμαχία ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να ακολουθήσει τα βήματα της κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου προτού επιχειρήσει να εφαρμόσει τις αντιμνημονιακές προεκλογικές κορώνες του.
Από πρακτικής απόψεως αυτό σήμαινε τα εξής: Πρώτον, ότι θα έκλεινε την τελευταία αξιολόγηση του δεύτερου μνημονίου και το 2015 θα είχαμε βγει στις αγορές ενισχυμένοι με τα κεφάλαια μηδενικού κόστος της ΕΚΤ. Δεύτερον, ότι θα επεδίωκε με κάθε τρόπο την επίλυση της τραπεζικής κρίσης, που προκλήθηκε από δικές της ενέργειες και σοβαρές παραλείψεις με αποτέλεσμα τον διπλασιασμό των κόκκινων δανείων. Τρίτον, ότι θα εφήρμοζε τον νόμο Λοβέρδου για το νέο ασφαλιστικό σύστημα, οπότε δεν θα είχε ποτέ τεθεί ζήτημα περικοπής των συντάξεων. Τέταρτον, ότι θα επιστρέφαμε στις διεθνείς αγορές χωρίς καμία δυσκολία, εξέλιξη που θα οδηγούσε σε άνοδο των επενδύσεων και των νέων δανείων στις επιχειρήσεις. Πέμπτον (και σπουδαιότερον), η οικονομία θα είχε ανακάμψει γρήγορα και, κατά την εκτίμηση όλων, εντυπωσιακά.
Οπως άλλωστε ομολόγησε στο συνέδριο του γερμανικού SPD, πήρε τη σωστή απόφαση και κράτησε τη χώρα στο ευρώ –ενώ είχε ζητήσει από τους πολίτες να εγκρίνουν την πολιτική για το ακριβώς αντίθετο– «όταν με καθαρό μυαλό εκτίμησα τις συνέπειες», όπως είπε χαρακτηριστικά.
Περιμένουμε από τον πρωθυπουργό να συνεχίσει στην οδό της αυτοκριτικής. Απολύτως απαραίτητο είναι να υποσχεθεί πως, όταν σε λίγους μήνες βρεθεί στην αντιπολίτευση, θα υποστηρίξει τον νέο πρωθυπουργό στην προσπάθειά του να επαναδιαπραγματευτεί την ισχύουσα μεταμνημονιακή συμφωνία προς όφελος των πολιτών. Κι ας δυσκολευτούμε να τον πιστέψουμε!