Ζόραν Ζάεφ: Θέατρα

2' 4" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Είχε φανεί από την αρχή. Ο ωρολογιακός μηχανισμός ωρίμασης του κύρους των Πρεσπών, που ήταν εγκιβωτισμένος στη συμφωνία, εξαρτούσε την ελληνική πολιτική ζωή από την ΠΓΔΜ.

Ο ρυθμός ήταν «τα Σκόπια αποφασίζουν και η Αθήνα συμπαρίσταται», μέχρι να έρθει η ώρα κι εκείνη να ψηφίσει. Τα Σκόπια αποφασίζουν, και, αντανακλαστικά, αφρίζει ο Καμμένος και ξαναμοιράζεται η προεκλογική τράπουλα.

Ο προχθεσινός ίλιγγος για τη δήλωση του Ζάεφ περί μακεδονικής γλώσσας εντάσσεται σε αυτή την ακολουθία προβλέψιμων πολιτικών και διπλωματικών εκπυρσοκροτήσεων.

Ο Σκοπιανός πρωθυπουργός κάνει στο Κοινοβούλιό του την απαραίτητη καμπάνια και η ελληνική πλευρά είναι καταδικασμένη να παρακολουθεί. Οσα, όμως, έμελλε να προκαλέσει στην εσωτερική ζωή η συμφωνία, έχουν σχεδόν όλα συντελεστεί.

Τα οφέλη για τον Τσίπρα –στο ευρωπαϊκό του προφίλ και στην ανταμοιβή του με τη μη περικοπή των συντάξεων– έχουν ήδη εξαργυρωθεί. Θα μπορούσε να πει κανείς το ίδιο και για το πολιτικό κόστος.

Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κουβαλήσει σε τόση απόσταση το Μακεδονικό, ώστε δεν θα είχε εκλογικό νόημα να το αφήσει για τον επόμενο. Οσοι (κατα)ψηφίζουν με κριτήριο τη Μακεδονία, δεν θα τον επέλεγαν, ακόμη κι αν έστριβε την τελευταία στιγμή.

Αν κάτι έδειξε όμως ο αντίκτυπος των δηλώσεων του Ζάεφ είναι ότι ο λογαριασμός του κόστους δεν έχει κλείσει. Η συνειδητοποίηση ότι στο γράμμα των Πρεσπών μπορεί κανείς να ανακαλύψει ένα κοίτασμα νέων διεκδικήσεων ανεβάζει το βάρος, όχι μόνο για τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και για τους αδέσποτους και ημιδεσποζόμενους βουλευτές που σκόπευαν να υπερψηφίσουν τη συμφωνία.

Για ορισμένους από τους ενδιάμεσους θα μπορούσε αυτή η επιδείνωση του κλίματος να λειτουργήσει και ως ευκαιρία να αναθεωρήσουν τη στάση τους – και να βρεθούν έτσι πιο κοντά στη Νέα Δημοκρατία.

Η αξιωματική αντιπολίτευση, πάντως, μπορεί να ανεβοκατεβάζει τον θερμοστάτη, όσο θα πλησιάζει η ώρα της κύρωσης και στην Αθήνα. Η παρέλκυση αποβαίνει έτσι εις βάρος του κυβερνητικού συνεταιρισμού: Αντί, διά της χρονοτριβής, οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ να κερδίζουν χρόνο, καταλήγουν να συσσωρεύουν περισσότερο κόστος.

Με τον χρόνο των εκλογών ατύπως καθορισμένο, η αντιπολίτευση δεν φαίνεται να έχει λόγο να εκβιάσει την έξοδο της κυβέρνησης. Αντιθέτως. Θα είχε κάθε λόγο να στρώσει τη σκηνή για να ξεδιπλωθεί το θέατρο των εταίρων. Για να έχει ο Καμμένος την ευκαιρία να κοκκινίζει καταπίνοντας την αλυσίδα των ληγμένων προφάσεών του. Και για να έχει, αντιστοίχως, η Ν.Δ. την ευχέρεια να ζυμώσει το εθνικά ευαίσθητο ακροατήριό της.

Αυτός ο προεκλογικός θόρυβος, όσο κι αν φουσκώσει, δεν μπορεί να συγκαλύψει τη μόνιμη αλλαγή: Το όντως θέμα –η αλλαγή του ονόματος και η ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ– αντιμετωπίζεται πια από όλους ως τετελεσμένο.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή