Ο λάθος πόλεμος

2' 16" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Το 1991, οι πολιτικοί επιστήμονες Τζορτζ Φρίντμαν και Μέρεντιθ Λε Μπαρντ (είναι ανδρόγυνο) εξέδωσαν στην Αμερική ένα πολύ ενδιαφέρον βιβλίο. Εφερε τον τίτλο «Ο επικείμενος πόλεμος με την Ιαπωνία» (The Coming War with Japan). Δεν έχει κυκλοφορήσει στα ελληνικά, παρότι τρία βιβλία του Φρίντμαν κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Ενάλιος: «Τα επόμενα 100 χρόνια» (2012), «Η επόμενη δεκαετία» (2013) και «Σημεία ανάφλεξης» (2015).

Το βιβλίο για έναν μελλοντικό πόλεμο με την Ιαπωνία μάλλον δύσκολα θα μεταφραστεί στη γλώσσα μας, μολονότι ειδικά ο Φρίντμαν τυγχάνει ευρείας εκτίμησης όντας ιδρυτής και πρόεδρος του Stratfor, της πρώτης παγκοσμίως εταιρείας πληροφοριών και γεωπολιτικών σχεδιασμών, με ειδίκευση σε θέματα γεωστρατηγικού ενδιαφέροντος, εθνικής ασφάλειας, πολέμου πληροφοριών, ασφάλειας των υπολογιστών και της πολιτικής πληροφοριών των επιχειρήσεων – όλα θέματα άκρως επίκαιρα σήμερα.

Ωστόσο, στο «ιαπωνικό» του βιβλίο ο Φρίντμαν ατύχησε το 1991. Γιατί; Διότι, μαζί με τη γυναίκα του, είχε προβλέψει ότι μέσα στα επόμενα χρόνια οι Ηνωμένες Πολιτείες θα εμπλακούν σε γενικευμένο πόλεμο με την Ιαπωνία. Σήμερα ακούγεται σαν ανέκδοτο, αλλά οι δύο συγγραφείς είχαν συγκεκριμένο σκεπτικό, το οποίο ανέσυρε από την αφάνεια ο ιστορικός του Κέιμπριτζ Κρίστοφερ Κλαρκ, γνωστός στους Ελληνες λάτρεις της ιστοριογραφίας από το εξαιρετικό βιβλίο του «Οι υπνοβάτες. Πώς η Ευρώπη πήγε στον πόλεμο το 1914» (εκδ. Αλεξάνδρεια), στο τελευταίο τεύχος της αμερικανικής βιβλιολογικής επιθεώρησης The New York Review of Books.

Οι Φρίντμαν – Λε Μπαρντ προέβλεπαν το 1991 ότι η Κίνα θα κατέρρεε όπως περίπου και η ΕΣΣΔ, αφήνοντας ΗΠΑ και Ιαπωνία να αντιμάχονται για τον έλεγχό της. Η Ιαπωνία θα αύξανε την οικονομική της κυριαρχία στη Νοτιοδυτική Ασία και στον Ινδικό Ωκεανό, θα επανεξοπλιζόταν, αμφισβητώντας την αμερικανική ηγεμονία στον Ειρηνικό. Ο πόλεμος μεταξύ τους θα ήταν απλώς θέμα χρόνου.

Σήμερα ξέρουμε πόσο έξω έπεσαν: η Κίνα ενδυναμώθηκε, ενώ η Ιαπωνία δεν περιλαμβάνεται καν στα 30 κράτη του πλανήτη με τα οποία θα ξεκινούσαν πόλεμο οι ΗΠΑ. Οπως σημειώνει ο Κλαρκ, το βιβλίο ήταν έξυπνα γραμμένο, με στέρεα επιχειρήματα – αλλά ήταν τελείως λάθος. Το 1991, οι δύο συγγραφείς είχαν καλούς λόγους, όπως σχολίασε ένας αναγνώστης στο Amazon, για να ισχυρίζονται κάτι τέτοιο. Οπως σήμερα, για παράδειγμα, πολλοί αναλυτές και ειδικοί (αλλά και πολλοί άσχετοι – κυρίως στη χώρα μας), έχουν πολλούς λόγους, όταν η κουβέντα έρχεται στο θέμα του πολέμου, να δοκιμάζουν διάφορες προβλέψεις και να τις εκφράζουν μετά ακλόνητης βεβαιότητας. Ειδικά σήμερα, που το κλίμα, παγκοσμίως είναι τοξικό, ακόμα και πολεμικό (σίγουρα στον κυβερνοχώρο, ο πόλεμος έχει ήδη ξεσπάσει και είναι ανάμεσα στη Δύση και στην πουτινική Ρωσία, ανάμεσα δηλαδή στις αξίες της αστικής δημοκρατίας και στην ολιγαρχία).

Το παράδειγμα των Φρίντμαν – Λε Μπαρντ, αν μας δείχνει κάτι, αυτό είναι ότι επί της ουσίας κανένας δεν μπορεί να προβλέψει τίποτα απολύτως. Πρέπει να παραδεχθούμε όμως ότι η «μαντεψιά» τους άξιζε την προσοχή μας.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή