«Είναι η πρώτη φορά που παίζω ένα θεατρικό έργο του γιου μου. Με το κείμενο ήρθα σε επαφή το 2012, όταν παρουσιάστηκε σε μορφή αναλογίου στις “Αναγνώσεις” του Εθνικού Θεάτρου. Ημουν φορτισμένη. Τώρα δεν είναι το ίδιο. Είμαι συγκινημένη αλλά το αντιμετωπίζω με απόσταση, έχοντας ξεχάσει ότι το έγραψε ο Αλέξης».
Η ηθοποιός Μπέτυ Αρβανίτη, ύστερα από έναν καλό θεατρικό χειμώνα που την ξεχώρισε ως Αμάντα στον «Γυάλινο κόσμο» του Τενεσί Ουίλιαμς, σκηνοθετημένη από τον Δημήτρη Καραντζά, μιλάει στην «Κ» για το νέο στοίχημα. Τα «Μελίσσια» που έγραψε ο γιος της Αλέξης Σταμάτης παρουσιάζονται στη σκηνή «Ν. Κούρκουλος» στο Εθνικό Θέατρο, σε σκηνοθεσία Γιώργου Παλούμπη.
«Τα συναισθήματα ήταν ανάμεικτα και επιστράτευσα όλες μου τις δυνάμεις». Μια γυναίκα κατάκοιτη, συγγραφέας, είναι η ηρωίδα της, που ζει στα βόρεια προάστια της Αθήνας, στα Μελίσσια. Η ιστορία εκτυλίσσεται στο σαλόνι του αστικού σπιτιού, όπου η Αγάπη υποδέχεται την κόρη της με τον σύζυγό της, τον γιο της και μια νεαρή κοπέλα. Οταν αποκαλύπτεται η ταυτότητα της τελευταίας, ανατρέπεται η οικογενειακή ηρεμία, που έτσι κι αλλιώς ήταν κλονισμένη.
Η Αγάπη είναι μια γυναίκα που «χρησιμοποιεί τον κυνισμό για να κρύψει την ευαισθησία και τις ανασφάλειές της». Είναι δυναμική, με χιούμορ και αυτοσαρκασμό, έντονη προσωπικότητα, χαρακτηριστικά που έχουν καταπιέσει τους γύρω της. Οι ήρωες του έργου με εκείνους του βιβλίου της μπλέκονται. «Είναι εκείνη η μάνα που λέει “για το καλό σου”. Μέσα από τα λάθη της, έχει καταστρέψει τα παιδιά της, όμως οδηγείται στην αυτογνωσία. Σ’ αυτό το σπίτι στα Μελίσσια παίχτηκαν ζωές. Κι εκείνη έχει τα χαρακτηριστικά της βασίλισσας-μέλισσας, της μάνας του μελισσιού που δίπλα της γεννιούνται και καταστρέφονται ζωές. Επεμβαίνει, μοιράζει ρόλους, αυτό που κάνουν οι μανάδες. Καταπιέζουν, ελέγχουν τα παιδιά, θέλοντας να ανταποκριθούν στο υπερεγώ του ρόλου τους».
Πόσο της μοιάζει αυτή η ηρωίδα; «Δόξα τω Θεώ δεν ήμουν τέτοια μητέρα». Τον γιο της τον απέκτησε στα 20 της χρόνια. «Ημουν πολύ μικρή και πραγματικά ωριμάσαμε μαζί. Εγινα μαμά σε μια εποχή που ακόμη δεν ήξερα τι θα γίνω όταν μεγαλώσω. Το παιδί για μένα ήταν κάτι σαν παιχνίδι. Επαιρνα μόνο τα καλά. Μου άρεσε να θηλάζω, να παίζω όπως με μια κούκλα. Οταν ήθελα να κάνω κι άλλα πράγματα, συχνά ήταν εμπόδιο. Βλέπεις δεν υπήρχε ωριμότητα για τη μητρότητα. Το καλό συνέβη στην πορεία. Μετά έγινα μαμά, και πολύ καθυστερημένα έβγαλα κι όλα αυτά που όταν τα ακούμε γελάμε: “βάλε το πουλόβερ σου, μην κρυώσεις” και τέτοια. Ο Αλέξης μου έλεγε “είσαι καλά;”».
Η Μπέτυ Αρβανίτη δεν γνώρισε την παραδοσιακή διαδρομή μητέρας – παιδιού. Κουβαλά ενοχές. «Γιατί μεγαλώνοντας καταλαβαίνεις τι στέρησες. Υπάρχουν κενά, δεν ήμουν η κλασική μαμά. Ολα παίζουν ρόλο, ακόμη και το γεγονός ότι χώρισα τότε. Μετά ήρθαν κοινές εμπειρίες που μας έφεραν ακόμη πιο κοντά».
Το έργο «Μελίσσια» που έγραψε ο γιος της Αλέξης Σταμάτης παρουσιάζεται στη σκηνή «Ν. Κούρκουλος» στο Εθνικό Θέατρο, σε σκηνοθεσία Γιώργου Παλούμπη.
«Ξέρεις ότι έγινα γιαγιά πριν από δυο μήνες;» με ρωτάει με ενθουσιασμό. «Είναι πολύ έντονο συναίσθημα. Κάτι διαφορετικό. Δεν έχεις το άγχος της μητέρας, αλλά έχεις όλο το γλυκό δόσιμο της γιαγιάς. Θα ήθελα να πηγαίνω πέντε φορές την ημέρα να βλέπω το μωρό. Νιώθω σαν ναρκομανής που θέλω να πάρω τη δόση μου. Είδες πόσο αληθινό είναι αυτό που λένε “του παιδιού το παιδί είναι δυο φορές παιδί σου”; Είναι η συνέχεια της ζωής…».
Μητέρα και γιαγιά είναι και η ηρωίδα της. «Εξουσιαστική, έχει κάνει τα μικροεγκληματάκια της, χρησιμοποίησε και πλήγωσε ανθρώπους. Εγωκεντρική, όπως πολλοί που ασχολούνται με την τέχνη. Γιατί από εκεί αντλούν». Επρεπε να βρει τρόπο να την καταλάβει για να τη μεταφέρει στο σανίδι. «Προσπαθώ να βρω τους μηχανισμούς κάθε ηρωίδας που παίζω. Οι άνθρωποι είμαστε τα πάντα, από άγιοι μέχρι εγκληματίες. Δεν γεννιόμαστε, γινόμαστε. Με ενδιαφέρει πολύ το θέμα πώς περνάει κανείς στην άλλη πλευρά». Η Αγάπη, όταν την πρωτοδιάβασε, δεν της προκάλεσε τα καλύτερα συναισθήματα. «Ποτέ δεν με ενδιέφερε να παίζω την καλή». Η εκδικητική Κλερ στη «Γηραιά κυρία» ήταν ρόλος που αγάπησε, όπως η «Φόνισσα», η Ελισάβετ στη «Μαρία Στιούαρτ». «Το μόνο στοιχείο με το οποίο ταυτίζομαι με την Αγάπη είναι ότι δεν λέει ψέματα στον εαυτό της».
Η συγγραφέας την οποία υποδύεται γράφει την αυτοβιογραφία της, η ίδια θα το επιχειρούσε; «Ποτέ, μα ποτέ!» απαντά κατηγορηματικά. «Ποτέ δεν νοσταλγώ, ούτε κοιτάζω παλιές φωτογραφίες. Δεν με αφορά το παρελθόν, όσο το μέλλον. Θα μου πεις ποιο μέλλον; Το σήμερα. Κι όσο κι αν ακούγεται περίεργο, κάνω σχέδια διαρκώς …»
«Μελίσσια». Παίζουν οι: Μπέτυ Αρβανίτη, Νίκος Αρβανίτης, Κώστας Βασαρδάνης, Μαρία Κεχαγιόγλου, Νεφέλη Κουρή, Νίκος Χατζόπουλος.