Οταν ο Μίκι Ρουρκ κατέφθασε στην Ελλάδα στις αρχές του περασμένου φθινοπώρου, ήταν κυρίως οι κοσμικές στήλες που είχαν ανασκουμπωθεί: πού πήγε, τι έφαγε, πότε ανέβηκε στην Ακρόπολη. Παρεμπιπτόντως αναφέρθηκε πως ο Αμερικανός κινηματογραφικός σταρ βρέθηκε στα μέρη μας για δουλειά, τη συμμετοχή του δηλαδή στην ταινία «Ο άνθρωπος του Θεού» της Γελένα Πόποβιτς, η οποία, σχεδόν ένα χρόνο μετά, κάνει πρεμιέρα την ερχόμενη Πέμπτη στις αίθουσες.
Η σκηνοθέτις
Τι τον τράβηξε όμως να πάρει μέρος σε ένα μη χολιγουντιανό φιλμ για τη ζωή του Αγίου Νεκταρίου, τόσο μακριά από το σπίτι του στην Καλιφόρνια; «Αρχικά μου αρέσει να κάνω ταινίες έξω από την Αμερική. Για το συγκεκριμένο πρότζεκτ είπα “ναι” επειδή ήθελα να συνεργαστώ με τη Γελένα. Από την πρώτη στιγμή που μου μίλησε για τον ρόλο, συνδεθήκαμε. Δούλεψα με κάποια που σέβομαι, που έχει αξιοπρέπεια. Δίχως να γνωριζόμαστε πολύ, με κατάλαβε, οπότε ένιωσα άνετα και στη δουλειά μαζί της. Ο ρόλος μου στην ταινία είναι πολύ μικρός, σημαντικός όμως, γιατί έχει να κάνει με το τελευταίο θαύμα του Αγίου. Και μόνο που μιλήσαμε με τη Γελένα ήξερα πως η καρδιά και η ακεραιότητά της ήταν εκεί. Για εμένα δεν ήταν μια ταινία για να βγάλω χρήματα», μας απαντά ο Μίκι Ρουρκ.
Πράγματι, στον «Ανθρωπο του Θεού», ο πρωταγωνιστής Αρης Σερβετάλης ερμηνεύει τον Αγιο Νεκτάριο, διαπερνώντας ολόκληρο τον βίο του και καταλήγοντας στη σκηνή με τον Αμερικανό ηθοποιό, που είναι και από τις τελευταίες της ταινίας. Το «θαύμα» για το οποίο μιλάει παραπάνω φαίνεται να είναι κάτι στο οποίο πιστεύει και ο ίδιος: «Οι άνθρωποι έχουν ανάγκη να πιστέψουν στα θαύματα σήμερα, ωστόσο ξέρετε πως αυτά δεν έρχονται εύκολα. Στη ζωή υπάρχουν μικρά και μεγάλα θαύματα. Εχω βιώσει και από τα δύο, έτσι πιστεύω στα θαύματα, μόνο όμως σε εκείνα που εκπορεύονται από τον Θεό. Οσον αφορά την ταινία, έχουμε να κάνουμε με ένα πρότζεκτ που δίνει μεγάλη σημασία στην πνευματικότητα και στην ακεραιότητα, στοιχεία εξαιρετικά κρίσιμα στη σημερινή, τρομακτική εποχή που ζούμε».
Δεύτερη φορά
Για την εμπειρία του στη χώρα μας, πάντως, ο Ρουρκ έχει να πει τα καλύτερα: «Είναι η δεύτερη φορά μου στην Ελλάδα. Η πρώτη ήταν σε ένα ιδιωτικό νησί. Τη λατρεύω την Ελλάδα. Ολα είναι τόσο γαλήνια, χαλαρά, οι άνθρωποι είναι υπέροχοι, ο καιρός φανταστικός. Σε ποιον δεν θα άρεσε; Επίσης, είναι καλύτερα από το Λος Αντζελες. Από την άλλη, οτιδήποτε είναι καλύτερο από το Λος Αντζελες…».
Η αλήθεια είναι πως τελευταία ο 69χρονος πια Ρουρκ είναι αρκετά εκλεκτικός στις δουλειές και στις συνεργασίες του, συμμετέχοντας κυρίως σε ανεξάρτητες ή ευρωπαϊκές παραγωγές. Φυσικά δεν θα μπορούσαμε να μην τον ρωτήσουμε και για τις σύγχρονες εξελίξεις με την πανδημία και το πώς αυτές έχουν επηρεάσει την κινηματογραφική βιομηχανία. «Εξαρτάται. Εχει να κάνει με το τι αποκαλούμε ηθοποιία και το είδος των ταινιών που θέλεις να κάνεις. Η βιομηχανία έχει αλλάξει αρκετά, όμως στις ΗΠΑ ακόμα προτιμούν να κάνουν όλες αυτές τις αηδίες της Marvel. Μόνο δράση. Δεν ονειρευόμουν αυτά όταν ήμουν στη δραματική σχολή. Γι’ αυτό μου αρέσει να κάνω ταινίες στην Ευρώπη».
Στην ταινία ο Μίκι Ρουρκ υποδύεται έναν βαριά τραυματισμένο χωρικό, έπειτα από κάποιο ατύχημα, ο οποίος νοσηλεύεται στο ίδιο νοσοκομείο με τον Αγιο Νεκτάριο.