Η μουσική ήταν πάντοτε στη ζωή του Τάσου Μελετόπουλου, αλλά αυτό δεν είναι γνωστό σε πολλούς. Σπάνια ένας τόσο εσωστρεφής και ολιγόλογος άνθρωπος όσο ο Τάσος έχει βρεθεί στο επίκεντρο της κοινωνικής ζωής και μάλιστα για δεκαετίες. Ο Τάσος Μελετόπουλος είναι ένας καλλιτέχνης κρυμμένος σε κοινή θέα. Καλλιτέχνης, γιατί δεν ήταν απλώς ο ιδιοκτήτης των κλαμπ «Εργοστάσιο», «Αεροδρόμιο» και «Aτομο», αλλά κάτι περισσότερο. Αυτά τα κλαμπ ήταν μάλλον «καλλιτεχνικές εγκαταστάσεις» (art installations) του Μελετόπουλου, παρά κλαμπ. Η σύλληψη, τα σκηνικά, αλλά και ο κόσμος τους, η λειτουργία τους, ήταν σαν μια καλλιτεχνική μεταφορά, σαν μια αφήγηση, σαν μια αναπαράσταση της κοινωνικής ζωής της Αθήνας τις δεκαετίες ’80 και ’90.
Αυτά τα κλαμπ δεν ήταν «πωλητήρια ποτών», αλλά χώροι ιδιαίτερης ενέργειας και ευγένειας. Η «καλή Αθήνα», η καλλιτεχνική Αθήνα και η ζωντανή Αθήνα κάθε ηλικίας έλαβε μέρος στα κλαμπ-installations του Τάσου. Ο ίδιος ήταν εκεί, κάθε βράδυ, διακριτικά, δεν παρίστανε το «αφεντικό». Πίσω από τον επιχειρηματία κρυβόταν ένας σκηνοθέτης, ένας συγγραφέας, ένας ποιητής, ένας ζωγράφος και κυρίως ένας μουσικός. Μόνο οι λίγοι φίλοι του το ήξεραν, δεν είχε ποτέ καμιά αγωνία προβολής. Σήμερα έχει επικεντρωθεί σχεδόν αποκλειστικά στη μουσική.
– Είστε ένας «επίμονος μουσικός» που γράφει τραγούδια διαρκώς στο background άλλων επαγγελματικών δραστηριοτήτων;
– Ξεκίνησα να γράφω τραγούδια στα 18 και συνεχίζω μέχρι σήμερα, ποτέ όμως δεν ήταν η μοναδική μου ασχολία. Αυτό έγινε επειδή είχα παράλληλα επιχειρηματικές δραστηριότητες οι οποίες απαιτούσαν πολύ από τον παραγωγικό μου χρόνο, αλλά επίσης επειδή μου άρεσε να ασχολούμαι και με άλλες δραστηριότητες που είχαν σχέση με την τέχνη, όπως η συγγραφή μυθιστορημάτων, η ποίηση και η ζωγραφική. Η μουσική είναι, όμως, για εμένα ο πιο ουσιαστικός τρόπος έκφρασης.
– Γιατί θέλετε να διατηρείτε μια «ιδανική απόσταση» από τη δημοσιότητα την ίδια ώρα που είστε από πολύ νέος ένας πολύ γνωστός Αθηναίος;
– Το βασικό μου πρόβλημα ήταν πάντα ότι λόγω δουλειάς (συνιδιοκτήτης και ιδρυτής των κέντρων διασκέδασης «Εργοστάσιο», «Αεροδρόμιο», «Ατομο»…), έπρεπε να είμαι πολύ κοινωνικός, ενώ είμαι από τη φύση μου πολύ εσωστρεφής. Χαίρομαι που όσο περνούν τα χρόνια μπορώ να ακούω περισσότερο τον εαυτό μου και τις ανάγκες μου, και να διατηρώ τις κοινωνικές συναναστροφές που πραγματικά απολαμβάνω.
– Ποια είναι τα νέα τραγούδια σας;
– Η Νεφέλη Φασούλη τραγούδησε τέσσερα τραγούδια μου με αγγλικό στίχο. Το πρώτο από αυτά, «Totally confused», κυκλοφόρησε τον Ιανουάριο και πριν από λίγες ημέρες ανέβηκε στο YouTube το δεύτερο από αυτά με τίτλο «as##OLE». Ετοιμάζω αυτές τις ημέρες πέντε νέα τραγούδια με αγγλικό στίχο για ανδρική φωνή. Επίσης έχω συνθέσει και ένα μουσικό έργο για χοροθέατρο σε στίχους του ποιητή Γιώργου Κακουλίδη, «Το τραγούδι του Φαύνου», που τώρα δουλεύω ελπίζοντας κάποια στιγμή να παρουσιαστεί.
«Δεν καταλαβαίνω γιατί στην Ελλάδα αποστρέφονται τον όρο ‘‘pop’’. Αν κάτι αρέσει σε πολλούς ακόμη καλύτερα, δεν χρειάζεται να κάνουμε ‘‘δύσκολη’’ μουσική για να είναι ποιοτική».
– Τα τραγούδια σας έχουν χαρακτηριστεί από τον Γιάννη Νένε ως «αισθηματική pop». Πώς ορίζετε την αισθηματική pop;
– Οταν γράφω τραγούδια δεν σκέφτομαι σε ποια κατηγορία ανήκουν. Δεν είμαι θεωρητικός της μουσικής, ούτε έχω σπουδάσει μουσική. Ετσι τα τραγούδια μου μπορεί να τα χαρακτηρίσει κάποιος όπως θέλει ή να τα κατατάξει σε οποιαδήποτε κατηγορία. Αισθηματικά είναι σίγουρα και pop ελπίζω να γίνουν. Δεν καταλαβαίνω γιατί στην Ελλάδα αποστρέφονται τον όρο «pop». Αν κάτι αρέσει σε πολλούς ακόμη καλύτερα, δεν χρειάζεται να κάνουμε «δύσκολη» μουσική για να είναι ποιοτική.
– Τα τραγούδια σας εκπέμπουν συνωμοτικότητα, χιούμορ και σιγουριά – είναι σαν παιχνίδι. Το περίφημο «ανεκπλήρωτο αίσθημα» και το δράμα που χαρακτηρίζει συχνά την τραγουδοποιία δεν φαίνεται να σας απασχολούν ιδιαίτερα. Αυτή η προσέγγιση στη μουσική είναι αντικατοπτρισμός του τρόπου ζωής και του τρόπου σκέψης σας πέρα από τη μουσική;
– Ναι, συμβαδίζει απολύτως με τον τρόπο ζωής και τον τρόπο σκέψης μου. Δεν μου αρέσει η σοβαροφάνεια και βλέπω πολλές φορές καλλιτέχνες να πέφτουν σε αυτήν την παγίδα. Μου αρέσει το συναίσθημα χωρίς το δράμα, μου αρέσει το χιούμορ χωρίς την προσβολή και μου αρέσει το παιχνίδι χωρίς τον ανταγωνισμό. Μου αρέσει να εκφράζομαι χωρίς να προσποιούμαι.
– Γράφετε και τους στίχους. Ποια είναι τα βασικά θέματα, ποια είναι η ατμόσφαιρα που αναδημιουργείτε μέσα από στίχους και μουσική;
– Πάντα γράφω τη μουσική πρώτα και μετά ακούγοντάς την σκέφτομαι ιστορίες: ποιος θα μπορούσε να πρωταγωνιστεί σε αυτήν την ιστορία, τι σκέφτεται, τι θέλει να πει και σε ποιον; Οταν καταλήξω στην ιστορία που θέλω να αφηγηθώ, αρχίζω να γράφω τους στίχους. Με βασανίζει λίγο το να βρω τις λέξεις που ταυτόχρονα ταιριάζουν νοηματικά και ρυθμικά στη σύνθεση, αλλά το παλεύω μέχρι να βγει. Κάνω και λάθη, αλλά δεν με απασχολεί ιδιαίτερα· αν με απασχολούσε, μάλλον δεν θα έγραφα τίποτα ποτέ.
Oλα τα τραγούδια του Τάσου Μελετόπουλου στο κανάλι Anastasios Meletopoulos στο YouTube.