Ο Γιώργος Στόικος είναι επιστήμονας της πληροφορικής, ιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος της «Terranova», της εφαρμογής που θα παρουσιαστεί στο διαδραστικό φεστιβάλ South by South West στο Austin του Texas, στις 7-11 Μαρτίου.
Γιατί πολλοί Ελληνες διαπρέπουν στο εξωτερικό;
Διότι οι χώρες του εξωτερικού διαθέτουν σύγχρονες και σταθερές υποδομές και θεσμούς, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται δομημένα περιβάλλοντα εργασίας όπου, όταν ευφυείς και δημιουργικοί άνθρωποι (όπως είμαστε κατά κοινή ομολογία οι περισσότεροι Ελληνες) αποφασίζουν να εργαστούν σκληρά, έχουν κάθε δυνατότητα και προοπτική να διακριθούν.
Πώς σας αγγίζει η κρίση της Ελλάδας;
Περισσότερο σε ψυχολογικό και λιγότερο σε πρακτικό επίπεδο. Απογοητεύομαι όταν βλέπω ότι η Ελλάδα του 2014, αντί να προχωράει μπροστά, πηγαίνει πίσω και βυθίζεται στη μιζέρια. Θεωρώ δεδομένο ότι η πορεία αυτή είναι αναστρέψιμη αν κάνουμε την αυτοκριτική μας, εξάγουμε συμπεράσματα και πάρουμε μέτρα σε ατομικό και συλλογικό επίπεδό. Θέλω να βλέπω την κρίση ως μια ευκαιρία για να αναγεννηθούμε και να θέσουμε στιβαρά θεμέλια για ένα μέλλον όπου η Ελλάδα θα έχει πάρει τη θέση που της αξίζει στον ανεπτυγμένο κόσμο.
Σε τι ελπίζετε;
Σε αλλαγή του τρόπου σκέψης και της νοοτροπίας των Ελλήνων, ώστε να αποκτήσουμε ανοιχτούς ορίζοντες και να κατανοήσουμε στην πράξη έννοιες όπως ο σεβασμός, η υπευθυνότητα, η δικαιοσύνη, η αξιοκρατία, η ανεκτικότητα, η συλλογικότητα. Είναι σημαντικό να μάθουμε πρώτα να εκπληρώνουμε σωστά τις υποχρεώσεις μας έναντι των άλλων και μετά να διεκδικούμε τα δικαιώματά μας.
Η ελληνικότητα είναι αίσθημα ή συνείδηση;
Για μένα είναι ταυτότητα, συνδυάζει και το αίσθημα και τη συνείδηση, είναι το άθροισμα των βιωμάτων του καθενός από εμάς που δηλώνει Ελληνας. Είναι η συγκίνηση που νιώθουμε όταν σκεφτόμαστε την «όμορφη και παράξενη πατρίδα» μας.
Γιατί φύγατε; Και με ποια προϋπόθεση θα γυρίζατε στην πατρίδα;
Εφυγα γιατί από μικρή ηλικία είχα ανήσυχο πνεύμα, ήθελα να ανακαλύψω «νέους κόσμους» και να γίνω κοσμοπολίτης, στην κυριολεξία. Ηθελα να εφαρμόσω στην πράξη αυτά που στην Ελλάδα μένουν κατά βάση στο επίπεδο της θεωρίας – ειδικά στον τομέα της υψηλής τεχνολογίας. Θα γύριζα στην Ελλάδα εάν η χώρα παρείχε ασφάλεια και σταθερότητα στους βασικούς τομείς, που είναι κρίσιμοι για κάθε πολίτη, και πρόσφερε ίσες ευκαιρίες στον επιχειρηματικό και επαγγελματικό βίο.
Η δεύτερη χώρα σας σε τι σας επηρέασε;
Πριν καταλήξω στην Αμερική, όπου ζω τα τελευταία 10 χρόνια, ταξίδεψα και δούλεψα πολύ στην Ευρώπη όπου πέρασα μερικά χρόνια σε Αγγλία, Νορβηγία και Γερμανία. Αυτό που έμαθα είναι πως κάποιος που έχει μεγάλες φιλοδοξίες μπορεί, με μεθοδική δουλειά, με ξεκάθαρους στόχους και κατάλληλη προετοιμασία, να ανταμειφθεί και να πετύχει πράγματα που στην αρχή έμοιαζαν πολύ δύσκολα.
Ποια ελληνική συνήθειά σας κρατήσατε;
Το τσιπουράκι το μεσημέρι της Κυριακής και το κέρασμα σε ονομαστικές γιορτές και γενέθλια. Επίσης, κάποιοι λένε ότι μιλάω δυνατά…
Ενα πρόσφατο ελληνικό έργο τέχνης που σας άγγιξε.
Το «Τζιβαέρι» τραγουδισμένο από την Ελευθερία Αρβανιτάκη στο Carnegie Hall της Νέας Υόρκης.
Αν ήταν στο χέρι σας να αλλάξετε ένα πράγμα στην Ελλάδα, αυτό ποιο θα ήταν;
Τη μοιρολατρική αντίληψη ότι κάποιος άλλος, εκτός από εμάς, κάποιος υπεύθυνος, όπως το κράτος, οι πολιτικοί, οι Ευρωπαίοι, πρέπει να κινητοποιηθεί και να κάνει κάτι για να αλλάξουν τα πράγματα στην καθημερινότητά μας. Carpe diem!
Τι πιο μικρό ελληνικό αγάπησα.
Το πορφυρό χρώμα του ουρανού τη στιγμή που ο ήλιος βασιλεύει μέσα στη θάλασσα στο ανοιχτό πέλαγος. Μια εικόνα μοναδική και πολύ ελληνική.
Ο Ελληνας ήρωάς μου.
O Νίκος Καζαντζάκης, γιατί έχει συγκεράσει στο έργο του και στις προσωπικές επιλογές του την Ελλάδα με τον υπόλοιπο κόσμο. Επίσης, ο Αριστοτέλης Ωνάσης, γιατί έβαλε τους Ελληνες στον παγκόσμιο επιχειρηματικό χάρτη.