Είναι τόσο επιβλητική παρουσία ο Σαμ Τζάκσον με τo 1,90 μπόι του, την «Kango» τραγιάσκα του και τη στεντόρεια φωνή του, που όταν μπαίνει στο δωμάτιο o χρόνος σταματά για μερικά δευτερόλεπτα. Πληθωρικός όσο και η 42χρονη καριέρα του, που αριθμεί 150 ρόλους ακόμη και σε… video games, ο 66χρονος Τζάκσον αποτελεί τη ζωντανή επιβεβαίωση ότι τίποτα στο Χόλιγουντ δεν είναι τυχαίο.
Από τον εκτελεστή Τζουλς του «Pulp Fiction» στον Μάστερ Jedi Γουίντου των «Πολέμων των άστρων» και μέσα από συμμετοχές σε franchise όπως το «Die Hard», το «Jurassic Park», οι «Incredibles» της Pixar, το επερχόμενο «Tarzan» και, φυσικά, η σειρά «Avengers» της Marvel, το συνολικό «ταμείο» της φιλμογραφίας του τον τοποθετεί στην κορυφή της βιομηχανίας. Το κυριότερο όμως είναι ότι ακόμη και σε κακές ταινίες παραμένει… cool.
Αφορμή για τη συνάντησή μας, στο ξενοδοχείο Dorchester του Λονδίνου, έδωσε η ταινία «Captain America 2: O στρατιώτης του χειμώνα», όπου επιστρέφει στον χαρακτήρα του Nick Fury, μέντορα υπερηρώων και άνθρωπο που κινεί τα νήματα στον διεθνή οργανισμό ασφαλείας Shield, για να διαπιστώσει ότι γύρω του έχει πλεχθεί μια σατανική συνωμοσία.
– Πώς είναι να συμμετέχετε στο τεράστιο πρότζεκτ των «Εκδικητών» της Μarvel;
– Ο τρόπος που προσεγγίζω τη δουλειά είναι ίδιος. Το ότι έχω συμφωνία εννέα ταινιών για τη Marvel σημαίνει απλά ότι ξέρω ποιος θα πληρώσει το ψωμί μου για το επόμενο διάστημα. Είναι κάτι που δίνει αίσθημα ασφάλειας σ’ έναν ηθοποιό.
Υπάρχουν ακόμη ιδανικά
– Σε αυτή την ταινία υπάρχει έντονο το στοιχείο της θυσίας και των ηθικών αξιών, που χάνονται στην εποχή μας…
– Ετσι νομίζεις; Οι άνθρωποι ακόμη κάνουν θυσίες και μένουν πιστοί σε ιδανικά, γι’ αυτό και βλέπεις στρατιώτες να πολεμούν σε χώρες μακρινές για να προστατεύσουν αυτό που υποτίθεται πως είναι η ελευθερία μας. Προφανώς η παλιομοδίτικη αντίληψη περί ελευθερίας που έχει ο Captain America είναι διαφορετική από αυτό που θεωρούμε ελευθερία σήμερα. Ιδίως όταν έχει να κάνει με το να στρέφεις τα όπλα σου εναντίον όχι μόνο των κακών, αλλά και των αθώων, για κάθε ενδεχόμενο.
– Εντονο είναι και το πολιτικό στοιχείο στο φιλμ. Τι πιστεύετε για τους πολιτικούς;
– Οι περισσότεροι λένε ψέματα. Σου υπόσχονται διάφορα για να εκλεγούν και δεν τα τηρούν. Βλέπεις σε τι κατάσταση είναι ο κόσμος στον οποίο πρέπει να ζήσουμε. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν σηκώνονται από το κρεβάτι με το μυαλό τους στην πολιτική. Τους ενδιαφέρει πώς θα βγάλουν τη μέρα τους, πώς θα πάνε το παιδί τους στο σχολείο, πώς θα κάνουν τη δουλειά τους… Το μόνο που ελπίζεις είναι ότι οι πολιτικοί θα κάνουν τον κόσμο αρκετά ασφαλή και άνετο για να μπορείς να ανταποκρίνεσαι στις υποχρεώσεις σου. Αλλά και πάλι, ξέρεις ότι οι περισσότεροι δεν εργάζονται για το κοινό καλό, αλλά για το δικό τους καλό.
– Είστε κάπως απογοητευμένος από τον Ομπάμα;
– Κάπως.
– Η ταινία καταπιάνεται και με την ιδέα της παρακολούθησης των πάντων για λόγους ασφαλείας…
– Είμαι «προϊόν» της δεκαετίας του ’60. Ημουν στις κινητοποιήσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα, κατά του πολέμου, κατά της κυβέρνησης. Δεν υπήρξε περίοδος στη ζωή μου που να μην πίστευα πως η κυβέρνηση έχει τον τρόπο να με παρακολουθεί. Συνεπώς δεν εκπλήσσομαι. Ο,τι προβλέπαμε ότι θα συμβεί, συνέβη. Ο Μεγάλος Αδερφός είναι παντού. Περπατάς στον δρόμο και σε βλέπει μια κάμερα. Ανάβω το κινητό μου και ξέρουν πού βρίσκομαι. Το βγάζω από την τσέπη και ξέρουν πού βρίσκεστε κι εσείς (γελάει). Ομως δεν ανησυχώ, γιατί εγώ δεν είμαι απ’ τους κακούς. Ας ανησυχήσουν εκείνοι.
– Τι σας ελκύει στις ταινίες δράσης;
– Από παιδί διάβαζα κόμικς κι έβλεπα ταινίες. Τότε είχαμε πειρατές, καουμπόηδες, τις «20.000 λεύγες υπό τη θάλασσα» και ξαφνικά το Διάστημα… Διάβαζες ένα κόμικς, έριχνες στην πλάτη μια πετσέτα και νόμιζες ότι είναι η μπέρτα σου. Σήμερα έχω την ευκαιρία να φοράω κανονική στολή και να δουλεύω με τους ανθρώπους που φτιάχνουν αυτές τις ταινίες. Είναι σαν να πηγαίνεις στην παιδική χαρά με τους φίλους σου.
– Βλέπετε ακόμη ταινίες;
– Φυσικά! Αυτές που παίζω (γελάει).
– Πολλοί ηθοποιοί λένε ότι δεν αντέχουν να βλέπουν τον εαυτό τους.
– Ετσι σας λένε και τους πιστεύετε. Εάν δεν αντέχεις να βλέπεις τον εαυτό σου, τότε γιατί κάποιος να πληρώσει 12,5 δολάρια εισιτήριο για να σε δει; Εγώ το απολαμβάνω, γιατί αυτή είναι η δουλειά που επέλεξα να κάνω. Αν είσαι ηθοποιός και ονειρεύεσαι να γίνεις σταρ, πρέπει να βλέπεις τον εαυτό σου ως σταρ. Οπότε μη μας πουλάς φούμαρα.
– Είστε αυστηρός κριτής του εαυτού σας; Υπάρχουν φορές που βλέπετε μια σκηνή και λέτε «θα έπρεπε να το κάνω αλλιώς»;
– Εχω φτάσει σε ένα επίπεδο στην καριέρα μου που όταν ένας σκηνοθέτης αρχίσει να μου λέει «ας δοκιμάσουμε αυτό ή εκείνο», μπορώ να αρνηθώ. Γιατί ξέρω ότι στο τελικό μοντάζ θα κρατήσει εκείνο που είχε στο μυαλό του και δεν θα δει καν την εκδοχή που προτιμούσα εγώ.
Είμαι νορμάλ άνθρωπος
– Είναι αλήθεια ότι ταξιδέψατε από το Παρίσι στο Λονδίνο με το τρένο για την πρεμιέρα;
– Βασικά είμαι ένας νορμάλ άνθρωπος. Βολτάρω στους δρόμους, κάνω τα ψώνια μου χωρίς 13 ανθρώπους να με ακολουθούν και να κρατούν τον κόσμο μακριά μου. Ημουν ενήλικος πολύ πριν γίνω διάσημος, ξέρεις. Τις περισσότερες φορές, όταν κάποιος με αναγνωρίζει θα με πλησιάσει, θα με χαιρετήσει, θα τον χαιρετήσω κι εγώ, μετά θα μου ζητήσει να βγούμε φωτογραφία και θα του αρνηθώ. Αν επιμείνει, θα του εξηγήσω ότι αν τον αφήσω, τότε όλοι γύρω μας που απλώς υποπτεύονται ότι είμαι ο Σαμ Τζάκσον θα βεβαιωθούν και τότε θα πρέπει να βγάλω φωτογραφία με όλους όσοι έχουν πάνω τους κινητό.
– Σε όλη σας την καριέρα δείχνετε μια τρομερή συνέπεια. Είστε πάντα «cool» και «hip». Πώς το καταφέρνετε;
– Δεν έχω ιδέα. Πολλές φορές οι άνθρωποι σε ταυτίζουν με τους ρόλους που ερμηνεύεις. Αν ο κόσμος ήξερε πώς περνάω τη μέρα μου, μάλλον θα με έβρισκε το ακριβώς αντίθετο του «κουλ». Οταν δεν δουλεύω ξυπνάω και παίζω γκολφ. Γυρίζω σπίτι, τρώω, κάνω θελήματα για τη γυναίκα μου, μπορεί να πάω σε κάποιο επαγγελματικό ραντεβού, επιστρέφω σπίτι, βλέπω τις αγαπημένες μου σειρές, ίσως και καμιά ταινία και μετά διαβάζω μέχρι να με πάρει ο ύπνος. Δεν πάω σε κλαμπ, δεν πίνω, δεν καπνίζω, έκοψα και το κρέας. Η ζωή μου είναι αρκετά βαρετή.
Εχω μετανιώσει για κάποιες ταινίες
– Ποια είναι η αγαπημένη σας ταινία;
– Εννοείς που να μην παίζω εγώ; Ο «Νονός». Αν έπρεπε να βλέπω μία ταινία κάθε μέρα, θα ήταν αυτή.
– Και το «Pulp Fiction»; Πού το τοποθετείτε;
– Mια πολύ σημαντική ταινία με την οποία οι άνθρωποι συνδέονται. Αυτό που βρίσκω εκπληκτικό, είναι ότι κάθε χρόνο, εκατομμύρια παιδιά σε ολο τον κόσμο γίνονται «φαν» του «Pulp Fiction» επειδή περνάνε μια συγκεκριμένη ηλικία και οι γονείς τους τούς επιτρέπουν να το δουν. Και είναι η πιο cool ταινία που έχουν δει στη ζωή τους.
– Αν αθροιστούν τα κέρδη των ταινιών στις οποίες εμφανίζεστε, λέγεται ότι ξεπερνάτε οποιονδήποτε άλλο σταρ του Χόλιγουντ. Eίναι γιατί έχετε τον καλύτερο ατζέντη;
– Ο κόσμος δεν καταλαβαίνει ότι ο ατζέντης είναι υπάλληλός σου και ότι αν δεν βγάλεις τίποτα, αυτός θα πάρει το 10% του τίποτα. Εγώ επιλέγω σε ποιες ταινίες θα παίξω. Είχα την τύχη να εμφανιστώ σε franchise που έβγαλαν πολλά λεφτά όπως το «Star Wars» και τώρα ανήκω στον κόσμο της Marvel. Το μόνο που έχει σημασία, είναι ότι έχω υποδυθεί περισσότερους από έναν χαρακτήρες που ο κόσμος αναγνωρίζει. Πολλοί ηθοποιοί διανύουν ολόκληρη καριέρα και το κοινό δεν μπορεί να μνημονεύσει ούτε μία ατάκα τους.
– Μετανιώνετε για κάποιες ταινίες σας;
– Εννοείς το «Φίδια σε αεροπλάνο»; (Γελάει) Το λατρεύω! Το έκανα επειδή είναι μία από τις ταινίες που ευχαρίστως θα έβλεπα ως παιδί. Καθόλου δεν το μετανιώνω, σε αντίθεση με κάτι άλλες «σοβαρές» ταινίες που συμμετείχα…