Παναγιώτης Ernest Τιμπόρης: «Υπερέχουμε στο ότι ζούμε το παρόν, υστερούμε στο ότι δεν προγραμματίζουμε το μέλλον»

Παναγιώτης Ernest Τιμπόρης: «Υπερέχουμε στο ότι ζούμε το παρόν, υστερούμε στο ότι δεν προγραμματίζουμε το μέλλον»

3' 34" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ο Παναγιώτης Ernest Τιμπόρης είναι μαέστρος και μέχρι σήμερα έχει διευθύνει περίπου 1.200 συναυλίες κλασικής μουσικής, όπερας και μπαλέτου σε όλο τον κόσμο. Επίσης, είναι καλλιτεχνικός διευθυντής του Διεθνούς Φεστιβάλ Αιγαίου που αρχίζει σήμερα στην Ερμούπολη της Σύρου και θα διαρκέσει μέχρι τις 19 Ιουλίου.

Πότε νιώσατε τελευταία φορά υπερήφανος ως Ελληνας;

Πρόσφατα, όταν είδα πώς «απάντησαν» οι Ελληνες στην κρίση και πώς αγωνίζονται για να αντιστρέψουν την οικονομική δυσπραγία. Πριν από τέσσερα χρόνια ήταν τρομακτική η κατάσταση, ενώ τώρα, χρόνο με το χρόνο, μέρα με τη μέρα, τα πράγματα φαίνεται ότι αλλάζουν.

Σε τι σας έκανε καλύτερο η διεθνής εμπειρία σας;

Η συναναστροφή μου με εξαιρετικούς επαγγελματίες στην Ευρώπη, στην Απω Ανατολή, στο Μεξικό και στον Καναδά, οι πολιτιστικές και μουσικές ανταλλαγές μας -με συνέπεια και υπευθυνότητα- με βοήθησαν να εξελιχθώ και ως καλλιτέχνης, και ως άνθρωπος.

Τι πιο πολύτιμο σας έδωσε η ελληνική παιδεία;

Language! Γλώσσα, γλώσσα, γλώσσα!

Πού υπερέχουμε και σε τι υστερούμε ως Ελληνες;

Υπερέχουμε στο ότι ζούμε συνειδητά το παρόν, υστερούμε στο ότι δεν προγραμματίζουμε το μέλλον.

Πώς θα γίνει πιο ανταγωνιστική η ελληνική οικονομία;

Χρειαζόμαστε περισσότερες ώρες εργασίας, καλύτερη διεθνή παιδεία και μεγαλύτερη συνοχή με τα κράτη της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Τι θα κάνατε για να δώσετε ώθηση στην ελληνική καινοτομία;

Θα ενθάρρυνα το οικονομικό ρίσκο και τον πειραματισμό με καινοτόμους προτάσεις και θα προχωρούσα σε φορολογικές ελαφρύνσεις στους επιχειρηματίες που θέλουν να επενδύσουν στην Ελλάδα – κυρίως τους Ευρωπαίους. Αλλά θα ενίσχυα και την παρουσία και τη διασύνδεσή μας με τις ΗΠΑ.

Η έννοια της αριστείας πού εκφράζεται στην Ελλάδα;

Στην ιστορία της. Η έννοια αυτή δεν υπάρχει σε καμία άλλη κοινωνία από την αρχή του κόσμου.

Τι ουσιαστικό μπορεί να δώσουν στη χώρα οι διακεκριμένοι του εξωτερικού;

Τεχνολογία και επενδύσεις μέσω επιχειρηματικών σχημάτων που ενδιαφέρονται να έρθουν στην Ελλάδα – όπως ακριβώς γίνεται με τις πολυεθνικές που επενδύουν στην Τουρκία, την Ουγγαρία, την Πολωνία, την Τσεχία κ.α.

Τι θα συμβουλεύατε έναν συνάδελφό σας που παραμένει και βιώνει την ελληνική πραγματικότητα;

Τι εννοείτε με τον όρο «ελληνική πραγματικότητα»; Μήπως ότι θα έπρεπε να περιμένουμε ότι η εκάστοτε κυβέρνηση θα κάνει τα πάντα για εμάς; Στον συνάδελφό μου θα έλεγα να φροντίζει ο ίδιος για την ποιότητα ζωής του, διότι οι κυβερνήσεις υπάρχουν για έναν σημαντικό λόγο: για να βοηθούν τους πολίτες σε τομείς στους οποίους δεν τα καταφέρνουν μόνοι τους, όπως η άμυνα, οι κρατικές δομές, η δημόσια υγεία και η ασφάλεια.

Βγήκε κάτι θετικό από την κρίση – και ποιο είναι;

Η κρίση είναι ακόμη εδώ, η σκιά της όμως δεν είναι τόσο βαριά. Το θετικό σήμερα είναι η παγιωμένη αντίληψη ότι η Ελλάδα είναι άρρηκτα δεμένη με την Ευρωπαϊκή Ενωση. Ο… μήνας του μέλιτος τελείωσε. Οι πολίτες δεν πρέπει να ξοδεύουν περισσότερα από αυτά που κερδίζουν και, φυσικά, η κυβέρνηση πρέπει να κυνηγήσει επιθετικά τους φοροφυγάδες.

Με ποια προϋπόθεση θα γυρίζατε στην πατρίδα;

Η αλήθεια είναι ότι δεν θα γύριζα. Ωστόσο, περνώ κάποιους μήνες του χρόνου στη Σύρο, όπου έχουμε μια κατοικία και, όπως συνηθίζω να λέω, η καρδιά μου είναι στην Αμερική, αλλά τα «εργαλεία» της σκέψης μου στην Ελλάδα – ευλογημένος συνδυασμός!

Ποια ελληνική συνήθειά σας κρατήσατε;

Κριτική σκέψη και αναζήτηση.

Ο Ελληνας ήρωάς σας.

Ο μαέστρος Δημήτρης Μητρόπουλος και ο συνθέτης Μίκης Θεοδωράκης.

ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΜΕ ΤΙΣ ΛΕΞΕΙΣ

Τι πιο μικρό ελληνικό αγάπησα.

Ενα σταυρό που κρέμεται πάνω από μια φωτογραφία που η γυναίκα μου κι εγώ βγάλαμε στη Νάξο.

Το πρόσωπο που νοσταλγώ.

Η γιαγιά μου.

Η γεύση που συχνά ανακαλώ.

Σπιτικό γιαούρτι με μέλι και καρύδια.

Η πιο ελληνική μου λέξη.

«Ελα τώρα»…

Τι παίρνω μαζί μου φεύγοντας από την Ελλάδα.

Το ηλιοβασίλεμα από το μπαλκόνι μου στο Δάνι της Σύρου.

Σταθμοί στην καριέρα του

1947: Γεννιέται στην πόλη Sheboygan του Ουισκόνσιν με γονείς τον Αμερικανό οδοντίατρο Ernest Peter Tiboris και τη Στέλλα Μενά, Ελληνίδα μετανάστρια από τη Μεγαλόπολη.

1952: Την πρώτη επαφή του με την ελληνική κουλτούρα και μουσική έχει με μαθήματα οργάνου από τον αιδεσιμότατο Peter Murtos στην ελληνική ορθόδοξη εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα στη Sheboygan.

1980: Παίρνει το διδακτορικό του στη Μουσική Εκπαίδευση από το πανεπιστήμιο του Ιλινόις και αρχίζει να διδάσκει στα κολέγια του Ιλινόις και του Ουισκόνσιν, καθώς και στο University of Southwestern Louisiana.

2005: Ιδρύει το ετήσιο Φεστιβάλ Αιγαίου στη Σύρο, το νησί όπου διαμένει συχνά ο ίδιος με τη σύζυγό του, δραματική σοπράνο Eilana Lappalainen.

 

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή