Τον συνταγματολόγο Νίκο Αλιβιζάτο προτείνει ως επόμενο Πρόεδρο της Δημοκρατίας ο Σταύρος Θεοδωράκης, καλώντας τους πολιτικούς αρχηγούς να τολμήσουν και να μη συμβιβαστούν με μετριότητες. Στη συνέντευξη που παραχωρεί στην «Κ» ο επικεφαλής του «Ποταμιού» προαναγγέλλει επίσης ότι στις 21 Σεπτεμβρίου θα εξειδικεύσει τις βασικές προτάσεις του κόμματός του και τονίζει ότι ένας όρος που θα έθετε για να μετέχει σε οποιαδήποτε κυβέρνηση είναι οι υπουργοί να έχουν κολλήσει ένσημα εκτός πολιτικής. Τέλος ανεβάζει τον πήχυ της επιτυχίας του «Ποταμιού» στο 6,6% που πήρε στις ευρωεκλογές, ενώ για το σενάριο μιας συγκυβέρνησης με τον ΣΥΡΙΖΑ και τους ΑΝΕΛ λέει απλά ότι δεν έχει καμία διάθεση να πυροβολεί μαζί με τον κ. Καμμένο ψεκαστικά αεροπλάνα…
– Κύριε Θεοδωράκη, μιλάτε διαρκώς για την ανάγκη να σωθεί η χώρα, αλλά ταυτοχρόνως μοιάζετε να λέτε «ψηφίστε μας και μετά θα δούμε τι θα κάνουμε»…
– Θα μου επιτρέψετε να σας πω ότι κάνετε λάθος. Δεν μας επικρίνουν επειδή δεν έχουμε θέσεις, αλλά επειδή δεν βάζουμε ταμπέλα. Αν λέγαμε ότι είμαστε φιλελεύθεροι ή σοσιαλιστές, θα μας έβαζαν σε ένα κουτάκι και θα ησύχαζαν. Τα κόμματα εξουσίας που έχουν ταμπέλα, δεν έχουν θέσεις ή αυτές που έχουν είναι αστείες. Ο ΣΥΡΙΖΑ λέει με ένα άρθρο και ένα νόμο θα διαγράψει τα μνημόνια, τον ΕΝΦΙΑ, τη φτώχεια και την ανεργία. Και ο πρωθυπουργός ζήλεψε και είπε και αυτός στη Θεσσαλονίκη ότι θα πατάς ένα κουμπί και θα παίρνεις σύνταξη. Το «Ποτάμι» δεν έχει πει ποτέ τέτοιες τερατολογίες. Αντιθέτως από την πρώτη στιγμή έδωσε μια ταυτότητα χωρίς αριστερίστικες εξυπνάδες και χωρίς λαϊκισμούς. Θα ήταν εύκολο να βγούμε ως κόμμα διαμαρτυρίας και να βρίζουμε τους πάντες, υποσχόμενοι τα πάντα, να γίνω ο Πέπε Γκρίλο της Ελλάδας. Αντίθετα ταχθήκαμε από την πρώτη στιγμή με την Ευρώπη, τη λογική, την πρόοδο, υποστηρίζοντας συγκεκριμένες προτάσεις για όλα αυτά που τα κόμματα λένε στρογγυλεμένες μεγαλοστομίες.
– Θέλετε να μου επαναλάβετε μερικές από αυτές τις συγκεκριμένες, όπως τις λέτε, προτάσεις;
– Για το Δημόσιο είπαμε αξιολόγηση και αξιοκρατία. Πληροφοριακά συστήματα και διαφάνεια παντού. Οχι στο κράτος επιχειρηματίας. Δεν είμαστε κρατιστές, ούτε όμως στοχεύουμε στην αποδιοργάνωση του κράτους. Ενίσχυση του πρωτογενούς παραγωγικού τομέα και των εξαγωγών. Μείωση της φορολογίας και των ασφαλιστικών εισφορών. Κυνήγι της «μαύρης» εργασίας που δημιουργεί σκλάβους, στρεβλώνει τον ανταγωνισμό και στερεί εκατομμύρια από την κοινωνία. Δυνατά αυτοτελή πανεπιστημιακά ιδρύματα μακριά από κόμματα και υπουργούς που τα θεωρούν υποκαταστήματά τους. Ιδρυση μη κρατικών πανεπιστημίων. Γερμανικό εκλογικό σύστημα χωρίς μπόνους για το πρώτο κόμμα. Απόφαση από αυτή τη Βουλή για την αναθεώρηση του Συντάγματος. Καμία ασυλία στους πολιτικούς. Δήμευση της περιουσίας για τους πολιτικούς που έκλεψαν. Αειφόρο ανάπτυξη, οικονομικά, κοινωνικά και περιβαλλοντικά, δηλαδή η σημερινή μεγέθυνση να μην υπονομεύει τις δυνατότητες των επόμενων γενεών. Μπορώ να συνεχίσω έτσι μέχρι τέλους αλλά φοβάμαι ότι μετά θα μου λέτε ότι δεν σας άφησα να κάνετε ερωτήσεις.
– Και εμένα θα μου επιτρέψετε να παρατηρήσω ότι πολλές απ’ αυτές τις θέσεις τις έχουμε ξανακούσει και απεδείχθησαν ευχολόγια. Στις 21 Σεπτεμβρίου θα ανακοινώσετε ένα συγκροτημένο σχέδιο με απτούς στόχους;
– Μα δεν ισχυριζόμαστε ότι ανακαλύψαμε την πυρίτιδα. Το θέμα είναι αν η πρότασή σου εξυπηρετεί τους πολλούς κι αν έχεις τη μέθοδο και την όρεξη να φέρεις κοντά τα λόγια με τις πράξεις. Στις 21 Σεπτεμβρίου αυτό θα αποδείξουμε. Ολο το καλοκαίρι τα στελέχη και οι εθελοντές του «Ποταμιού» επεξεργάζονται συγκεκριμένες λύσεις. Δημιουργήσαμε μια επιτροπή που τη λέμε «Διά Ταύτα» γιατί τα πολλά λόγια είναι φτώχεια. Προτάσεις καταθέτουν και πολλοί φίλοι από την Επιτροπή Διαλόγου. Εχουμε λοιπόν έναν τόμο από απόψεις, τις επεξεργαζόμαστε και στις 21 Σεπτεμβρίου θα αναδείξουμε τις 21 από τις αλλαγές που έχει ανάγκη σήμερα ο τόπος. Και επειδή λέτε για ευχολόγια. Να σας πω μια εντελώς συγκεκριμένη θέση από τις πολλές που επεξεργαζόμαστε, για τη φορολογική πολιτική; Μία και μόνη πανελλαδική ΔΟΥ για όλους τους πολίτες που έχουν εισοδήματα μόνον από μισθούς και συντάξεις. Ενα δυνατό call center για πληροφορίες και διευκρινίσεις για όσους δεν είναι εξοικειωμένοι με το Διαδίκτυο και σε κάθε ΚΕΠ από ένας υπάλληλος μόνο γι’ αυτή την κατηγορία φορολογουμένων για να δίνει πληροφορίες. Αποτέλεσμα; Τεράστια εξοικονόμηση υλικών και ανθρώπινων πόρων για ελέγχους στην υπόλοιπη οικονομική δραστηριότητα -των ελεύθερων επαγγελματιών κ.λπ.- όπου ευδοκιμεί η φοροδιαφυγή. Εχουμε έτοιμες δεκάδες τέτοιες ριζοσπαστικές προτάσεις.
– Να υποθέσω ότι οι θέσεις που θα ανακοινώσετε θα είναι και όροι για τη συμμετοχή σας στην κυβέρνηση;
– Οχι δεν θα είναι οι όροι. Για να θέτεις όρους πρέπει να έχεις μετρήσει το μπόι σου και να ξέρεις και το μπόι των άλλων. Αλλους όρους βάζεις αν έχεις 6,6% και άλλους αν έχεις 16%.
– Το θέτω διαφορετικά. Σας καλεί είτε ο κ. Σαμαράς είτε ο κ. Τσίπρας να συμμετέχετε σε μια κυβέρνηση. Τι θεωρείτε αδιαπραγμάτευτο να συζητήσετε μαζί τους;
– Θα τους πω ότι υπουργοί δεν θα γίνουν ούτε οι φίλοι τους ούτε οι φίλοι μας. Θα γίνουν οι δοκιμασμένοι της ζωής. Αυτοί που έχουν δώσει εξετάσεις στην κοινωνία και όχι οι αρεστοί των συνιστωσών ή των συμφερόντων. Το «Ποτάμι» διαθέτει ήδη έναν κατάλογο με τους ανθρώπους που μπορούν να αναλάβουν τις θέσεις ευθύνης. Υπουργούς ή διοικητές οργανισμών. Και θα σας πω πώς το κάνουμε. Ηδη πριν ιδρύσω το «Ποτάμι» είχα συνειδητοποιήσει ότι η χώρα χρειάζεται πάνω απ’ όλα μερικές δεκάδες νέους πολιτικούς. Και με το ξεκίνημά μας δημιούργησα μια ομάδα με την ονομασία «Κυνηγοί». Πως λέμε «κυνηγοί κεφαλών»; Εμείς λέμε «κυνηγοί πετυχημένων», «κυνηγοί δημιουργών». Ανθρωποι χωρίς παλαιοκομματικές εξαρτήσεις. Το ευρωψηφοδέλτιό μας ήταν μια απόδειξη ότι αυτή η άλλη Ελλάδα υπάρχει. Και αν το «Ποτάμι» έχει δύναμη, μετά τις εθνικές εκλογές, θα προωθήσει επιτέλους στα υπουργεία και στον κυβερνητικό μηχανισμό ανθρώπους που πρόκοψαν εκτός των κομματικών σωλήνων.
– Επειδή γράφεται συχνά το σενάριο μιας κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ με ΑΝΕΛ, εσείς θα μετείχατε ποτέ σε ένα σχήμα με τον Καμμένο;
– Για ποιο λόγο; Για να πυροβολούμε όλοι μαζί τα ψεκαστικά αεροπλάνα;
– Εστω ότι συνεργάζεστε με τον Τσίπρα. Θεωρείτε εφικτή την εξαγγελία του π.χ. για αποκατάσταση του βασικού μισθού στα 751 ευρώ;
– Γιατί 751 κι όχι 951 για να καλύψουμε και τις απώλειες των τελευταίων ετών; Αν είναι να δώσεις, δώσε με την ψυχή σου. Κοιτάξτε και για να σοβαρευτούμε. Ούτε και εμείς πιστεύουμε ότι η χώρα πρέπει να γίνει «εργοτάξιο χαμηλού κόστους». Η προτεραιότητα όμως και αυτό που θα φέρει άμεσο κέρδος στην κοινωνία, είναι να καταστούν η φοροδιαφυγή και η «μαύρη» εργασία «θανάσιμο αμάρτημα». Να κάνουμε τη νομιμότητα πολύ πιο συμφέρουσα από την παρανομία. Και να προσθέσουμε θέσεις εργασίας. Το 95% των επιχειρήσεων στη χώρα απασχολούν 1-10 εργαζόμενους. Το 70% και πλέον των εργαζομένων δουλεύουν σε αυτές τις επιχειρήσεις. Είναι το «μεγάλο κεφάλαιο» οι επιχειρήσεις αυτές; Αν προσθέταμε από ένα εργαζόμενο σε αυτές τις επιχειρήσεις, αν έβρισκαν δουλειά 1.000.000 πολίτες με έστω 600 ευρώ τον μήνα θα είχαμε επιπλέον εισοδήματα 8 δισ ευρώ τον χρόνο από τα οποία τα μισά θα ήταν κρατικά – ασφαλιστικά έσοδα και τα μισά εισοδήματα. Μιλάμε περίπου για το 4% του ΑΕΠ.
– Προσφάτως υπονοήσατε ότι αν ήσασταν στη Βουλή δεν θα ψηφίζατε τον Φώτη Κουβέλη ως επόμενο Πρόεδρο Δημοκρατίας, τονίζοντας την ανάγκη να επιλεγεί ένα πρόσωπο «δημιουργικό, τολμηρό, προοδευτικό, που θα μπορεί να υπερασπιστεί την Ελλάδα στο εξωτερικό». Εχετε κάποιον στο μυαλό σας;
– Πολλούς. Από δημοσιογράφος αναρωτιόμουν γιατί η οικογένεια των πολιτικών φυλάει αυτή την καρέκλα μόνο για τα παιδιά της. Γιατί πριν από δέκα χρόνια δεν τολμήσαμε να βγάλουμε πρόεδρο την Αρβελέρ; Ο συμβολισμός θα ήταν τεράστιος. Αφήστε που φώναζε όλους τους μεγάλους ηγέτες της Ευρώπης με τα μικρά τους ονόματα.
– Σήμερα ποιον πρόεδρο θα προτείνατε;
– Τον Νίκο Αλιβιζάτο. Είναι κορυφαίος συνταγματολόγος, κοσμοπολίτης και τολμηρός υπερασπιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ακριβώς με τα ίδια κριτήρια θα μπορούσα να προτείνω και τον Σταύρο Τσακυράκη, αλλά επειδή μου έκανε την τιμή να συμμετέχει στο ευρωψηφοδέλτιο του «Ποταμιού» δεν θέλω να φανεί ότι προτείνω έναν «δικό μας».
– Μου κάνει εντύπωση ότι επιλέγετε πρόσωπα από τον χώρο της Δικαιοσύνης.
– Μα εκεί είναι το μεγάλο έλλειμμα. Σε κάθε περίπτωση πάντως δεν πρέπει να συμβιβαστούμε με τις μετριότητες. Υπάρχουν Ελληνες. Και ο Γιάννης Μπουτάρης πιστεύω ότι θα ήταν ένας καλός πρόεδρος. Δεν είναι δογματικός, έχει την πείρα της ζωής και έχει αποδείξει ότι κινείται εκτός της παλαιοκομματικής λογικής των πολιτικών. Αλλά κι αν τα κόμματα επιλέξουν πολιτικό θεωρώ αυτονόητο να τιμήσουν πια αυτούς που τόλμησαν και όχι αυτούς που συμβιβάστηκαν. Ο Τάσος Γιαννίτσης ας πούμε προσπάθησε πολύ να μας πείσει όσο ήταν καιρός να αλλάξουμε πορεία. Δεν τον ακούσαμε. Τέτοια πρόσωπα θέλουμε και όχι άτολμους ισορροπιστές.
– Θέλω να κλείσουμε την κουβέντα μας με τις εξελίξεις στη ΔΗΜΑΡ. Καθώς έχει ανοίξει και πάλι η συζήτηση των συνεργασιών, θα δεχόσασταν να συμπράξετε σε ένα νέο ευρύτερο σχήμα με τον κ. Λυκούδη;
– Με τον Λυκούδη είμαστε φίλοι. Αλλωστε οδηγάμε και οι δύο βέσπα. Κινούμαστε γρήγορα, πολλές φορές παράλληλα και δεν είμαστε αναγκασμένοι να πηγαίνουμε πίσω από τα βαριά οχήματα. Οπότε στις στροφές συναντιόμαστε. Εννοείται λοιπόν πως θέλω τη συνεργασία με έντιμους ανθρώπους που μοιραζόμαστε τις ίδιες αγωνίες. Αλλά δεν με ενδιαφέρει να μπω σε μια ατέρμονη συζήτηση για την τάχα ανασύνταξη της περιβόητης κεντροαριστεράς. Για πρώτη φορά από τη μεταπολίτευση, 400.000 ψηφοφόροι επέλεξαν κάτι πραγματικά νέο. Δεν θα τους απογοητεύσω συμμαχώντας με τους μηχανισμούς του παλιού.
– Στις ευρωεκλογές είχατε βάλει πήχυ για το ποσοστό σας στο 5% λέγοντας ότι σε άλλη περίπτωση θα επιστρέψετε στη δημοσιογραφία. Να υποθέσω ότι το ίδιο ισχύει και για τις εθνικές εκλογές;
– Τώρα ο πήχυς είναι το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών.