Κώστας Φιλιππίδης: Ο Ελληνας σούπερ σταρ του επί κοντώ

Κώστας Φιλιππίδης: Ο Ελληνας σούπερ σταρ του επί κοντώ

5' 4" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Τέσσερις αθλητές σε όλο τον κόσμο έχουν πηδήξει πάνω από τα 5,90 μέτρα στο επί κοντώ και ένας από αυτούς είναι ο 28χρονος σήμερα Κώστας Φιλιππίδης. Παγκόσμιος πρωταθλητής στον κλειστό στίβο πέρυσι, νικητής στο Ντάιμοντ Λιγκ στις αρχές Ιουλίου, ο Ελληνας σούπερ σταρ του αθλήματος βρίσκεται σε ανοδική πορεία. Ολα ξεκίνησαν όταν ήταν τεσσάρων χρόνων, το 1990, και η μητέρα του τον έγραψε σε μαθήματα ενόργανης γυμναστικής στον Πανελλήνιο Σύλλογο για να κάνει φίλους και να αποκτήσει πειθαρχία. Αποδείχθηκε ταλέντο, είχε αγωνιστικές επιτυχίες, αλλά στα 13 του… ψήλωσε απότομα και τον συμβούλεψαν να αλλάξει αγώνισμα. Τότε εμφανίστηκε στη ζωή του ο σημερινός προπονητής του, παλιός βαλκανιονίκης Δημήτρης Κυττέας, και μαζί του ήρθαν οι διακρίσεις στο νέο του άθλημα.

Μέχρι τον Ιούλιο του 2007, που ο Φιλιππίδης βρέθηκε θετικός σε έλεγχο ντόπινγκ (στην ουσία υδροχλωρική ετιλεφρίνη) και ακολούθησε ένας δικαστικός Γολγοθάς για την άρση της τιμωρίας του από τον ΣΕΓΑΣ και την αθώωσή του στα ποινικά δικαστήρια. Από την επιστροφή του, το 2009, και μετά, συμμετέχει σε όλους τους μεγάλους αγώνες κατακτώντας τίτλους. Παράλληλα, μόλις ολοκλήρωσε το μεταπτυχιακό του στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, στην Επικοινωνία.

Πώς φαίνεται ο κόσμος από τα 5,91 μέτρα;

Ολα φαίνονται πολύ ωραία από τη στιγμή που έχεις περάσει τον πήχυ.

Φοβάστε;

Οποιος φοβάται δεν υπάρχει περίπτωση να πηδήξει.

Και εάν σπάσει το κοντάρι σας;

Αυτό είναι κάτι που δεν ελέγχεται. Μπορεί να φύγει ένα κομμάτι και να σε σκίσει. Ή να τραυματιστείς από τον απότομο κραδασμό που θα υποστεί το σώμα σου. Προσωπικά έχω σταθεί τυχερός έως τώρα.

Πώς αντέχετε την πίεση πριν από την εκκίνηση;

Δεν έχω άγχος γιατί προετοιμάζομαι πολύ καιρό. Αγχος θα είχα εάν ένιωθα ανέτοιμος. Πολλοί αθλητές «φορτώνονται» ψυχολογικά για να κάνουν μια επιτυχία και αυτό συχνά φέρνει το αντίθετο αποτέλεσμα. Εμένα με έχει βοηθήσει πολύ ο Δημήτρης Κυττέας να ελέγχω τα συναισθήματά μου και να βγάζω στον αγώνα αυτό που βγάζω και στην προπόνηση.

Τότε γιατί δεν έχετε ξεπεράσει τα 6 μέτρα σε αγώνα, ενώ το έχετε καταφέρει στην προπόνηση;

Πιστεύω ότι αυτός ο στόχος είναι εφικτός εάν πετύχω μια καλή μέρα με καλό αέρα. Από εκεί και πέρα, παίζουν ρόλο και άλλα πράγματα. Το προηγούμενο Σαββατοκύριακο στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα, για παράδειγμα, περίμενα δύο ώρες μέχρι να κάνω το πρώτο μου άλμα. Αυτό είναι μια επιβάρυνση. Επειτα, εμείς πηδούσαμε και δίπλα ήταν ένα δεύτερο στρώμα που με έκρυβε από τον προπονητή μου: δεν μπορούσε να δει τα πατήματά μου να με καθοδηγήσει. Τσακωνόμασταν κατά τη διάρκεια του αγώνα, να έρθουν να το μαζέψουν! Ε, όταν θέλεις να κάνεις μεγάλη επίδοση, πρέπει να είναι λίγο… κανονικά τα πράγματα.

Γιατί δεν απομάκρυναν το δεύτερο στρώμα;

Επειδή το επόμενο πρωί θα έπρεπε να το ξαναστήσουν. Να έκαναν διπλή δουλειά; Να το μάζευαν και να το ξανακουβαλούσαν;

Δεν σας έκαναν το χατίρι παρόλο που θεωρείστε σταρ;

Πιο πολύ θεωρούμαι σταρ στο εξωτερικό, όπου ο κόσμος έρχεται να με δει παρόλο που είμαι ξένος και όπου υπάρχει παιδεία γύρω από τον κλασικό αθλητισμό.

Στην Ελλάδα;

Η αναγνώριση στην Ελλάδα είναι μειονέκτημα. Οι αθλητές έχουμε αποδεχθεί ότι δεν υπάρχουν χρήματα. Δυστυχώς, όμως, δεν υπάρχει ούτε ηθική στήριξη και αυτό είναι το χειρότερο.

Τι ζητάτε;

Απλά πράγματα. Να φτιάξουν τη σκεπή που στάζει στο Ολυμπιακό Στάδιο και μια μέρα θα καταρρεύσει· προπονούμαστε μέσα σε νερά και γλιστράμε. Γι’ αυτό και τα νέα παιδιά αποθαρρύνονται γρήγορα. Γιατί δεν τους δίνεται η δυνατότητα να κάνουν κάτι αξιόλογο. Ξέρετε πόσα ταλέντα υπάρχουν στην επαρχία και χάνονται;

Το κλήμα ήταν στραβό και τώρα, με όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα, θα το φάει και ο γάιδαρος;

Αυτά που συμβαίνουν σήμερα στη χώρα μας είναι τραγικά για όλους. Εχουμε όλοι μπει πλέον σε ένα λούκι να ψάχνουμε να βρούμε τρόπους για το αυτονόητο. Πώς θα βγάλω εισιτήρια να ταξιδέψω στο εξωτερικό για να συμμετάσχω σε αγώνες τους επόμενους μήνες; Πώς θα αγοράσω καινούργια κοντάρια, τα οποία κατασκευάζονται στην Αμερική;

Εχετε χρόνο μπροστά σας ως αθλητής ή αισθάνεστε το βιολογικό σας ρολόι να χτυπάει;

Θεωρώ ότι έχω τουλάχιστον δύο Ολυμπιάδες μπροστά μου.

Πόσο μεγάλη είναι η απόσταση από τα 5,91 έως τα 5,92;

Σε εκείνα τα ύψη όλες οι αισθήσεις αλλάζουν. Το κορμί αντιλαμβάνεται διαφορετικά ακόμα και το ένα εκατοστό.

Εχετε την ικανότητα να φθάσετε και τα 6,16, το παγκόσμιο ρεκόρ του Ρενό Λαβιλενί; 

Εάν το πω, σημαίνει ότι έχω βάλει ένα «ταβάνι» στο τι μπορώ να κάνω. Τον Λαβιλενί τον έχω κερδίσει σε αγώνες πάντως.

Η κατηγορία εναντίον σας για ντόπινγκ πριν από μερικά χρόνια σάς στοίχισε αθλητικά;

Σαφώς και έμεινα πίσω από όλη αυτή την ιστορία. Αλλά δεν το σκέφτομαι. Ολοι στον αθλητισμό έχουμε περάσει τις δύσκολες στιγμές μας. Το θέμα είναι να βρίσκεις τρόπους να τις ξεπερνάς. Ο δικός μου τρόπος ήταν να μη σταματήσω ούτε μία μέρα να κάνω προπόνηση, γιατί πίστευα ότι θα δικαιωνόμουν. Θέλω πάντως να ξεκαθαρίσω ότι ποτέ δεν πήρα ετιλεφρίνη.

Πέσατε θύμα δόλου;

Δεν έχω συγκεκριμένα στοιχεία, αλλά έχουν γίνει πολλές περίεργες ιστορίες γύρω από το ντόπινγκ και ο ελληνικός στίβος έχει διασυρθεί.

Στους Ολυμπιακούς Αγώνες γίνονται μεγάλα ρεκόρ χωρίς ντόπινγκ;

Είμαι σίγουρος ότι οι αθλητές του επί κοντώ δεν παίρνουν απαγορευμένες ουσίες.

Ποια συμβουλή του προπονητή σας ακούτε συνέχεια στο μυαλό σας;

Να προσέχεις!

Η επιτυχία είναι περισσότερο δική του ή δική σας;

Ο Δημήτρης είναι ο σκηνοθέτης και εγώ ο ηθοποιός.

Πώς και δεν γίνατε «πατροκτόνος» όλα αυτά τα χρόνια;

Δεν υπάρχει ποτέ περίπτωση να αλλάξω προπονητή. Ο Δημήτρης με βοήθησε να πάρω και το πτυχίο μου, προσαρμόζοντας τις ώρες προπόνησης γύρω από τα μαθήματα. Είναι λυπηρό να μπαίνουν αθλητές στο πανεπιστήμιο και να μη φοιτούν.

Οι γονείς σας ποια στάση έχουν κρατήσει;

Με στηρίζουν, αλλά δεν υπήρξαν ποτέ… τρελαμένοι. Βλέπω πατεράδες που πιέζουν τους γιους τους γιατί νομίζουν ότι θα γίνουν «πρωταθληταράδες». Κι αν ένα παιδί δεν θέλει τον αθλητισμό και προτιμά τη ζωγραφική; Με το ζόρι; Τα παιδιά πρέπει να διαλέγουν το δικό τους δρόμο.

Ποιο ήταν το δικό σας εσωτερικό κίνητρο ώστε να αφιερωθείτε στον πρωταθλητισμό;

Νομίζω ότι όλοι οι επικοντιστές ενθουσιαζόμαστε από το πρώτο μας άλμα. Από εκεί και πέρα, τι στερήθηκα; Τα μπουζούκια επειδή έπρεπε να ξυπνήσω το πρωί για προπόνηση; Ο πρωταθλητισμός σού δίνει πίσω τόσο πολλά, που δεν υπάρχει κοντέρ να τα μετρήσει.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή