Ο δρ. Παναγιώτης Πετράτος είναι καθηγητής Διοίκησης Επιχειρήσεων Πληροφοριακών Συστημάτων στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας.
Πότε νιώσατε τελευταία φορά υπερήφανος ως Ελληνας;
Οταν επισκέφθηκα πρόσφατα το Harvard και είδα την ελληνική αρχιτεκτονική σε πολλά κτίρια της πανεπιστημιούπολης. Το ελληνικό πνεύμα θα παραμείνει ζωντανό και αξιοθαύμαστο, η κληρονομιά μας στο διηνεκές για την ανθρωπότητα. Δίνοντας τη δυνατότητα σε όλα τα μουσεία του κόσμου να ανακηρύξουν ελληνικό έδαφος (όπως οι ελληνικές πρεσβείες) τους χώρους φύλαξης ελληνικών αρχαιοτήτων, θα διασφαλιζόταν η λάμψη του ελληνικού πνεύματος ες αεί.
Σε τι σας έκανε καλύτερο η διεθνής εμπειρία σας;
Στο να καταλαβαίνω καλύτερα τις προθέσεις των ανθρώπων. Να μπορώ να είμαι προσαρμόσιμος σε ξένους πολιτισμούς και να υπηρετώ την επιστήμη.
Τι πιο πολύτιμο σας έδωσε η ελληνική παιδεία;
Την ελληνική γλώσσα της επιστήμης και της φιλοσοφίας.
Πού υπερέχουμε και σε τι υστερούμε ως Ελληνες;
Σύνδρομο ανωτερότητας είναι το μειονέκτημά μας, ορθολογική σκέψη και υπηρέτηση των επιστημών είναι το κάλεσμά μας.
Πώς θα γίνει πιο ανταγωνιστικό το ελληνικό πανεπιστήμιο;
Ακαδημαϊκή ελευθερία και οικονομική ανεξαρτησία, όπως ισχύει για όλα τα πανεπιστήμια παγκοσμίως.
Τι θα κάνατε για να δώσετε ώθηση στην ελληνική καινοτομία;
Ελευθερία δράσεων σε μικρές καινοτόμους εταιρείες και οικονομική ανεξαρτησία. Πρόσβαση σε ευρωπαϊκά κεφάλαια και ειδικά προγράμματα έρευνας και ανάπτυξης καινοτομιών.
Η έννοια της αριστείας πού εκφράζεται στην Ελλάδα;
Στα πρόσωπα των ανώνυμων καθηγητών, ερευνητών, φοιτητών που αφιλοκερδώς και ανιδιοτελώς προσφέρουν το φως της γνώσης.
Τι ουσιαστικό μπορούν να δώσουν στη χώρα οι διακεκριμένοι του εξωτερικού;
Πολύτιμες υπηρεσίες και δίχως αντάλλαγμα. Ηδη γνωρίζω προσωπικά πολλούς καθηγητές πανεπιστημίων του εξωτερικού που έρχονται αφιλοκερδώς και προσφέρουν τις υπηρεσίες τους ανιδιοτελώς στα ελληνικά πανεπιστήμια.
Τι θα συμβουλεύατε έναν συνάδελφό σας που παραμένει και βιώνει την ελληνική πραγματικότητα;
Κουράγιο και υπομονή και θα περάσει αυτή η προσωρινή δυσκολία. Τα πρόσφατα αρνητικά συμβάντα είναι εφήμερα μπροστά στο αέναο ελληνικό πνεύμα.
Βγήκε κάτι θετικό από την κρίση – και ποιο είναι;
Η διεθνής εμπειρία που αποκτούν οι Ελληνες και θα αποφέρει καρπούς στο μέλλον.
Με τι προϋποθέσεις θα γυρίζατε στην πατρίδα;
Αμοιβαία συναισθήματα και συμπαράσταση. Καλή καρδιά και συνεννόηση υπάρχουν εκ μέρους μας, παρότι αυτά που προσφέρουμε δεν μπορούμε να τα αναμένουμε και από τους άλλους ανθρώπους.
Ποια ελληνική συνήθειά σας κρατήσατε;
Εχω διατηρήσει με την κοινωνική έννοια τη συνήθεια του καφέ και συζήτηση με φίλους.
Ο Ελληνας ήρωάς σας.
Ο πατέρας μου που θυσιάστηκε για εμάς.
Παιχνίδι με τις λέξεις
Τι πιο μικρό ελληνικό αγάπησα.
Βότσαλο.
Το πρόσωπο που νοσταλγώ.
Στα ταξίδια μου, τον γιο μου, Γεώργιο-Ιωάννη, 3 ετών και 10 μηνών.
Η γεύση που συχνά ανακαλώ.
Φρέσκο ψάρι στα κάρβουνα, να μυρίζει θάλασσα και να θυμίζει τα καλοκαίρια με καλούς φίλους.
Η πιο ελληνική μου λέξη.
Θάλασσα.
Τι παίρνω μαζί μου φεύγοντας απ’ την Ελλάδα.
Αναμνήσεις.
Σταθμοί στη ζωή του
1969: Γεννήθηκε στην Αθήνα.
1996: Σπουδές ηλεκτρολόγου μηχανικού με τιμητική διάκριση, ΙΕΕΕ βραβείο καλύτερης μονοετούς διπλωματικής εργασίας και μετά διδακτορικό στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Κάνσας. Με προσωπική πρόσκληση senior member IEEE (διεθνής ακαδημαϊκός τιμητικός οργανισμός ηλεκτρολόγων μηχανικών).
1997: Γεννήθηκε ο γιος του, όταν άρχισε να εργάζεται στα Bell Laboratories.
2004: Επίκουρος καθηγητής στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας.
2014: Τιμητική διάκριση λόγω ερευνητικού έργου και ταχεία προαγωγή σε αναπληρωτή και τακτικό καθηγητή, εκλογή Fellow στα Institution of Engineering and Technology, British Computer Society, Institute of Mathematics and its Applications, Higher Education Academy. Ενα χρόνο μετά, σπουδές Προηγμένης Διαχείρισης με ειδίκευση τα Χρηματοοικονομικά στο Harvard University.