Λίγη ώρα μετά την κατάθεση της υποψηφιότητας για την προεδρία της Νέας Δημοκρατίας, ο κ. Απόστολος Τζιτζικώστας παραχωρεί ως υποψήφιος την πρώτη του συνέντευξη. Εν μέσω διαδοχικών τηλεφωνημάτων για την οργάνωση της εκστρατείας και συνομιλιών με κομματικά στελέχη, ο κ. Τζιτζικώστας δηλώνει ότι δέχτηκε πιέσεις να μην είναι υποψήφιος, αντιπαρέρχεται το κώλυμα εκλογιμότητας που έχει και δηλώνει σαφώς την ανάγκη να «σπάσει» η επετηρίδα στη Ν.Δ.
– Κύριε Τζιτζικώστα, αρκεί να είσαι «νέος» και «εξωκοινοβουλευτικός» γα να διεκδικήσεις την προεδρία της Νέας Δημοκρατίας;
– Να είστε βέβαιος ότι, αν θεωρούσα ότι αυτά είναι τα μοναδικά μου χαρακτηριστικά, δεν θα ήμουν υποψήφιος. Γιατί προφανώς δεν αρκούν. Οπως άλλωστε πιστεύω ότι στην πραγματικότητα κανένα σύνολο χαρακτηριστικών δεν είναι αρκετό εάν αντιλαμβάνεσαι την ηγεσία όπως την αντιλαμβάνομαι εγώ. Αυτό που πιστεύω –και το πιστεύω ευρύτερα– είναι ότι η κοινωνία, τώρα με την αποχή, αύριο με πιο δυναμική έκφραση, θα διεκδικήσει νέο τρόπο λήψης των αποφάσεων. Και δεν εννοώ μόνο ως προς την οργάνωση των θεσμών, αλλά και ως προς την ποιότητα και την επάρκεια των ιδεών που εκφράζονται, των λύσεων που παρουσιάζονται για κάθε πρόβλημα. Η εποχή των ηγετών, έτσι όπως τους ξέραμε στο παρελθόν και, πολύ περισσότερο, όπως προσπαθούν κάποιοι να μιμηθούν σήμερα με αποτελέσματα ανάλογα κάθε κακής απομίμησης, έχει περάσει. Αν λοιπόν έπρεπε να σας αναφέρω ένα και μόνο κριτήριο για την προεδρία της Νέας Δημοκρατίας –εκτός από όσα πρέπει να θεωρούνται αυτονόητα για να κατανοεί κανείς σε βάθος την πολύπλοκη πραγματικότητα–, είναι να μην αντιλαμβάνεται τη Νέα Δημοκρατία ως ένα παλιό κόμμα εξουσίας, αλλά ως τον πυρήνα της αλλαγής που απαιτεί η κοινωνία.
– Συνυποψήφιοί σας έχουν αναδείξει ως πρόβλημα το κώλυμα εκλογιμότητας έως και το 2019, το οποίο εάν γίνουν νωρίτερα εκλογές μπορεί να σημαίνει ότι θα είστε εκτός Βουλής για περισσότερο από 4 χρόνια.
– Το στάθμισα πολύ όταν έκανα αυτή την επιλογή, παρά τις πιέσεις που δέχτηκα να μην είμαι υποψήφιος. Και θα σας πω τα πράγματα που τελικά με έκαναν να μην το θεωρώ αποτρεπτικό· αντιθέτως. Το πρώτο είναι ότι είμαι απόλυτα πεπεισμένος ότι οι μεγάλες συγκρούσεις τα επόμενα χρόνια δεν θα αφορούν τους εφαρμοστικούς νόμους για τις υποχρεώσεις της χώρας. Αλλά το να υιοθετήσουμε μια νέα νοοτροπία. Στα ερωτήματα που θα θέτει η κοινωνία, στην αναζήτηση των δημιουργικών, των άριστων που μπορούν να κάνουν τη χώρα να σταθεί στα πόδια της, στις αναπτυξιακές πρωτοβουλίες που θα επιχειρήσουν οι τοπικές κοινωνίες. Και με το δεδομένο ότι υπάρχει τρόπος και ιστορικά προηγούμενα, και στην Ελλάδα όπως σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, να ανταποκρινόμαστε στις σημαντικές θεσμικές λειτουργίες του Κοινοβουλίου –η Νέα Δημοκρατία έχει πολύ υψηλού επιπέδου στελέχη με τεράστια γνώση του κοινοβουλευτισμού–, είναι πολιτική προτεραιότητα ο νέος πρόεδρος του κόμματος να μπορεί να δίνει τις μάχες στην κοινωνία. Εκεί ακριβώς που ηττηθήκαμε.
Το δεύτερο που σκέφτηκα είναι το ίδιο που είχα σκεφτεί και στην υποψηφιότητά μου για την Περιφέρεια. Οτι υπάρχει ένα μεγαλύτερο πρόβλημα από αυτό που προτάσσεται. Και αυτό είναι η άρνηση να γυρίσουμε σελίδα, να αλλάξουμε γενιά στη Νέα Δημοκρατία, να συντηρείται η επετηρίδα. Πάντα θα βρίσκεται ένας τρόπος για να μένει η παράταξη στον πάγο μέχρι νεωτέρας. Και 4 χρόνια, όπως είπατε κι εσείς, είναι πολύς καιρός για να επιτρέψουμε κάτι τέτοιο.
– Δεν θα είναι πάντως εύκολο να διαχειριστεί ένας νέος αρχηγός μια κοινοβουλευτική ομάδα δύο πρώην πρωθυπουργών, τριών πρώην αρχηγών και αρκετών που θα ήθελαν να γίνουν αρχηγοί…
– Ετσι γίνεται στα μεγάλα κόμματα. Εχουν ισχυρό παρελθόν και ζωντανές φιλοδοξίες. Και αυτό είναι πολύ καλύτερο από το να υπάρχει έλλειψη εναλλακτικών και το μόνο που έχουν να προτάξουν απέναντι στις ανάγκες της κοινωνίας είναι είτε να φτιάχνουν τον Τσίπρα είτε να αναζητούν τον αντι-Τσίπρα τους. Δεν φοβάμαι το κόμμα μου, κύριε Τερζή. Και γι’ αυτό θέλω να το αλλάξω, για να εμπνεύσει την κοινωνία.
– Τι είναι η Νέα Δημοκρατία όπως τη φαντάζεστε; Φιλελεύθερη; Δεξιά; Συντηρητική; Ενδεχομένως ένα μεγαλύτερο Ποτάμι;. Τι μήνυμα θα πρέπει να στείλει στους πολίτες για να την ξαναεμπιστευθούν;
– Εχω την αίσθηση ότι τις περισσότερες φορές η αναζήτηση αυτών των ορισμών δεν είναι αναζήτηση έκφρασης της πολιτικής και ιδεολογικής ουσίας, αλλά λειτουργεί ως ένα παιγνίδι με τις λέξεις για να μην πούμε τα πράγματα με το όνομά τους. Μόνο συσκότιση και σύγχυση προκαλεί αυτού του τύπου η «πρωτοτυπία». Η Νέα Δημοκρατία είναι η κεντροδεξιά παράταξη της χώρας και αυτό που σχεδιάζω εγώ είναι να γίνει και σύγχρονη. Αυτό σημαίνει κοινωνικός φιλελευθερισμός, ώστε να έχουν πραγματικά όλοι την ευκαιρία τους να πάρουν τα εφόδια για να βρουν τη θέση τους σε μια οικονομία που παράγει πλούτο, προκειμένου με τη σειρά της να υποστηρίζει τα δικαιώματα όλων. Αυτή η κοινωνία έχει λόγους να τροφοδοτεί τη συνοχή της, να είναι περήφανη για τον εαυτό της και να υποστηρίζει την εθνική της οντότητα με έναν σύγχρονο πατριωτισμό, που δεν έχει μόνο αναμνήσεις, αλλά ζωή και σχέδια για το μέλλον. Αυτό σήμερα δεν υπάρχει, καθώς πέρα από την κρίση, βιώνουμε μια παρακμή από τις χρόνιες βλάβες που προκάλεσαν η αναξιοκρατία, οι πελατειακές σχέσεις σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, η διαφθορά, η δαιμονοποίηση της επιχειρηματικότητας. Αν η Νέα Δημοκρατία καταφέρει να σταθεί απέναντι σε όλα αυτά όπως αναλογεί στη σύγχρονη Κεντροδεξιά, οι πολίτες θα της δώσουν και την εντολή να τα κάνει πράξη.