Μπάρι Αϊχενγκριν: «Να συνδεθεί η αναδιάρθρωση με την ανάπτυξη»

Μπάρι Αϊχενγκριν: «Να συνδεθεί η αναδιάρθρωση με την ανάπτυξη»

3' 36" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ – ΑΠΟΣΤΟΛΗ.  Θα υπάρξει αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους και θα είναι πιο αποτελεσματική εάν συνδεθεί με τους ρυθμούς ανάπτυξης της οικονομίας, επισημαίνει σε συνέντευξή του στην «Κ» ο διάσημος οικονομολόγος και ιστορικός του χρήματος, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, Μπάρι Αϊχενγκριν, μία από τις πιο γνωστές φωνές διεθνώς σε ό,τι αφορά τη διαχείριση του χρέους. Είναι, άλλωστε, αυτή του η ιδιότητα που έκανε κάποιους στην κυβέρνηση να εξετάσουν την προοπτική να αναλάβει πρωταγωνιστικό ρόλο στη διεθνή συμβουλευτική επιτροπή την οποία προτίθεται να συγκροτήσει η Ελλάδα για να στηρίξει τη διαπραγμάτευση για απομείωση του χρέους. Ο κ. Αϊχενγκριν προκρίνει μερικό «κούρεμα» και έκδοση ομολόγων συνδεδεμένων με διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις (Structural Reform Indexed bonds).

– Πώς αποτιμάτε την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας;

– Δεν είναι καλή. Μόλις πριν από λίγες ημέρες το ΔΝΤ προέβλεψε ότι θα συνεχίσει να συρρικνώνεται κατά 2,3% την τρέχουσα χρονιά και «μόνο» 1,3% την επόμενη. Πιστεύω ότι η εκτίμηση του Ταμείου είναι μάλλον υπεραισιόδοξη. Οι κεφαλαιακοί περιορισμοί ακόμη δεν έχουν αρθεί, που σημαίνει ότι η οικονομία εξακολουθεί να μην υποστηρίζεται από ένα λειτουργικό τραπεζικό σύστημα. Η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών στο τέλος του μήνα θα βοηθήσει, αλλά θα χρειαστεί να περάσει καιρός μέχρι να αρχίσει να «τρέχει» το τραπεζικό σύστημα. Η δημοσιονομική πολιτική περιλαμβάνει λιγότερη συρρίκνωση σε σχέση με το παρελθόν, ωστόσο η συρρίκνωση συνεχίζεται. Και από μόνες τους οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις δεν επαρκούν για να υπάρξει επανεκκίνηση της οικονομίας.

– Πώς αποτιμούν τον κ. Τσίπρα στις ΗΠΑ και διεθνώς;

– Τον βλέπουν ως απρόβλεπτο, που έχει επανειλημμένως αλλάξει τις θέσεις του. Η δική μου άποψη είναι πως μαθαίνει επί το έργον. Μαθαίνει να περιστοιχίζεται από πιο σταθερούς και λιγότερο εκκεντρικούς υπουργούς. Μαθαίνει ποιες διαπραγματευτικές στρατηγικές μπορούν να αποδώσουν με τους Ευρωπαίους εταίρους και ποιες όχι. Αλλά η Ελλάδα καταβάλει βαρύ οικονομικό τίμημα για το γεγονός ότι ο κ. Τσίπρας δεν διέθετε τη γνώση αυτή όταν ήρθε στην εξουσία στις αρχές του έτους.

– Θα υπάρξει αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους;

– Θα υπάρξει σίγουρα αναδιάρθρωση. Ακόμη και οι Ευρωπαίοι αναγνωρίζουν την ανάγκη να συμβεί αυτό, τουλάχιστον σε ιδιωτικές συζητήσεις.

– Πόση επιρροή διαθέτει και πόση πίεση θα ασκήσει το ΔΝΤ στους Ευρωπαίους;

– Το ΔΝΤ δεν θα συνεισφέρει άλλο στη χρηματοδότηση του προγράμματος για την Ελλάδα χωρίς αναδιάρθρωση του χρέους. Οι Ευρωπαίοι θα προτιμούσαν –αν και δεν το έχουν απόλυτη ανάγκη– να συμμετέχει το Ταμείο. Αυτό δίνει στο ΔΝΤ μια δυνατότητα πίεσης για να απαιτήσει αναδιάρθρωση. Αλλά, σας επαναλαμβάνω, με ή χωρίς πίεση από το ΔΝΤ, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα υπάρξει αναδιάρθρωση.

– Αν υπάρξει, ποια μορφή θα λάβει;

– Οι Ευρωπαίοι θα ήθελαν να επιμηκύνουν περαιτέρω τις ωριμάνσεις και να μειώσουν τα επιτόκια, σε αντίθεση με την ευθεία απομείωση στο κεφάλαιο. Ωστόσο, εγώ νομίζω ότι είναι αναγκαία και κάποια απομείωση κεφαλαίου, ένα «κούρεμα». Οι οικονομικοί τεχνοκράτες μπορούν να διαμορφώσουν έναν ευφυή τρόπο υλοποίησης ενός «κουρέματος», που θα επιτρέψει στους Γερμανούς πολιτικούς να πουν στους πολίτες τους ότι απέτρεψαν ένα «πλήγμα» στους δικούς τους φορολογουμένους. Είναι πιθανό να προσφερθεί ένα μενού ανταλλαγής παλαιοτέρων ομολόγων από νέα, από το οποίο οι κάτοχοι των υφιστάμενων ομολόγων, τόσο από τον επίσημο τομέα όσο και ιδιώτες, θα μπορούν να επιλέξουν. Το μενού αυτό θα περιλαμβάνει σίγουρα και ομόλογα σε συνάρτηση με την πορεία του ΑΕΠ, καθώς έτσι οι επενδυτές, συμπεριλαμβανομένης και της γερμανικής κυβέρνησης, θα αποκομίσουν κέρδη μόνον εάν η «φαρμακευτική αγωγή» που έχουν συνταγογραφήσει στην ελληνική οικονομία παράγει την ανάπτυξη που προβλέπει η τρόικα. Και έτσι πρέπει να είναι. Νομίζω ότι η έκδοση ομολόγων συνδεδεμένων με τον ρυθμό ανάπτυξης της οικονομίας ήταν η καλύτερη ιδέα του Βαρουφάκη.

– Πώς μπορεί η Ελλάδα να αποκομίσει το μέγιστο δυνατό όφελος μέσα από αυτή τη διαδικασία;

– Η Γερμανία και οι σύμμαχοί της επιθυμούν να εξαρτήσουν την ελάφρυνση του χρέους από τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. Να συμφωνήσουν, δηλαδή, σε αναδιάρθρωση μόνον αν η Ελλάδα υλοποιεί στην πράξη συγκεκριμένες μεταρρυθμίσεις. Η δική μου άποψη είναι ότι η αναδιάρθρωση χρέους πρέπει να περιλαμβάνει όχι μόνο ομόλογα συνδεδεμένα με την αύξηση του ΑΕΠ, αλλά και ομόλογα που θα συνδέονται με διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις (Structural Reform Iindexed bonds), εργαλεία που θα προνοούν περισσότερη ελάφρυνση χρέους (χαμηλότερες αποπληρωμές από την Ελλάδα) αν η χώρα εφαρμόζει περισσότερες μεταρρυθμίσεις. Δεν είναι δύσκολο να σχεδιασθούν τέτοια ομόλογα.

– Πρέπει να συμμετάσχει στην αναδιάρθρωση και ο ιδιωτικός τομέας;

– Το χρέος των ιδιωτών έχει ήδη αναδιαρθρωθεί. Στόχος τώρα είναι το χρέος προς τον επίσημο τομέα.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή