Ο Δημήτρης Πρίφτης είναι αυτό που χρειαζόταν ο Αρης στη μετάβαση από την εποχή των προβλημάτων, στην εποχή της μπασκετικής «αναγέννησής» του με την παρουσία της οικογένειας Λάσκαρη. Ηρεμος, μεθοδικός, με συγκεκριμένο πλάνο και θιασώτης της «μέσης οδού», αποκαλύπτει στην «Κ» το πλάνο του προς την καταξίωση.
– Ο Αρης κινείται φέτος σε διαφορετική τροχιά λόγω της παρουσίας της οικογένειας Λάσκαρη. Ποιο είναι το σχόλιό σας για την πορεία του τμήματος μέχρι σήμερα;
– Ο Αρης έχει ταλαιπωρηθεί αρκετά από το οικονομικό την τελευταία πενταετία. Η προηγούμενη διοίκηση έκανε καλή δουλειά, εντάσσοντας την ομάδα στο άρθρο 99 και ουσιαστικά έβαλε μία τάξη. Δεν σημαίνει ότι έδωσε λύση, γιατί τα οικονομικά αν δεν καλυφθούν με χρήματα, το πρόβλημα δεν λύνεται. Εγινε μια καλή προεργασία και ο ξαφνικός ερχομός της οικογένειας Λάσκαρη ήταν… θεόσταλτος! Ηταν ένα πραγματικό δώρο, ένας «από μηχανής θεός» που ήρθε να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για να φτάσει η ομάδα πολύ ψηλά. Υπάρχει συνέπεια, έχουμε άνεση και η δουλειά μας έχει γίνει πιο εύκολη.
– Για την οικογένεια Λάσκαρη η ενασχόληση με τη διοίκηση μιας ομάδας ήταν πρωτόγνωρη. Ποια είναι τα χαρακτηριστικά που διακρίνετε από τη συνεργασία σας με το Νίκο Λάσκαρη;
– Είναι τεχνοκράτης. Γνωρίζει πολύ καλά από οργάνωση και διοίκηση. Εχει σωστή σκέψη, καταπληκτική λογική και γνωρίζει πώς να οργανώσει ένα εγχείρημα και έχει την υπομονή για να δημιουργήσει τις βάσεις, ώστε να το θεμελιώσει όπως πρέπει. Είναι οικογένεια που έχει μεγάλη δραστηριότητα σε θέματα οργάνωσης και διοίκησης, έχει το «know how».
– Ολα κρίνονται στα πλέι οφ, αλλά θεωρείτε «κλειδί» την υπομονή και τη σταθερότητα που έχει επιδείξει η ομάδα ειδικά σε σχέση με τους δύο ανταγωνιστές για την τετράδα, ΑΕΚ και ΠΑΟΚ;
– Φυσικά. Το καλοκαίρι όταν ξεκίνησε η συνεργασία μας είπαμε συγκεκριμένα πράγματα, τα βάλαμε σε μια τάξη. Είχαμε προγραμματισμό, ό,τι κάναμε, το κάναμε από κοινού μετά από ανάλυση και με προσεκτικά βήματα. Αυτό φαίνεται και στη διάρκεια της χρονιάς. Είχαμε υπομονή και ψυχραιμία και θα την έχουμε μέχρι το τέλος.
– Ο Δημήτρης Πρίφτης νιώθει πως ωριμάζει ή μεγαλώνει προπονητικά παράλληλα με τη διαδικασία που ακολουθείται στον Αρη;
– Το νιώθω οπουδήποτε είμαι. Μεγαλώνω, ωριμάζω, αποκτώ εμπειρίες. Πόσω μάλλον φέτος που βρίσκομαι σε μια ομάδα μεγάλη, η οποία ό,τι κάνει, το εκπέμπει σε πολύ μεγάλο κοινό, με μεγάλη ένταση και ταχύτητα. Ολα αυτά με βελτιώνουν και με κάνουν να προοδεύω και σαν προπονητής και σαν άνθρωπος.
– Ποια θα πρέπει να είναι τα επόμενα βήματα ώστε να μην προκύψουν ξανά τα προβλήματα του παρελθόντος για τον Αρη;
– Οτιδήποτε συμβαίνει, πρέπει να έχει βάσεις, αλλιώς όλα θα είναι μετέωρα. Η αρχή της προοδευτικότητας και της κλιμάκωσης είναι κάτι που κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει. Αυτό είναι το θεμέλιο για να φτιάξεις κάτι με σταθερότητα. Η υπομονή, λοιπόν, είναι πολύ σημαντική. Οταν κυνηγάς κάτι με ανυπομονησία και το θέλεις πάρα πολύ, αλλά δεν έχεις ψυχραιμία, αυτό θα απομακρύνεται. Οταν το κάνεις με σύνεση, θα έρθει σε σένα πιο γρήγορα. Η οικογένεια Λάσκαρη δημιουργεί τις προϋποθέσεις και έχω την αίσθηση ότι η ομάδα τα επόμενα χρόνια θα ζήσει μεγάλες στιγμές.
– Οι φίλαθλοι είδαν όραμα και ακολουθούν την ομάδα σε Ελλάδα και Ευρώπη. Παράλληλα έχουν και προσδοκίες. Είναι δύσκολο να βρεθεί ισορροπία ανάμεσα στις προσδοκίες και την πραγματικότητα της ομάδας;
– Οι υπέρμετρες προσδοκίες και η υπομονή περνούν μέσα από τη λέξη σύνεση. Ο κόσμος του Αρη έχει την παιδεία. Είναι παρορμητικός, έχει επιθυμία, «πεινάει» για μεγάλες στιγμές, αλλά ταυτόχρονα έχει την υπομονή και μπορεί να διακρίνει αν κάτι γίνεται σωστά ή όχι. Είναι πολύ μπασκετικό κοινό. Είναι πολύ σημαντικό που παίζουμε σε γεμάτο γήπεδο ανεξαρτήτως αντιπάλου και υπάρχει η φωνή του Αρη και μακριά από το Αλεξάνδρειο. Είναι κίνητρο και αυτό είναι η διαφορά του Αρη με τις άλλες ομάδες.
– Προσωπικές προσδοκίες και φιλοδοξίες «γεννήθηκαν» στον Δημήτρη Πρίφτη μέσα από αυτή τη χρονιά;
– Είμαι της μέσης οδού ως άνθρωπος γενικά. Εχω φιλοδοξίες, είναι πολύ έντονες, τις έχω στο μυαλό μου, αλλά δεν ξεστομίζω μεγάλα λόγια. Στον ομαδικό αθλητισμό δεν υπάρχει μοναχική διαδρομή, όλα πρέπει να μοιράζονται, καλές και κακές στιγμές, επιθυμίες ή προσδοκίες.
Το κεφάλαιο της Εθνικής
Ο Δημήτρης Πρίφτης συμπληρώνει φέτος εννιά χρόνια παρουσίας στην Εθνική ομάδα, έχοντας ζήσει έντονες στιγμές και ήδη προετοιμάζεται για το Προολυμπιακό τουρνουά.
– Υπάρχει εικόνα σήμερα για το ποια ομάδα θα κατέβει στο Προολυμπιακό;
– Η Εθνική είναι το καλοκαιρινό μου σπίτι. Η καλοκαιρινή μου οικογένεια. Είναι μια διαδικασία που με έχει γεμίσει με πολλές εμπειρίες και έντονες στιγμές. Καλές και άσχημες. Τη θεωρώ πολύ μεγάλη ομάδα την Εθνική. Πιστεύω ότι έχει δυνατότητες να νικήσει οποιονδήποτε αντίπαλο. Εχουμε μεγάλες πιθανότητες και θα πρέπει να τις διεκδικήσουμε χωρίς μεγάλα λόγια. Να δούμε πώς θα διαμορφωθεί το ρόστερ. Θα έχουμε περιορισμένο χρόνο στην προετοιμασία μας, αλλά υπάρχει η πρότερη γνωριμία, αρκετά πράγματα θα είναι ίδια.
– Πώς σχολιάζετε το τουρνουά του Τορίνο; Είναι το μυαλό σας περισσότερο στις διασταυρώσεις με Κροατία και Ιταλία;
– Είναι δύο αντίπαλοι πολύ δυνατοί και φυσικά το γεγονός ότι θα παίξουμε στην Ιταλία δίνει ένα προβάδισμα θεωρητικό στην ιταλική ομάδα. Αυτά βέβαια μπορείς να τα μεταφράσεις με διάφορους τρόπους. Μπορεί η Ιταλία να έχει και το άγχος, την πίεση και το γεγονός ότι είναι φαβορί να επιφέρει μεγαλύτερο άγχος.
– Η μετάβαση από τη μια «γενιά» στην άλλη πόσο δύσκολο είναι για το τεχνικό τιμ; Ηδη, δεν υπάρχει Σπανούλης και περιμένουμε τις αποφάσεις των Ζήση και Μπουρούση.
– Ας μην προτρέχουμε για τον Ζήση και τον Μπουρούση. Να δούμε τις τελικές τους αποφάσεις. Ανανέωση έγινε στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας, αρχίζει να γίνεται και τώρα. Είναι κάτι που δεν μπορείς να αποφύγεις. Κάποιοι παίκτες φτάνουν στο τέλος της καριέρας τους, είναι όμως πολύ θετικό ότι η παραγωγή παικτών είναι ανεξάντλητη. Βγαίνουν παίκτες κι αυτό είναι το μεγάλο κέρδος για την Εθνική. Πάντα θα είναι δυνατή, κυρίως γιατί έχει δημιουργήσει πλέον μια παράδοση στο κομμάτι της παραγωγής.