Δήμητρα Παπαδοπούλου: «Η οµάδα δεν έχει δυναµική στην Ελλάδα»

Δήμητρα Παπαδοπούλου: «Η οµάδα δεν έχει δυναµική στην Ελλάδα»

4' 3" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Πρώτα χάθηκε ο Νέµο, τώρα η Ντόρι. Στην ταινία κινουµένων σχεδίων «Ψάχνοντας την Ντόρι», το αφηρηµένο και γλυκύτατο ψαράκι θα περάσει ξανά από 40 κύµατα, αυτή τη φορά για να επανενωθεί µε τη δική της οικογένεια. Και -δεκατρία χρόνια µετά την τεράστια επιτυχία του «Ψάχνοντας τον Νέµο»- η Δήµητρα Παπαδοπούλου είναι και πάλι η Ντόρι, αντικαθιστώντας µε ακρίβεια εκατοστού του δευτερολέπτου τη φωνή της Αµερικανίδας ηθοποιού Ellen DeGeneres. Η συνάντησή µας έγινε στα γραφεία της «Feelgood Entertainment» κατά τη διάρκεια της διαδικασίας µεταγλώττισης στις αρχές του καλοκαιριού.

Η Ellen DeGeneris έκανε… καµπάνια από την εκποµπή της για να γυριστεί το sequel του «Νέµο». Εσείς;

Εγώ δεν είχα τη δύναµη να το κάνω, αλλά… την ευχαριστώ πολύ, γιατί και εγώ ήθελα µια συνέχεια του Νέµο. Απειλούσε ότι, όσο περνούσαν τα χρόνια, τόσο πιο πολλά χρήµατα θα έπρεπε να την πληρώσουν για να ξανακάνει τη φωνή της Ντόρι. Αυτή η πληροφορία είναι πολύτιµη. Εµένα έτσι και αλλιώς δε µε πληρώνουν. Οχι µόνο εµένα. Τον Ελληνα. Μπροστά στο χρήµα που διακινείται γύρω από µία τέτοια ταινία, τα λεφτά που παίρνουµε εµείς είναι τα γνωστά της επαρχίας.

Συνεπώς δανείζετε τη φωνή σας στο ψαράκι για τη δόξα και όχι για το χρήµα;

Η Ντόρι µου αρέσει επειδή είναι αλλού ντ’ αλλού, χαµένη στο άπειρο. Εχει αυτό που έχουν τα παιδιά πριν οργανώσουν τον εγκέφαλό τους. Που ακολουθούν το ένστικτό τους και την κάθε τους παρόρµηση και γενικά ό,τι του φανεί του Λωλοστεφανή. Αλλά έχει και έναν τελικό στόχο τον οποίο στο τέλος τον καταφέρνει, δείχνοντας ότι και το αυθόρµητο είναι πάρα πολύ πολύτιµο στην πορεία ενός ανθρώπου.

Σε κάποια στιγµή της ταινίας η Ντόρι λέει: «Οταν η ζωή σε ρίχνει, εσύ συνέχισε να κολυµπάς». Μήπως αυτό το µήνυµα ταιριάζει πιο πολύ στην ελληνική πραγµατικότητα; Το γνωστό «Σκ… και κολύµπα»;

Η Ντόρι έχει µία πάρα πολύ µεγάλη αισιοδοξία, η οποία στο τέλος δικαιώνεται. Σαφώς πρέπει και εµείς να συνεχίσουµε να κολυµπάµε, διότι αλλιώς θα πάµε στον πάτο. Το να είσαι αισιόδοξος δε σηµαίνει ότι είσαι και αιθεροβάµων. Σηµαίνει ότι γνωρίζεις την αντικειµενική πραγµατικότητα, αλλά πιστεύεις ότι έχεις τα όπλα να την υπερβείς. Και τα όπλα είναι κυρίως ψυχολογικά και κατά δεύτερον υλικά.

Προς τα πού θα λέγατε ότι πρέπει να κολυµπήσουµε;

Πρέπει να δουλέψουµε ατοµικά ο καθένας µας και να πάρουµε την τύχη στα χέρια µας. Οι Ελληνες έχουµε τεράστια ψυχικά αποθέµατα. Και η Ελλάδα, µε όλον αυτόν το γεωγραφικό πλούτο, µου φαίνεται σαν ένα πλούσιο παλάτι γεµάτο χρυσάφι που δανείζεται απέξω… δύο γεµιστά. Εγώ έχω δώσει το πώς αντιλαµβάνοµαι το «keep swimming» µε τον ελληνικό τρόπο στο έργο «Μάνα, θα πάω στο Χόλιγουντ». (Σ.σ. το χειµώνα θα παιχτεί για δεύτερη χρονιά). Δεν είµαστε µόνο άνθρωποι που ρουφάµε προϊόντα απέξω. Έχουµε και εµείς και µπορούµε να εξάγουµε. Αλλά έχουµε πολύ χαµηλή αυτοεκτίµηση και πολύ κακούς ηγέτες, τους οποίους εµείς οι ίδιοι εκλέγουµε. Τώρα βιώνουµε το όνειρο της Αριστεράς που ονειρεύτηκε το συλλογικό µας υποσυνείδητο.

Ο Σπύρος από τους «Απαράδεκτους» του 1990 θα µιλούσε ακόµα για την εποχή του Πολυτεχνείου ή θα είχε σωπάσει µε όσα συµβαίνουν στην Ελλάδα του 2016;

Θα το είχε βουλώσει – αλλά δε θα παραδεχόταν το λάθος του. Οταν θα άκουγε Μητσοτάκη και δεξιά θα πεταγόταν πάνω, αλλά µέσα του θα ήταν κουρέλι.

Μπορεί και να ψήφιζε κρυφά Νέα Δηµοκρατία;

Τους δεξιούς; Δύσκολο. Ισως στη ζούλα… Παραµένουµε λοιπόν διχασµένοι ως κοινωνία. Είµαστε διπολικός λαός. Βουγιουκλάκη – Καρέζη, Χατζιδάκις – Θεοδωράκης, Ολυµπιακός – Παναθηναϊκός.

Δε θα µπορούσαν οι πολιτικοί µας να είναι πιο ενωµένοι;

Για µένα αυτό είναι το κεντρικό µας θέµα. Το ότι δε µπορούµε να συνεργαστούµε. Δε µπορούµε να καταλάβουµε την έννοια του «συνυπάρχω». Φοβόµαστε ο ένας τον άλλον. Η οµάδα δεν έχει δυναµική στην Ελλάδα. Ισως στις παρέες µέχρι 20 – 22 ετών και µετά αρχίζει να παίρνει ο καθένας τη ζωή στα χέρια του. Αλλος βρίσκεται µε το τιµόνι, άλλος µε την εξάτµιση – αυτοκίνητο δεν υπάρχει πάντως. Ενώ στην οµαδική δουλειά όλοι γίνονται πλούσιοι.

Εσείς γιατί δεν προσπαθήσατε τόσα χρόνια να πάτε στο Χόλιγουντ;

Καταρχάς πιστεύω ότι κάθε πράγµα στον καιρό του και τον Αύγουστο ο κολιός. Μπορεί να µην ήµουν έτοιµη ή να µην είµαι ακόµα. Σας αρέσει το αµερικανικό χιούµορ; Είναι λίγο ναρκισσιστικό. Οι Αµερικανοί είναι πιο εγκεφαλικοί. Ενώ το χιούµορ των Ελλήνων είναι θεωρώ πολύ πιο ενστικτώδες και πολύ πιο παρορµητικό. Ο πυρήνας του ελληνικού χιούµορ είναι ο Αριστοφάνης -µε την πολιτική και κοινωνική σάτιρα- και φτάνει µέχρι τον Τσιφόρο. Θα έλεγα ότι ένα πάντρεµα και των δύο θα ήταν σήµερα το ιδανικό.

Η φωνή σας έχει αλλάξει 13 χρόνια µετά την πρώτη Ντόρι;

Δεν ξέρω.

Μοιάζετε λίγο µε την Ντόρι…

Μα είναι τέρας η Ντόρι!

Σας απασχολεί η εµφάνισή σας;

Δε µε βλέπετε; Ούτε βάφοµαι ούτε στολίζοµαι. Αυτό είναι πολύ µεγάλη ελευθερία, γιατί έτσι µπορείς να δίνεις όλη σου την ενέργεια σε άλλα πράγµατα. Βέβαια τώρα είναι λίγο πιο δύσκολο, διότι µεγαλώνω και λένε ότι η γυναίκα όταν µεγαλώνει χρειάζεται µία περιποίηση. Λίγο τα φρύδια… Κάτι.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή