Ο κόσμος τρέχει. Στους δρόμους, στα γήπεδα, στα πάρκα. μικροί και μεγάλοι, με διαφορετικό ρυθμό και διαφορετικό στυλ. Εξυπνα κινητά και έξυπνα ρολόγια υπολογίζουν τις επιδόσεις τους. Στην Ελλάδα η αύξηση των συμμετεχόντων στον μαραθώνιο για την πενταετία 2009 έως 2014 έφτασε στο 183% (έρευνα του RunRepeat.com). Στις ΗΠΑ, την τελευταία δεκαετία ο τζίρος στην αγορά των παπουτσιών για τρέξιμο έχει σχεδόν διπλασιαστεί. Γιατί; Πώς έγινε το τρέξιμο ένα παγκόσμιο τρεντ; Ανάμεσα στις δεκάδες πιθανές απαντήσεις θα σταθούμε στην εμφάνιση κάποιων ανθρώπων που παρουσίασαν το τρέξιμο όχι μόνο ως τρόπο άθλησης, αλλά και ως τρόπο ζωής. Ενας από αυτούς είναι και ο Ελληνοαμερικανός υπερμαραθωνοδρόμος Κωνσταντίνος Καρνάζης, ένας από τους 100 πιο επιδραστικούς ανθρώπους στον κόσμο (περιοδικό Time, 2007), ο οποίος είπε στο «Κ» ότι το τρέξιμο αποτελεί «μια προσωρινή απόδραση από τον κόσμο».
Ο 54χρονος σήμερα «Ντιν» μεγάλωσε στη δυτική ακτή των ΗΠΑ κάνοντας σερφ και τρέχοντας σε σχολικούς αγώνες αντοχής – αυτά μέχρι τα 15 του, όταν έκανε ένα πολυετές διάλειμμα από οποιαδήποτε αθλητική δραστηριότητα. Σπούδασε, παντρεύτηκε και βρήκε μια πολύ καλά αμειβόμενη δουλειά. Ηταν επιτυχημένος. Ολα άλλαξαν στο πάρτι των 30ών γενεθλίων του, σε ένα κλαμπ στο Σαν Φρανσίσκο, όταν ένιωσε να πνίγεται από μια αίσθηση απόλυτης ματαιότητας. Ξαφνικά, όλα έμοιαζαν ανούσια. Εχοντας πιει αρκετά ποτά και ενώ κουβέντιαζε με μια άγνωστη κοπέλα, σηκώθηκε, πήγε μέχρι την πίσω πόρτα του μαγαζιού και ξεκίνησε να τρέχει. Σταμάτησε εφτά ώρες αργότερα, 48 χλμ. μακριά. «μέσα σε μία νύχτα μεταμορφώθηκα από μεθυσμένος χαζός γιάπης σε αναγεννημένο αθλητή», διαβάζουμε στον «Υπερμαραθωνοδρόμο», την μπεστ σέλερ αυτοβιογραφία του Καρνάζη που κυκλοφόρησε το 2006 (στα Ελληνικά από τις εκδ. Key Books). «Πιστεύω ότι, αν δεν είχα φύγει τρέχοντας από το μπαρ εκείνο το βράδυ, η ζωή μου θα είχε κυλήσει εντελώς διαφορετικά», παραδέχεται σήμερα στο «Κ».
«Ηταν μια καθοριστική στιγμή στη ζωή μου και, αν δεν είχα πάρει εκείνη την απόφαση να φύγω, θα είχα γίνει ένας πολύ δυστυχισμένος άνθρωπος». Στο εξής, ο Κωνσταντίνος Καρνάζης θα έτρεχε δοκιμάζοντας συνεχώς τα όριά του, αυτό θα ήταν το νόημα της ζωής του. Ετρεξε 217 χλμ. κάτω από τον καυτό ήλιο στην έρημο μοχάβι στην Καλιφόρνια, ενώ άλλοτε έτρεξε 560 χλμ. μέσα σε 80 ώρες και χωρίς να κοιμηθεί. Το 2006 έτρεξε 50 μαραθωνίους σε 50 συνεχόμενες ημέρες, σε 50 διαφορετικές πολιτείες των ΗΠΑ – η προσπάθειά του αργότερα γυρίστηκε σε ντοκιμαντέρ. Τίποτα όμως, όπως μας είπε, δεν συγκρίνεται με αυτό: «μία φορά έτρεξα έναν μαραθώνιο στην Ανταρκτική σε θερμοκρασία -40 βαθμών. Οι συνθήκες ήταν πολύ επικίνδυνες, καθώς το πολικό οροπέδιο είναι ένα από τα πιο έρημα, αφιλόξενα και απομακρυσμένα μέρη της Γης. Υπέφερα από το κρύο, αλλά τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι πολύ χειρότερα». Οσο για την καλύτερή του εμπειρία; ∆εν το σκέφτεται καθόλου: «Οταν έτρεξα 10 χλμ. μαζί με την κόρη μου, Αλεξάνδρεια, στα δέκατα γενέθλιά της». Τρέχοντας στην Ελλάδα Δεν είχε επισκεφτεί την Ελλάδα μέχρι το 2013, όταν ήρθε στη χώρα μας (έχει ρίζες από την Αρκαδία και την Ικαρία) για λογαριασμό του «Νavarino Challenge» που διοργανωνόταν τότε πρώτη φορά. «Συνάντησα πολλούς συγγενείς και έκανα φίλους», μας λέει. «Από τότε έρχομαι στην Ελλάδα κάθε χρόνο και συμμετέχω σε αυτό το αθλητικό γεγονός, με την αγάπη μου για τη χώρα να αυξάνεται συνεχώς. Αν και μένω στο Σαν Φρανσίσκο, νιώθω περισσότερο σπίτι μου την Ελλάδα – φαίνεται πως ό,τι είναι στο αίμα σου δεν μπορεί να αλλάξει».
Το καινούργιο του βιβλίο θα κυκλοφορήσει στην Αμερική το φθινόπωρο και θα λέγεται «The Road to Sparta». Είναι, όπως μας εξηγεί, ένας φόρος τιμής στον ελληνισμό, στην αρχαία κουλτούρα του τρεξίματος, στον αγαπημένο του Φειδιππίδη. Διαβάζοντας τον «Υπερμαραθωνοδρόμο» συναντήσαμε πολλά σημεία στα οποία ο Καρνάζης πασχίζει να δώσει μια απάντηση στον εαυτό του: Γιατί τρέχει; Γιατί βρήκε στο τρέξιμο το νόημα της ζωής; «Κάποιοι αναζητούν παρηγοριά και ανακούφιση στο ντιβάνι του ψυχιάτρου τους, άλλοι πάνε στο μπαρ της γωνίας και το ρίχνουν στο ποτό, εγώ όμως διάλεξα το τρέξιμο σαν ψυχανάλυση», γράφει σε κάποιο σημείο, ενώ αλλού αναφέρει ότι «μερικές από τις ομορφότερες στιγμές μου ήταν την ώρα που έτρεχα στον ανοιχτό δρόμο, με μοναδικά μου υπάρχοντα ένα ζευγάρι αθλητικά παπούτσια κι ένα σορτσάκι». Και όμως, έπειτα από όλα αυτά τα χρόνια, ακόμα προσπαθεί να το εξηγήσει. «Το τρέξιμο διατηρεί ακόμα ένα κάποιο μυστήριο», μας λέει. «Είναι μια τόσο απλή πράξη και όμως έχει μια βαθιά και αδιαμφισβήτητη δύναμη»
Ο ΚΑΡΝΑΖΗΣ ΣΤΗ ΜΕΣΣΗΝΙΑ
«Το “Navarino Challenge” είναι ένας θεαματικός αγώνας και νιώθω πολύ περήφανος που συνεργάζομαι σε αυτό το event», μας είπε ο Κωνσταντίνος Καρνάζης, ο οποίος είναι ένας από τους πρεσβευτές αυτής της ετήσιας τριήμερης συνάντησης στη μεσσηνία και στην Costa Navarino. «Φέτος έχουμε μια πολύ όμορφη, καινούργια διαδρομή: ο δρόμος ακολουθεί την ακτογραμμή και συνεχίζει στην ενδοχώρα παράλληλα με υδάτινες οδούς. Αλλά αυτό που κάνει το “Navarino Challenge” τόσο σπουδαίο είναι οι άνθρωποι. Ολοι όσοι συμμετέχουν είναι δεδομένο ότι θα περάσουν υπέροχα, είτε περπατώντας τη διαδρομή των 5 χλμ. είτε τρέχοντας στον ημιμαραθώνιο», λέει ο Καρνάζης, που θα είναι εκεί για να τρέξει μαζί με τον κόσμο. Ενα βασικό μέρος της κοσμοθεωρίας του είναι ότι όλοι μπορούν να τρέξουν, αύριο το πρωί, ανεξαρτήτως ηλικίας ή φυσικής κατάστασης. «∆εν χρειάζεται να τρέξουν γρήγορα ή να τρέξουν πολύ, όλοι όμως μπορούν να τρέξουν. Αυτό ακριβώς λέω στους ανθρώπους που συναντάω στο “Navarino Challenge”. Τρέξτε καλά και ζήστε ακολουθώντας τις αρχές του Ολυμπιακού Κινήματος, να συνεισφέρετε στο χτίσιμο ενός ειρηνικού και καλύτερου κόσμου, εκπαιδεύοντας τους νέους μέσα από τον αθλητισμό, χωρίς καμία διάκριση και σύμφωνα με το Ολυμπιακό πνεύμα, με αμοιβαία κατανόηση σε ένα κλίμα φιλίας, αλληλεγγύης και ευ αγωνίζεσθαι». Πέραν των αγώνων τρεξίματος διοργανώνεται επίσης ένα πλήθος δραστηριοτήτων σχετικών με τον αθλητισμό, την υγιεινή διατροφή, τη μεσογειακή κουλτούρα. Το φετινό «Navarino Challenge» θα διαρκέσει από τις 9 έως τις 11 Σεπτεμβρίου.
Για πληροφορίες και δηλώσεις συμμετοχής επισκεφτείτε το navarinochallenge.com