«Το πρόβλημα με το ασφαλιστικό δεν έληξε, θα το βρούμε μπροστά μας»

«Το πρόβλημα με το ασφαλιστικό δεν έληξε, θα το βρούμε μπροστά μας»

3' 50" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Η έκθεση του Γραφείου Προϋπολογισμού του Κράτους στη Βουλή προειδοποιούσε για το αυτονόητο, τον κίνδυνο μιας «παγίδας λιτότητας», εξαιτίας των συνεχών υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων. Ετυχε, όμως, να δημοσιοποιηθεί την ημέρα που η κυβέρνηση ήθελε να πανηγυρίσει για το κλείσιμο της συμφωνίας με τους εταίρους, η οποία προβλέπει υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα ώς το 2021. Η ενόχληση που μετέφεραν κύκλοι του προέδρου της Βουλής απλώς επιβεβαίωσε, για μια ακόμη φορά, τη δυσανεξία των κυβερνήσεων –κάποιων περισσότερο από άλλες– έναντι των ανεξάρτητων θεσμών.

Ο συντονιστής του Γραφείου, καθηγητής του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, Παναγιώτης Λιαργκόβας, σε συνέντευξή του στην «Κ» επιμένει ότι ο κίνδυνος υφεσιακών πιέσεων στην οικονομία είναι υπαρκτός, ενώ χτυπάει κι άλλο ένα «καμπανάκι», σημειώνοντας ότι το πρόβλημα με το ασφαλιστικό δεν έχει λήξει ούτε με την παρούσα συμφωνία. «Θα το βρούμε μπροστά μας», λέει.

Αυτό δεν σημαίνει πως δεν αναγνωρίζει ότι «η συμφωνία αποτελεί ένα πρώτο θετικό βήμα για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στην οικονομία».

Στην ερώτηση για τις επικρίσεις κύκλων του προέδρου της Βουλής ότι δημιουργεί αρνητικό κλίμα και απηχεί τις απόψεις της αντιπολίτευσης, απαντά: «Το Γραφείο δεν δημιουργεί κλίμα (θετικό ή αρνητικό). Αποτυπώνει τα δεδομένα, όπως αυτά διαμορφώνονται το τρίμηνο που εξετάζει με την έκθεσή του. Σίγουρα δε, δεν απηχεί απόψεις άλλων».

Εχει σημασία, εξάλλου, η επισήμανσή του ότι από τον Δεκέμβριο του 2012, όταν ανέλαβε επικεφαλής του Γραφείου, μέχρι σήμερα, όλες οι εκθέσεις είχαν την ομόφωνη έγκριση των μελών της Επιστημονικής Επιτροπής, που απαρτίζει το Γραφείο. «Σίγουρα υπάρχουν διαφορετικές απόψεις και διάλογος», λέει, «αλλά στο τελικό κείμενο συμφωνούμε όλοι».

Ο ίδιος προσθέτει ότι σε κάθε περίπτωση η έκθεση είναι υπό κρίση, ότι «κανείς δεν διεκδικεί το αλάθητο, ειδικά όταν προχωρεί σε εκτιμήσεις», ενώ σημειώνει ότι στη συνεδρίαση της αρμόδιας Επιτροπής της Βουλής κατά την παρουσίαση της έκθεσης θα απαντήσει το Γραφείο και στις ερωτήσεις που θα τεθούν.

«Η προκαταρκτική συμφωνία δημιούργησε ένα θετικό κλίμα, που δείχνει πως υπάρχουν περιθώρια ανάκαμψης της χώρας», λέει. «Ομως, η δυσκολία δεν πρέπει να παραγνωρίζεται από κανέναν. Γι’ αυτό και κάνουμε λόγο για “παγίδα λιτότητας”. Διότι πρέπει να την αποφύγουμε, αφού είναι κοινώς αποδεκτό ότι οι συνεχείς αυξήσεις φορολογίας και οι μειώσεις δαπανών μειώνουν το ΑΕΠ και αυξάνουν το χρέος».

Στα σχόλια κάποιων κύκλων της κυβέρνησης ότι ενώ το Γραφείο ζητούσε να κλείσει γρήγορα η αξιολόγηση, μόλις έκλεισε την επικρίνει, λόγω υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων, ο κ. Λιαργκόβας επισημαίνει ότι το Γραφείο δεν ασκεί κριτική στη συμφωνία, την οποία θεωρεί ότι αποτελεί ένα θετικό πρώτο βήμα για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στην οικονομία. «Στην έκθεσή μας», λέει, «σημειώνουμε απλώς και μόνο τι σημαίνει για μια οικονομία, όπως αυτή της χώρας μας, η ύπαρξη υψηλών πλεονασμάτων επί μακρόν».

Οι σωστοί στόχοι

«Εχουμε τοποθετηθεί κατ’ επανάληψη όλα αυτά τα χρόνια, σημειώνοντας ότι οι στόχοι πρέπει να είναι περίπου 2% του ΑΕΠ. Δεν πιστεύω ότι υπάρχουν πολλοί που διαφωνούν σε αυτό. Από την άλλη, οφείλουμε να σημειώσουμε ότι το πλεόνασμα που επετεύχθη αποτέλεσε ένα διαπραγματευτικό χαρτί. Οδήγησε μάλιστα τους εκπροσώπους των θεσμών σε αναφορές περί επίτευξης στόχων και υλοποίησης δεσμεύσεων από τις ελληνικές αρχές».

Στο σημείο αυτό, ο κ. Λιαργκόβας επισημαίνει ότι τώρα πρέπει να τηρήσουν και οι θεσμοί τις δεσμεύσεις τους σχετικά με το χρέος. «Η ελληνική πλευρά», λέει, «έκανε τα αναγκαία βήματα και τώρα απομένει η σειρά τους προκειμένου να καταστεί εφικτή η έξοδός μας στις αγορές».

Για το ασφαλιστικό υποστηρίζει ότι παρά το βήμα που έγινε το 2016, αλλά και την πρόσφατη συμφωνία, το πρόβλημα δεν έληξε. «Απαιτούνται και άλλα αφού η βιωσιμότητά του ασκεί και θα ασκεί πιέσεις στη δημόσια οικονομία. Κυρίως όμως, πρέπει να αντιμετωπιστεί η ανεργία που επιβαρύνει το ασφαλιστικό μας σύστημα, ενώ δεν πρέπει να παραγνωρίζουμε και τη δημογραφική γήρανση του πληθυσμού. Ο μοναδικός πλέον δρόμος για την αντιμετώπιση του ασφαλιστικού είναι η ανάπτυξη, ώστε να αυξηθούν οι θέσεις εργασίας και συνεπώς οι εισφορές του ασφαλιστικού».

Η ανάπτυξη, όμως, προϋποθέτει μεταρρυθμίσεις και ο ίδιος το προχωράει παραπέρα μιλώντας για την ανάγκη μιας «μεταρρυθμιστικής επανάστασης». Του ζητήσαμε να δώσει παραδείγματα της «επανάστασης» αυτής και μας είπε: «Η μεταρρύθμιση στη Δικαιοσύνη, ώστε να καταστεί επιτέλους πραγματικότητα η ταχύτερη απόδοσή της, ή η μεταρρύθμιση στη δημόσια διοίκηση σε ό,τι αφορά το σκέλος της διευκόλυνσης των επενδύσεων και της επιχειρηματικότητας μπορούν να συμβάλουν στην αλλαγή του σκηνικού, όπως και άλλες σε διάφορους τομείς. Επίσης, μεταρρύθμιση είναι και η αναδιάρθρωση των δαπανών του Δημοσίου, που δυστυχώς πολλοί –λανθασμένα– τη συνδέουν με μείωση του προσωπικού στο Δημόσιο. Δεν είναι έτσι. Για παράδειγμα, σκεφτείτε πόση μείωση θα έφερνε σε επίπεδο δαπανών η σταδιακή κατάργηση της χρήσης χαρτιού. Το ίδιο μπορούμε να πούμε και για τις ηλεκτρονικές προμήθειες. Ξέρετε, η επανάσταση δεν σημαίνει αυτόματα ρηξικέλευθες παρεμβάσεις. Μπορεί να είναι και πιο απλές, πιο μικρές, αλλά με μεγαλύτερο αποτέλεσμα».

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή