Κύριε διευθυντά
Παρακολούθησα με ιδιαίτερο ενδιαφέρον το «Δύο φορές ξένος» της ΕΡΤ1, γιατί ο πατέρας μου ήταν μέλος της δύσμοιρης εκστρατείας επί 5ετία. Ομως, αηδίασα συχνά με τα ελληνικά της αφήγησης. Πώς είναι δυνατόν κάποιος να λέει «υγιής νους εν σώματι υγιές» ή του «πολεμοχαρού» και, το φρικτότερο νεοελληνικό, «το κυρίως μέτωπο» της Μ. Ασίας; Τι στο καλό άλλο ήταν, μέτωπο Ελλάδας ή Βουλγαρίας;
Δηλαδή, ξεχάσαμε το «αμέσως» για το «άμεσα» – αν και άσχετα μεταξύ τους. Και μετά, το «απλώς» για το «απλά» πάλι διαφορετικές έννοιες. Αλλά αυτό το καθαρευουσιάνικο «κυρίως», που βγήκε ίσως από κάποιους αγράμματους ταβερνιάρηδες για το «κυρίως πιάτο» για να το κάνει κυριλέ, έχει κατακλύσει τη δημοσιογραφία. Είναι όλοι αγράμματοι; Και όμως, το συναντώ με πολλή αγανάκτηση σε συνεντεύξεις της «Κ» με γεύματα με διαφόρους και δυστυχώς έχασα πια την υπομονή μου.
Ελενη Μαχαιρα-Οντονι, Ιστορικός, Σίφνος