Κύριε διευθυντά
Ομολογουμένως δεν κατανοώ, τόσο από την παρούσα κυβέρνηση (από την οποία περιμέναμε περισσότερη τόλμη) όσο και από την προηγούμενη, τη χρήση εισοδηματικών κριτηρίων σε σχέση με το φορολογικό bonus των ηλεκτρονικών συναλλαγών. Σε μια χώρα όπου το 55% των φορολογουμένων δηλώνει εισόδημα κάτω του ορίου φορολόγησης, η σημαντική αύξηση του ποσοστού των ηλεκτρονικών συναλλαγών ανά φορολογούμενο θα έπρεπε να είναι στόχος υψηλής προτεραιότητας. Θα μπορούσαν να περιληφθούν σε αυτούς και εκείνοι που είναι κάτω από το φορολογήσιμο όριο, εφόσον υποχρεωθούν να δηλώνουν από το εισόδημά τους, κατά τα άλλα αφορολόγητο, ένα ποσοστό συναλλαγών με κάρτα. Αλλά και το απαιτούμενο ποσοστό των συναλλαγών με κάρτα ανά φορολογούμενο θα μπορούσε να αυξηθεί σημαντικά (κατά 40%-60% και όχι μόνο κατά 5%-20%). Είναι ένας απλός και δίκαιος τρόπος να μειωθεί η φοροδιαφυγή. Δεν κατανοώ γιατί από τον φορολογούμενο με χαμηλότερο εισόδημα απαιτούμε μικρότερο ποσοστό ηλεκτρονικών συναλλαγών, τη στιγμή που είτε συναλλάσσεται με ρευστό είτε με κάρτα η τιμή των προϊόντων είναι ακριβώς η ίδια. Αντιθέτως, η αύξηση των εσόδων του κράτους από την αύξηση του ποσοστού των ηλεκτρονικών συναλλαγών θα αυξήσει την πιθανότητα να αρθούν μέτρα που επιβαρύνουν κυρίως τα χαμηλά εισοδήματα, όπως είναι οι υψηλοί συντελεστές ΦΠΑ.
Πετρος Χ. Αυγερινος, Συνταξιούχος Παθολόγος