Κύριε διευθυντά
Κάθε ανεξάρτητο κράτος έχει το αναφαίρετο δικαίωμα να ορίζει τα σύνορά του, όπως έχει και την υποχρέωση να τα προστατεύει όταν καταπατούνται. Σε τι διαφέρουν τα χερσαία σύνορα από τα θαλάσσια; Αλλωστε, κατά κανόνα, ο καθορισμός εθνικών συνόρων γίνεται με νοητές, γεωγραφικές συνιστώσες τόσο στην ξηρά όσο και στη θάλασσα. Γιατί συρματοπλέγματα ή φυλάκια γίνονται δεκτά στα χερσαία, ενώ αμφισβητείται η νομιμότητα (και ίσως και η ασφάλεια) πλαστικών σωλήνων επιφάνειας στα θαλάσσια;
Είμαι σίγουρος ότι ο κ. Αλκιβιάδης Στεφανής και τα εμπλεκόμενα υπουργεία μελετούν και αξιολογούν συγκεκριμένες χρήσεις σε συγκεκριμένες θαλάσσιες ατραπούς και διόδους που «βολεύουν» χρόνια τώρα τις σπείρες πανούργων εγκληματιών διακινητών – όπως θα βολεύουν και τους Ελλαδίτες συνεργούς τους (μεταξύ των οποίων σίγουρα συγκαταλέγονται δεκάδες ΜΚΟ…).
Ας μη βιάζεται λοιπόν η ιδεολογικά εμπροσθογεμής Αριστερά να καταδικάσει τις πειραματικές χρήσεις των πλαστικών προφυλακτήρων σε κρίσιμα σημεία των ακτογραμμών μας, τα οποία μάλιστα σίγουρα θα εποπτεύονται μονίμως από την Ακτοφυλακή και το Λιμενικό μας. Η πρώτη ερώτηση της Αριστεράς στον υπεύθυνο κ. Στεφανή θα έπρεπε να ήταν καλόπιστη: Περιγράψτε μας, παρακαλούμε, τα αναγνωριστικά, προστατευτικά και σωστικά εφόδια που διαθέτουν τα διεθνώς αναγνωρισμένα floating bumpers και δώστε μας παραδείγματα αποτρεπτικής χρήσης τους. Ολοι εμείς οι νησιώτες του Αιγαίου καλοδεχόμαστε την πρωτοβουλία και αναμένουμε θετικές εξελίξεις.
Μιχαλης Μοσχος, Χίος