Κύριε διευθυντά
Στου κ. Νίκου Βατόπουλου τα σχετικά με τη «Σωστή ώρα στις τσέπες του 1821» και με την «Εκθεση με ιστορικά ρολόγια στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο», ταιριάζει να προστεθεί και το υστερόγραφο από τη διαθήκη του Καραϊσκάκη.
Την υπαγόρευσε και την υπέγραψε ιδιοχείρως «λίγες ώρες πριν πεθάνει πάνω στη γολέτα “Σπαρτιάτης”, στον κόλπο της Σαλαμίνας». (Δημήτρη Φωτιάδη «Η Επανάσταση του 21», τόμος τρίτος, σελ. 321). Στο πρώτο μέρος της διαθήκης ορίζει πού θα πάνε τα γρόσια που έχει στο κεμέρι του. Στο υστερόγραφο ορίζει: «Το τουφέκι και άτια μου να πάνε των παιδιών μου και ώρα μου […]».
«Ωρα» του ήταν το ρολόι του – και ταυτόχρονα ήταν μια από τις πιο θλιβερές ώρες του Αγώνα, καθώς η πατρίδα έχανε εκείνη την ώρα τον υπερασπιστή της. Οι Ελληνες έπεφταν «εις ταις πέτραις και έκλαιγαν την υστέρησίν του» (Κασομούλης) και ο Κολοκοτρώνης «ξεσπά σε λυγμούς και μοιρολογά για ώρες, ωσάν γυναίκα, τον ήρωα της Ρούμελης». «Εθρηνήθη παρά πάντων, ως ουδείς άλλος» (Σουρμελής).
Γερασιμος Μιχαηλ Δωσσας, Θεσσαλονίκη