Κύριε διευθυντά
Με αφορμή την επιστολή του κ. Γιάννη Μιχαλακόπουλου, στην «Κ» του Σαββάτου 25-2-2020, θα ήθελα να παρατηρήσω/συμπληρώσω τα εξής: Μπορεί κατά την ορθόδοξη λαϊκή παράδοση ο Αγιος Κασσιανός να είναι αδικημένος καθότι γιορτάζει κάθε τέσσερα χρόνια στις 29 Φεβρουαρίου, η εκκλησία όμως δεν τον αδικεί και τιμά τη μνήμη του, τα έτη που ο Φεβρουάριος έχει 28 ημέρες, στις 28 Φεβρουαρίου. Στην Ελλάδα δεν υπάρχει εκκλησία αφιερωμένη στον Αγιο Κασσιανό, υπάρχει όμως στη Λευκωσία στην Κύπρο.
Τέλος, θα ήθελα να αναφέρω πως πρέπει να ιστορείται ο Αγιος Κασσιανός, κατά τον ιερομόναχο Διονύσιον τον εκ Φουρνά (1670-1746), στο σύγγραμμά του «Ερμηνεία της ζωγραφικής τέχνης». Γράφει ο Διονύσιος: «Ο Αγιος Κασσιανός ο Ρωμαίος, γέρων οξυγένης, λέγει: Τύρβη ματαία κοσμικών φροντισμάτων, την ψυχικήν ήμβλυνεν οξυδερκίαν». Οταν ο Διονύσιος γράφει: «Οξυγένης» εννοεί ότι ο ιστορούμενος άγιος πρέπει να έχει οξεία γενειάδα και όταν γράφει: «Λέγει» εννοεί ότι στην αγιογραφία πρέπει να υπάρχει ένα κείμενο που είναι γραμμένο αυτό που «λέγει» ο εικονιζόμενος άγιος.
Ματθαιος Μ. Δημητριου, Πλοίαρχος Π.Ν. ε.α.
Τίμησε και εμπλούτισε στο έπακρο το θείο χάρισμα με το οποίο προικίστηκε. όσοι είχαν την τύχη να τον δουν να διευθύνει ορχήστρα κατέγραψαν για τους νεότερους μια μαγευτική εμπειρία ζωής, λαμβάνοντας μέρισμα ψυχικής έκστασης. Ο Δημήτρης Μητρόπουλος, εσωστρεφής, ασκητικός, δονούμενος από ευαισθησία, παραδομένος ψυχή τε και σώματι, με αφοσίωση αυτοθυσιαστική και με την «εμπύρετον έντασιν» των ερμηνειών του, χρήστης επί το έργον μιας μνήμης εξώκοσμης, άφησε την τελευταία του πνοή όρθιος προβάροντας με την ορχήστρα της Σκάλας του Μιλάνου την Τρίτη Συμφωνία του Μάλερ. Τη σποδό του παρέλαβε (1960) στην Ελλάδα μέγα πλήθος: πολιτικοί –άμουσοι και μη–, επώνυμοι κι ανώνυμοι θαυμαστές του, διανοούμενοι, φανατικοί ζηλωτές της κλασικής μουσικής, αντανακλώντας το παγκόσμιο πένθος για τον μέντορα του πόντιουμ.