Μεταναστευτικό, Ε.Ε. και η (ποια;) αλληλεγγύη

Kύριε διευθυντά
Διάβασα στο φύλλο της Κυριακής 5/4 ότι οι Ευρωπαίοι πιέζουν την Ελλάδα να μεταφέρει τους μετανάστες από τα ΚΥΤ των νησιών στην ελληνική ενδοχώρα για να αποφευχθεί πιθανή καταστροφική μόλυνση στις δομές  που «φιλοξενούν» υπερπολλαπλάσιο αριθμό ατόμων από τον προβλεπόμενο.

Σωστή η διαπίστωση και σωστό το μέτρο της αποσυμφόρησης. Αυτό που δεν αντιλαμβάνομαι είναι γιατί τα 40.000 άτομα που βρίσκονται στα νησιά του Αν. Αιγαίου «πρέπει» να μεταφερθούν αποκλειστικά σε ελληνικό έδαφος. Αν επιμερισθούν αναλογικά στις 27 χώρες της Ε.Ε., η επιβάρυνση εκάστης θα είναι μηδαμινή και θα ανακουφισθεί η Ελλάδα, που κακή μοίρα την τοποθέτησε στο επίκεντρο των μεταναστευτικών ροών.

Ουγγαρία, Αυστρία κ.ά. αρνούνται να δεχθούν έστω και έναν μετανάστη. Είναι ευρωπαϊκή αλληλεγγύη αυτό; Γιατί πάντα φταίει η Ελλάδα μόνον;

Αν ήταν ο Ορμπαν στη γεωγραφική μας θέση, τι θα γινόταν;

Λεωνιδας Χατζηβασιλειου, Αθήνα

Σάββατο του Λαζάρου: «…ήραν ουν τον λίθον ου ην ο τεθνηκώς κείμενος. Ο δε Ιησούς ήρε τους οφθαλμούς άνω και είπε· πάτερ, ευχαριστώ σοι ότι ήκουσάς μου… και ταύτα ειπών φωνή μεγάλη εκραύγασε· Λάζαρε, δεύρο έξω. Και εξήλθεν ο τεθνηκώς δεδεμένος τους πόδας και τας χείρας κειρίαις, και η όψις αυτού σουδαρίω περιεδέδετο. Λέγει αυτοίς ο Ιησούς· λύσατε αυτόν και άφετε υπάγειν…». Από το Κατά Ιωάννην, το Ευαγγέλιο του οποίου –αυτό μόνο– αναφέρεται στο απερινόητο για το πλήρωμα των κοινών θνητών καταγραφέν: τη θαυματουργό ειρηνική αρπαγή από το βασίλειο του ανεξύπνητου του φίλου του Θεανθρώπου και τη διάνοιξη πύλης προς το μεταφυσικό εκείθεν με Υπερθεν σφραγίδα. Παραμονή Θείων Παθών, ανάβασής Του στον αληθή Γολγοθά, και αποκαθήλωσης από Εκείνον της επί γης παντοδυναμίας του θανάτου. Λαζαροσάββατο, μέρα που ζωντανεύουν πρόσωπα, εικόνες κι αναπλάθονται μονομερώς κουβέντες, στο επιτάφιο ιερό απάγκιο μνήμης του καθενός.