Κύριε διευθυντά
Μια συνηθισμένη απάντηση ελεγχομένων «αρμοδίων» είναι ότι η σχετική ενέργεια ή παράλειψη είναι κάτι που «δεν είναι εύκολο».
Αυτή η δικαιολογία ή απολογία αποτελεί έμμεση αλλά σαφή ομολογία, ότι η αντίστοιχη προσπάθεια δεν κατεβλήθη ή κατεβλήθη αλλά απέτυχε. Είναι εξ ορισμού δεδομένο ότι το ζητούμενο «δεν ήταν εύκολο». Αν ήταν, προφανώς δεν θα αποτελούσε πρόβλημα. Εκείνο που πάντα υπόσχονται οι ελεγχόμενοι και αναμένεται από αυτούς είναι ακριβώς η αντιμετώπιση και επίλυση «δύσκολων» προβλημάτων.
«Φύσιν πονηράν μεταβαλείν ου ράδιον» (Μένανδρος). Η μεταβολή της κακής φύσεως δεν είναι εύκολη. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι ο διδάσκαλος των μαθητών ή ο υπεύθυνος έναντι των πολιτών δεν υποχρεούται, αν όχι να επιτύχει, τουλάχιστον να καταβάλλει κάθε φορά ειλικρινώς και ευόρκως κάθε δυνατή προσπάθεια να μεταβάλει την «πονηράν» φύσιν. Είτε πρόκειται για κορυβαντιώντες εν συνωστισμώ νέους είτε για αθλουμένους εις την φοροδιαφυγήν μη φορολογουμένους είτε για κοντόφθαλμους φανατικούς θρησκευομένους ή ό,τι άλλο ανάλογο.
Κωστας Γ. Μπονιφατσης
Ο Ραφαέλο Σάντσιο ντα Ουρμπίνο (1483-1520), που μετοίκησε στην αιωνιότητα ως Ραφαήλ, πρόλαβε στον βραχύ, μεστό δημιουργίας και νυχθημερόν πληθωρικό βίο του να απολαύσει την καταξίωση, ενδεικτικό της οποίας ήταν ότι στην κηδεία του (λέγεται ότι…) ο φορέας του αλάθητου Πάπας ασπάστηκε το θαυματοποιό χέρι του νεκρού. Μεγάλη Παρασκευή είδε το φως, Μεγάλη Παρασκευή εξεμέτρησε το ζην, ίσως να μέτρησε και αυτό. Eπάνω, η γνωστή στα πέρατα του κόσμου νωπογραφία του «Η Σχολή των Αθηνών», όπου εξεικονίζεται –ύστερα από αυστηρό προσκλητήριο της καλλιτεχνικής φαντασίας– σύναξη φιλοσόφων, ασφαλώς με πρωταγωνιστές δικούς μας προγόνους, πάνω στην αόρατη γέφυρα που ένωνε το αρχαίο κλασικό με την πνευματική αναρρίπιση της ύστερης Αναγέννησης.