Κύριε διευθυντά
Εδώ και τουλάχιστον δώδεκα χρόνια «ανακάλυψα» το Τρίτο και πολύ γρήγορα έγινα σταθερός ακροατής του. Δεν είχα ιδιαίτερη παιδεία στη σοβαρή μουσική, πέρα από την Πέμπτη ή την Ενάτη του Μπετόβεν, την «Κάρμεν» ή τη Μικρή Νυχτερινή Μουσική και λίγα έργα ακόμα. Το Τρίτο με μόρφωσε μουσικά και με καλλιέργησε. Πέρασα ατελείωτες απολαυστικές ώρες ακούγοντας εκατοντάδες έργα που δημιούργησε η ανθρώπινη ευαισθησία. Eμαθα πολλά για τη ζωή των δημιουργών, τις ιδέες τους, την εποχή τους, για τους σπουδαίους μαέστρους. Δειλά δειλά, άρχισα να δοκιμάζω μήπως αναγνωρίσω τον συνθέτη ή τουλάχιστον σε πιο ιστορικό ρεύμα εντάσσεται το κομμάτι που ακούω. Και με μεγάλη χαρά διαπίστωνα ότι αυτό γινόταν όλο και συχνότερα. Τα χρόνια αυτά άλλαξαν πολλές κυβερνήσεις, άλλαξαν εκπομπές, παραγωγοί, προγράμματα. Πάντα, εύρισκα την ίδια απόλαυση. Εδώ και μερικούς μήνες η μαγεία του Τρίτου χάθηκε. Oλο και πιο συχνά αναγκάζομαι να κλείσω το ραδιόφωνο, γιατί αυτά που ακούω είναι έξω από το πνεύμα του Τρίτου. Η φυσιογνωμία του προγράμματος αλλοιώνεται σταθερά με αποτέλεσμα όλο και περισσότερο να απομακρύνομαι ως ακροατής. Μην το εκλάβετε αυτό ως ελιτισμό. Αντίθετα, δείτε το όπως είναι. Το Τρίτο με μόρφωσε. Μου έμαθε να ακούω και να απολαμβάνω τη σοβαρή μουσική. Τη Δευτέρα 8 Φεβρουαρίου 5-6 το απόγευμα, ανοίγοντας το ραδιόφωνο, έπεσα σε μια εκπομπή αφιέρωμα στον Νίκο Ξυλούρη με αφορμή την επέτειο του θανάτου του. Καταλαβαίνω ότι το δημόσιο ραδιόφωνο θα κάνει ένα τέτοιο αφιέρωμα σ’ αυτόν τον μεγάλο τραγουδιστή. Αλλά όχι στο Τρίτο. Καλώς ή κακώς το Τρίτο έχει ένα μικρό κοινό που ανοίγει το ραδιόφωνο για να ακούσει διαφορετική μουσική από το «Καπνισμένο τσουκάλι». Στο τέλος της εκπομπής έμαθα ότι ήταν αναμετάδοση από τη Φωνή της Ελλάδος. Χάθηκε ο κόσμος να την κάνουν στο Πρώτο ή στο Δεύτερο Πρόγραμμα, που τόσο ταιριαστά θα τιμούσαν τον Νίκο Ξυλούρη;
Αγαπητέ κ. Τσακνή, οι ακροατές του Τρίτου δεν είμαστε κάτοικοι των βορείων προαστίων της Αθήνας. Ζούμε σε κάθε γωνιά της Ελλάδας και αγαπάμε τη σοβαρή μουσική. Ακούμε το Τρίτο γιατί δεν έχει πολιτικές αναλύσεις, κοινωνικά κουτσομπολιά, αθλητικές εκπομπές, ούτε καν ειδήσεις. Είναι μια όαση ποιότητας, ηρεμίας, ξεκούρασης και απόλαυσης. Μας το έχετε στερήσει. Σας παρακαλώ θερμά, δώστε το μας πίσω.
Ορεστης Καλογηρου
Καθηγητής ΑΠΘ
Η κατάσταση των λιμνών μας
Kύριε διευθυντά
Ερωτήματα προκαλεί σε επιστήμονες με ερευνητικό έργο στην ποιότητα νερού των λιμνών η ενημέρωση από το ρεπορτάζ της «Καθημερινής», «Ενθαρρυντική η εικόνα των λιμνών» (www.kathimerini.gr/847896/article/epikairothta/perivallon/en8arryntikh-h-eikona-twn-limnwn). Πώς οι λίμνες αίφνης «έγιναν καλά»; Με επιστημονική τεκμηρίωση που θεμελιώνεται σε ερευνητικό έργο 30 ετών που έχει κριθεί στη διεθνή επιστημονική κοινότητα, οι περισσότερες φυσικές λίμνες της χώρας δεν χαρακτηρίζονται από καλή οικολογική ποιότητα. Από τις τεχνητές λίμνες οι περισσότερες έχουν, όπως ήταν αναμενόμενο, καλή/υψηλή ποιότητα, ενώ ένας μικρός αριθμός δεν έχει καλή ποιότητα. Ειδικότερα για την αναφορά στην τεχνητή λίμνη Κερκίνη ως εξαιρετικής ποιότητας, ίσως πρόκειται για λάθος όνομα, η ποιότητα δεν είναι ούτε καλή ούτε μέτρια, είναι ελλιπής. Μήπως η μετάβαση από την επιστημονική τεκμηρίωση στην απαξίωση της επιστημονικής γνώσης οδήγησε σε αυτά τα ενθαρρυντικά συμπεράσματα;
Μαρια Μουστακα
Καθηγήτρια Βιολογίας ΑΠΘ