Το αξιόμαχο και η υπεροπλία

Το αξιόμαχο και η υπεροπλία

Κύριε διευθυντά

Πολύ συχνά ακούμε τον υπουργό Εθνικής Αμύνης να επαίρεται για το εξαίρετο αξιόμαχο των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας μας. Αν αυτό είναι απλώς εμψυχωτικό εσωτερικής κατανάλωσης και συνάμα φόβητρο για τον υποτιθέμενο εχθρό, έχει καλώς και καλά κάνει. Θα ήταν πρωτοφανής βλακεία να έλεγε το αντίθετο. Βασικά λέει στον ρητορικό μέχρι στιγμής εχθρό ότι σε εμπλοκή «μπορεί να πονέσω εγώ, αλλά είναι βέβαιο ότι θα πονέσεις και εσύ πολύ περισσότερο από μένα». Βέβαια μετά τον μεγάλο πόλεμο και τη μετέπειτα ίδρυση του ΝΑΤΟ, οι ένοπλες δυνάμεις των μελών του προμηθεύονται τους οπλισμούς τους από τους ίδιους προμηθευτές, οπότε δεν υπάρχουν «μυστικά» οπλικά συστήματα. Υπάρχουν μόνον υπεροπλίες, για άλλους χρήσιμες και για άλλους διακοσμητικές, περίπου σαν εκείνες των «παντοδύναμων» αρχαίων Περσών. Και το πρωτοφανές. Ενα γειτονικό μας σύμμαχο στο ΝΑΤΟ μέλος παρουσιάζεται να μας απειλεί και με λόγια και με έμπρακτες παραβιάσεις όλων των συνθηκών, παλαιών και νέων, τόσο τοπικών όσο και διεθνών, δίχως τα άλλα μέλη να «βλέπουν» τι ακριβώς συμβαίνει, παρόλο που ταυτόχρονα και αυτά είναι και ομοσπονδιακά μέλη της αποκαλούμενης Ευρωπαϊκής Ενωσης, στην οποία εμείς ανήκουμε επί πολλά χρόνια και μάλιστα είμαστε τα νότια σύνορά της, ο δε απειλών δεν ανήκει καν. Ιστορικά θα πρέπει να είναι πρωτοφανές. Ακρως ιδιότυπο, τώρα μάλιστα που οι «πόλεμοι» διεξάγονται με «ισοζύγια» εισαγωγών και εξαγωγών.

Γεωργιος Ν. Χαρμαντας, Μεταμόρφωση

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή