Κύριε διευθυντά
Είχα πρόσφατα τη χαρά και την τιμή να επισκεφθώ την Κύπρο και να διαπιστώσω ιδίοις όμμασι ότι πάνω από όλα δεν είναι η νήσος της Αφροδίτης αλλά η νήσος των Αγίων. Κάθε χιλιόμετρο και άγιος, κάθε γωνιά κι εκκλησιά, κάθε βουνοκορφή και μοναστήρι. Ευλογημένος λαός! Από τον 11ο αιώνα πέρασαν κατά σειρά Σταυροφόροι, Τούρκοι, Εγγλέζοι, και τους έταξαν λαγούς με πετραχήλια για να αλλαξοπιστήσουν. Αυτοί εκεί. Πιστοί στα πατροπαράδοτα, την πατρίδα, τη θρησκεία και την οικογένεια! Ξεροκέφαλος λαός! Να μη γροικάνε από μοντέρνα ρεύματα! Γι’ αυτό έχουν πέσει επάνω τους θεοί και δαίμονες και τους βασανίζουν χρόνια τώρα, κι εκείνους και μας! Και είναι μεγάλη η ανηφόρα. Αλλά, όπως έλεγε ο μακαριστός πατέρας μου, «Δύσκολη η ανηφόρα, αλλά αλίμονο μη γίνει κατηφόρα»! Οπως όμως έχουν μαρτυρήσει πολλοί άγιοι, πάλαι τε και επ’ εσχάτων, θα έλθει το μέγα έλεος, όχι για χάρη μας. Εμείς είμαστε ανάξιοι. Αλλά για χάρη των δεκάδων εκατομμυρίων αγίων, οσίων, ομολογητών, εγκρατευτών και πάσης ψυχής δικαίου εν πίστει τετελειωμένου που έδωσε το Γένος μας. Οπως μας είπε ο Γέρος του Μωριά, ο Θεός έβαλε την υπογραφή Του και δεν την παίρνει πίσω… Αρκεί να μείνουμε πιστοί σε αυτά που μας παρέδωσαν οι παππούδες μας, και πάνω από όλα στη ζωηφόρο πίστη μας της καθ’ ημάς Ανατολής. Να μη μας πλανήσουν οι σύγχρονες σειρήνες της παγκοσμιοποίησης των αγορών, του σύγχρονου απάνθρωπου ανθρωπισμού που οδηγεί νομοτελειακά στον άνθρωπο-τέρας, κι έχει παρασύρει δυστυχώς πολλούς στην πατρίδα μας, και στα δεξιά και στα αριστερά του πολιτικού φάσματος, μετατρέποντάς τους σε κύμβαλα αλαλάζοντα!
Μόλις έφτασα από τη Βιέννη, με πήγαν φίλοι στο Σταυροβούνι για τον εσπερινό. Κι ένιωσα όπως οι απεσταλμένοι του Ρώσου Τσάρου Βλαδίμηρου τον 10ο αιώνα όταν μπήκαν στην Αγια-Σοφιά στην πόλη των παππούδων μας και της καρδιάς μας. Δεν ήξερα αν ήμουν στη γη ή στον ουρανό! Θεία ευωδία παντού. Και μετά δείπνο λιτό κι ευλογημένο στην τράπεζα του μοναστηριού. Ποιο νέκταρ και ποια αμβροσία; Με πήγαν και στου Μαχαιρά. Κι έζησα στιγμές ιστορικές στο φρούριο αυτό της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, που τη στοιχειοθετούν η Χριστιανοσύνη, ο Ελληνισμός και το Ρωμαϊκό Δίκαιο. Στο στασίδι δίπλα μου είδα αυτοκράτορες, δομέστικους των σχολών, κατεπάνω, κοντόσταυλους, πρωτοστράτορες, δρουγγάριους, τουρμάρχες, τους προγόνους μας, περικυκλωμένους από νέφος αγίων, και στην κορυφή η Υπέρμαχος Στρατηγός. Είδα και τον Αυξεντίου, τον Σταυραετό του Μαχαιρά δαφνοστεφανωμένο, συντροφιά με τους μάρτυρες του Γένους. Με τέτοιες εμπειρίες, ποιος μπεζεβέγκης νομίζει ότι μπορεί να πλανήσει το Γένος μας και να το σύρει σε μία νέα Βαβυλώνια αιχμαλωσία σε ξένες ιδέες και ψεύτικους παραδείσους;
Σπυρος Β. Μπαζινας, Βιέννη